Prolog

10 3 1
                                    

,,Cichy szept" rozbrzmiewał w moich uszach. Dziwne uczucie, nękało moją duszę. Pewna myśl nie daje mi nigdy spokoju. Zasypiam z świadomością, że jutro się obudzę, każdy dzień będzie piękniejszy z nadzieją że ludzie będą inni.
Dziwne wrażenie... miałam o czymś pamiętać,ale nie pamiętam co.
Nie tak wyobrażałam swoje życie.
Przyszłość zmieszała mnie do resztek człowieczeństwa.
Nie jestem człowiekiem, nie jestem kimś kim chciałam być. Zostałam zmuszona do bycia kimś i robić rzeczy których zawsze się bałam. ,,Cichy szept" wciąż krąży w mojej głowie. A może to tylko dźwięk uderzającego metalu o moją głowę? Boje się, że zawalę zepsuje wszystko tak jak poprzednim razem.

Ciche Szepty /FNAF/Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz