Regrets 'Del-Montenico' series

Chapter 6 Regrets

(Continuation) Strange.

That person, she's just so close to me, shes actually a family. Takot siya na ipakita sa iba dahil takot siyang mahusgahan. Her beauty is beyond compare, she is so like Jolene. She's everything to me, ipinapakita niya na ang hinhin at ang babae niya, ngunit kung makaibig ng babae wagas. Pero kasi sa kanilang dalawa, si Coby at Jonathan, hindi ako makakapaniwala hindi ko talaga inakala na magkakaganon sila

At nung nag aaral pa ako, i've got no worries para maibigay dito sa Manila, halos wala talaga akong pakealam sa kanila, hindi ko in-expect na hahantong sila sa ganoon na sitwasyon.

Bumaba na ako sa parking lot at naglakad na papunta sa entrance ng mall na nakatalay lamang sa Parking lot.

Pagpasok ko, ang daming mga tao'ng nakatingin sa'kin. Ganito din to kahit pa noon, mas lalo pang lagkit ng kanilang mga titig kung kasama ko ang aking mga kapatid o sila na aking mga barkada.

"Diba Villarosas siya?" Bulong bulongan sa loob ng mall.

"Oh my God! Ang ganda niya!"

"Hindi ba siya nag momodel?"

"Oh my God! Nakauwi na pala siya dito?"

Hindi ko nalang pinansin ang bulongan.

Pumunta ako ng grocery, kumuha ako ng mga snacks para sa akin, kumuha ako ng apat na cookies and mga junk foods na rin, pumunta ako sa wine section, kumuha ako ng Mojitos at isang Smirnoff Iced, pumunta na rin ako sa may coffee section, and from my back may mag ina na nag tutulak ng push cart ang ina tapos ang kaniyang anak ay nakasakay nito. Medyo nasa mid thirties na ang ina base sa looks nito at ang batang lalaki nama'y 4.

"Ma! Tingnan mo! Ang ganda niya." Malakas na sabi ng bata, hindi inakala ng ina niyang sasabihin niya iyon, parang nahihiya pa ang kaniyang ina.

"Maui, stop youre too nakakahiya." Sabi ng kaniyang ina at ibinaling ang pansin sa'kin. Nanglaki ang kaniyang mata ng makita ako. "Oh my God, sorry po Doctora Jimenez, nakakahiya minsan tong anak ko" sabi niyo na napaka apologetic

"Haha, okay lang po, its fine. Ang gwapo rin kaya ng baby mo." Sabi ko tapos kinusot ng hindi masyadong madiing kusot ang cheek ng bata. Ngumiti rin sa'kin ang bata. Sinabihan ko ang mag-ina na mauna na ako para mag bayad at yun tinanggap nila ang pag alis ko.

Nag line na ako sa cashier para maka bayad, tatlo sa mga tao ang nasa linya ang ibinigay sa akin ang kanilang lugar para makauna ako kasi nahihiya sila sa'kin pero hindi ko tinanggap ang kanilang offer.

"Isn't that too much?" Nagulat ako ng biglang may narinig akong boses mula sa likuran. Tumingin ako sa pinanggagalingan ng boses, at mas lalong nagulat nang makita ko ang pagmumukha ng taong nag salita.

"Not really, kaya ko pa naman." Sabi ko

"No, i was talking 'bout this bevearages." Sabi nito.

"Oh, haha di ako ang iinom niyan. Si tatay" pagsisinungaling ko.