#1

377 23 24
                                    


Media: Kumsal

Arkadaşlar merhaba buradan karadenizli okuyucularıma sesleniyorum kitabımda karadeniz şiveside kullanacağım arada yanlış yazabilirim sonuçta karadenizli değilim. Kusuruma bakmayın ama elimden geldiğince düzgün yazmaya çalışacağımm

Başladığınız tarihi buraya yazarsanız mutlu olurum😘

İyi okumalar...📖

***

Hayat ne kadar acımasızdır. Öyle değil mi? Ben her zaman hayatta tek başıma savaştım.Ama hayat bana gülmedi. Hep acımasız oldu. Ah unutmamalıyım hayat bana güldü ama bir kere o da EVLENDİĞİM gün yani Annemden ve babamdan kurtulduğum gün.

Sonra... Her şey aynı oldu yine acımasızlık. Her gün düşünüyorum 'Hayat ne zaman bana gülecek?'

Kapıdan gelen sesle yatağımın üstünden kalkarak içine girdim. Uyumuş numarası yapacaktım  her zaman ki 'Mutlu çift' rolü gibi.Kapının açılmasıyla gözlerimi kapattım.

Karşımda ki her kimse benim yanıma gelip yatağımın kenarına oturdu. Ve saçlarımı okşamaya başladı.

"Ahh be kizum ne olacak senun bu halun" Ayşe annemin-yani kaynanamın-sesini duymamla yerimde kıpırdandım.

"Hayat saa hiç gülmedu. Amma bu sefer her şey farklu olacak."
dedi. Hiç bir şey anlamamıştım

"Senu kendu ellerumla ananın evuna birakacağum"demesiyle.
Gözlerimi açtım

"A...anne sen ne diyorsun?Beni nasıl onlara geri götüreceksin.?"dedim.

"Sen uyumaydin mu?"dedi Ayşe annem kaşlarını çatarak. Bende ne diyeceğimi bilemedim. Off Kumsal neden açarsın ki gözünü. Hadi cevap ver?

"Anne şey ben..."sustum diyecek bir şey bulamadım.

"Hiç yakuştiramadum saa bunu gelun"dedi ve gitti.

Off salak Kumsal salak ne demeye kandırırsın  ki koskoca kadını!

Beni onların eline geri mi vericekti? Ben nasıl gidecektim?
Bu soruların cevabı Ayşe annemdeydi.

Odamdan çıkarak merdivenlerden aşşağı indim.

Yengemi görmemle durdum.
"Yenge annemi gördün mü?" dedim. Yengemde

"He gördum de  niye soraysun?" dedi "Bir şey konuşacaktım da"dedim Yengem de eliyle bahçeyi göstererek

"Oraya gittuğuni gördüm de saa bir şeyler olmuş?"dedi soru sorarcasına.

Tam cevap verecektim ki Nefesin sesiyle sustum.

"Anne ben acıktım."dedi. Yengemde

"Tamam uşağum sen mutfağa git ben geleyrum"dedi. Bende yengemin sorularından kaçmak için

"Neyse ben gideyim yenge" dedim ve bahçeye doğru yürüdüm.

Bahçeye geldiğimde Annem çardağa oturmuş sarma sarıyordu.

Çardağa doğru gittim Annemin yanına oturdum.

"Anne nasıl başlayacağım bilmiyorum ama gerçekten özür dilerim amacım kötü değildi sadece...işte o an öyle yaptım. Sende anneme götüreceğini söyleyince..."dedim ve bekledim annem halâ sarma sarmaya devam ediyordu.

"Anne cevap vermeyecek misin?"dedim. Annem sarma sarmaya devam ederken.

"Çok konişmada ha şu sarmaya yardim edeysun." dedi bende pes ederek. Sarmayı sarmaya başladım.

 Aşk Kırıntıları | KARADENİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin