" သားေလး baek~~ ကေလးေတြအတြက္ မုန္႔လုပ္ေပး
ေနရတာ ပင္ပန္းမွာေပါ့ကြယ္"
မိဘမဲ့ေက်ာင္းေလး၏ ဆရာမ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္
ေသာ သီလရွင္ႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္အား အားနာ
သလို ေျပာလာတာမို႔ ကၽြန္ေတာ္ အျပံဳးေလးျဖင့္သာ
တံု႔ျပန္လိုက္မိသည္.....
မုန္႔လုပ္တာ ပင္ပန္းတာထက္ ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ထား
တယ့္ မုန္႔ေလး ေတြကို သိပ္ခ်စ္ရသူက မ်က္လံုးေလးနဲ႔
ေတာင္ ေစြမၾကည့္ခဲ့တာ က ႏွလံုးသားကို ပိုပင္ပန္းေစသည္!
ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ကေတာ့ နာက်င္ရတာ ေတြက
ရိုးသြားၿပီဆိုေပမယ့္ ခံသာသည္က Yeolက ကၽြန္ေတာ့္
ကို မမုန္းဘူး ဆိုတယ့္ အခ်က္ပင္!
သူ မႏွစ္သက္တယ့္ သူျဖစ္တယ့္ ကၽြန္ေတာ္ဆိုတယ့္
Byun baekhyun ကို မခ်စ္ေသာ္လည္း
မမုန္းဘူးဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ကံေကာင္းသည္ မလား?
သို႔ေသာ္ ေမၽွာ္လင့္မိပါရဲ႕~~သူ႔ရယ့္ အခ်စ္
မ်ားကို ~~ အရင္ကလည္း ေမၽွာ္လင့္သလုိ
အခု ထိလည္း ေမၽွာ္လင့္ေနတုန္း!
" အယ္ baek ေလး ငိုေနတာလား ? "
"အင္ ! အဟားဟား! ကၽြန္ေတာ္ ကေလးေတြ
အတြက္ မုန္႔လုပ္ေပးႏိုင္တာ ေတြးရင္းေပ်ာ္လို႔မ်က္ရည္က်တာပါ "
သိပ္ မေျပျပစ္လွတယ့္ အလိမ္အညာ ေလးကို
သီလရွင္ မာသာ ႀကီးယံုပါေစ လို႔သာ တိတ္တခိုး
ဆုေတာင္းလိုက္မိသည္....
" ေအးပါကြယ္~~baek ေလး က စိတ္ထား
ေကာင္းၿပီး ျဖဴစင္တယ့္ ကေလးပဲ ~ ဒီလို ကေလးကို
ဘုရားသခင္က ေစာင့္ေရွာက္မွာပါ ! "
" မာသာ ႀကီး ! ေက်းဇူးပါ "
စိတ္ထား ျဖဴစင္တယ္လို႔ ေျပာရင္ ကၽြန္ေတာ္
မဟုတ္ပါလို႔သာ ျငင္းသင့္သည္!
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ Yeolမႀကိဳက္တယ့္
လက္ထပ္ပြဲကို အတင္းအၾကပ္လုပ္ခဲ့တယ့္
အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ဆိုးတယ္မလား?
ဒီၾကားထဲ yeol စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္
ေအာင္ လုပ္မိတာေတြက မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ပဲ!
တစ္ခုပဲ~~ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္း ျပဳခ်င္မိတာ
တစ္ခုတည္းပါ~~
