Diary Ng Malandi

Hanggang Bestfriends lang

Third person's p.o.v.

I saw him... Nakita ko siya... May kasamang iba... Oo bestfriend ko lang siya pero bakiy nasasaktan ako ng husto... Nararamdaman ko na masaya siya sa iba... Kahit nasasaktan ako kailangan ko maging masaya para sakanya, total naman bestfriend ko siya, kailangan ko siyang suportahan... Kahit masakit na... He was my bestfriend since we met at grade school... Siya lang ang tao na pinapasaya ako... kumbaga ako ang priority niya dati... I mean third priority... Kasi syempre naman first si god second ang fam and third yung friends... For a long time I noticed that he was in love at a person, nagging m.u. sila pero tanggap ko... Oo tanggap ko yun kasi alam ko na magiging priority niya pa rin ako... Yeah I trusted the girl he was in love with... I appreciated yhe efforts he mad for his loved one... Wala saking apekto yun and yeah... Dumating ang break up... Nasaktan siya nun nang husto... Advice ako sakanya ng advice na kung anong gagawin niya para maka move on na siya...

After months na pagiging BFF namin... Yeah I'm proud to be his bestfriend but I always question myself... Is he proud that I'm his bestfriend? But that didn't block the way... I suffer from some type of depression, I have a side that is uncontrollable, everytime that shows up... He made me feel that I'm special, I have someone to lay my head... I have a companion in life he will never leave.... Hope so... Nasasaktan siya ng husto everytime na nag show up ang depressive side ko... Siya lang ang tao na alam parang ama ko na kasi siya yung tumutulong sakin na bumalik sa normal... Yeah right... Dumating na... Dumating na ang araw na alam kong masasaktan ako ng husto... May ka m.u. siyang bago... and oo masaya ako para sakanila pero ng may mabasa ako sa isang fbpage nasaktan ako ng husto... Alam ko na iiwan niya rin ako balang araw pero Ok lang yun sakin kasi naranasan ko na siya dati... Dumating yung time na may ka m.u. siya, oo alam kong hangang friends lang kami pero bakit ganito nararamdaman ko... bakit nasasaktan ako ng husto... Kaya ko ang sakit na di niya ako kausapin pero sanay na ako... Kung di niya ako kausapin di wag niya ko kausapin.... Kahit masakit na kailangan kong mag pakatatag... Masakit na... Yeah so yun... ngayon masakit na... Kailagan kong tiisin ang sakit na aking nadarama... Eton a lang ang masasabi ko... Kung nababasa mo naman itong chapter na toh... sana malaman moa ng sakit na nadarama ko... Dadating ang araw nap ag nakahanap ako ng lovelife wag ka na mag lakas loob na lumapit sakin... I'm changing... And nobody can stop me from changing...

A/N: Dito ko lang maibabahagi ang feelings na nadarama ko kaya sorry kung medyo grabe ang emote ko dito... and baka sa future updates maging emote ako ng emote... Some of my classmates may know who is this swerte niyo... Tsk Lagi lang ako nasasaktan. :)

P.s. Iyak ako ng iyak habang ginagawa ko tong special part... Dito ko lang kasi maiexpress ang feelings na nadarama ko ngayon... Maraming salamat sa Pagintindi at baka matatagalan bago bumalik na sa normal ang updates pero gumagawa na ako kaya baka bulas maka ud na ako abangan niyo :)