Ang Dakilang Kontrabida

Chapter 2- Bitchfriends

Klaize's POV

Pagkapasok ko palang ng classroom ay sinalubong agad ako ni Val ng mahigpit na yakap. "Ano ba." Naiinis kong sabi pero natawa lang siya.

"May regla ka ba, bitch?" Umirap pa ito at nakangiti na hinila ako papunta sa upuan. Marami ang naiinis, madami narin ang nagsasabi sakin na backstabber si Valerie. That's why, wala akong pinagkakatiwalaang tao. Ni isa ay wala. Kaya kung may magtatanong man sakin kung sino ang bestfriend ko? Wala. Maybe, bitchfriends? "Papakilala ko sayo si kuya Vance!!" Excited na sabi niya tsaka bigla niyang tinawag yung kuya niya kuno.

Lumapit ito habang napakamot sa batok. "Ano na naman ba, Val?!" Inis na tanong nito. Napataas ang kilay ko ng makita kung gano kagwapo ang kuya niya, seryoso. Sobra. Napaiwas agad ako ng tingin ng mapansin kong nagtataka siya dahil nakatitig ako sakanya. "Don't stare at me, miss. It's rude" sabi niya at nag smirk.

"W-what?! I didn't stare at you. Wag kang assuming." Sabi ko at inirapan siya. "Sino bayan, bitch? Yan ba yung katulong sa bahay niyo?"

"Hoy, miss. Sa gwapo kong to? Katulong? Asa ka" sabi niya. "Ikaw naman, Val. Kung ipapakilala moko sa assistant mo sana sinabi mo agad."

"At hindi ako assistant!" Inis na sabi ko at tumalim ang tingin sa kanya. Ginantihan niya ko ng masamang tingin.

"Heppp!" Pagaawat ni Val saming dalawa. "Ano ba kayo! Gusto ko lang magkakilala kayo!" Sabi niya at nagpout. "Kailangan niyong maging close ha."

"Bakit?!" Sabay naming sabi.

"Hindi ako interesado sa mga assuming, sorry" sabi ko at ngumiwi. Narinig ko ang pagsinghal nung Vance.

"Neither Am I" at agad siyang nagwalkout tapos pumunta dun sa upuan niya, napakasungit! Gwapo nga siya pero hindi naman gaano katulad ni Nixon! Ma appeal nga, assuming naman tsk.

"Mukhang hindi naging maganda." Sabi niya at napahawak sa baba. "Akala ko panaman magiging close kayo."

"Nino?!" Inis paring tanong ko sa kanya. "Nung kuya mo?! Wag kanang umasa. Sa ugali niyang yun ay gusto ko na siyang sapukin sa sobrang pagkainis"

"Masungit nga yon at mapang asar. Galit sa mundo. Kaya akala ko magiging close kayo. Pareha kasi kayo eh"

"Parehong ano?"

"Ng ugali"

"What the fuck, bitch! Ang layo!" Sabi ko sa kanya, medyo napatawa pa siya pero hindi nadin nagsalita. Lumipat nako ng upuan sa tabi ni Nix.

"Goodmorning, beautiful" he uttered, ang ganda ng ngiti niya sakin pero hindi ko naman yun nasuklian. Naiinis padin kasi ako dun sa nakilala ko. Akala ko panaman magiging okay kami nung kapatid niya, tsk. Panget naman pala ugali. "Oh? Bakit masungit na naman? Ganda ganda eh" pagbibiro niya.

"Masungit naman talaga ako." Sabi ko. He chuckled.

"Kumain kanaba?" He asked, changing the topic. Agad akong umiling.

"Nah, I'm on a diet" sabi ko. Napakunot ang noo niya.

"You didn't eat your breakfast yet?" Takhang tanong niya. Tumango ako. He sighed "That's not healthy, klei!"

"Why? Kailangan ko magdiet, nix." Sabi ko at nag pout. "Kasi nabibigatan nako sa katawan ko kapag nagsasayaw."

"are you serious, klei? You're already thin." He said.