MayWard Short Stories

Sweet Serendipity Part 2

Okay na sana ang araw ni MM dahil sa gwapong tisoy na katabi niya. Kaso nakakasira nang moment ang text na ng kenkoy niyang ex.

Never fall again SMS....

Mayang dadaan pala ako sa apartment mo para kunin yung mga natitira ko pang gamit!

"Grabe ang kapal talaga nang mukha!" mahinang sabi ni MM habang nakatingin sa cellphone.

Hindi niya namamalayan na nakikinig pala ang pogi ng tisoy na katabi niya. Tumayo si MM at saka nag dayal sa cellphone. Nagpalakad-lakad siya sa harap ng kasama niya.

"Hello Marco!" sabi ni MM habang sige pabalik-pabalik ang lakad.

Hindi naman maiwasan ni Ed na tingnan ang babae nasa harapan niya. Nagkaroon siya ng pagkakataon na pagmasdan ito mula ulo hanggang paa. May kakaibang ganda ito na malayo sa mg babaeng nakikita niya sa Germany. Mlyo rin ang ganda nito kay Kate pero si MM bakas sa balat nito ang pagiging Pilipina nito. Bumagay sa kanya ang mahabang buhok na sumusunod sa bawa galawan niya. Hindi katulad ni Kate na hindi nabubuhay kung wala kulay ang mukha ang babaeng kaharap niya napakasimple lang. Ni wala atang bahid na make-up ang mukha nito. Kaya mapapansin mo talaga ang Mala-almonds nitong mga mata, ang makinis na mukha, ang mapula nitong bibig na kung minsan ay kinakagat pa nito. At higit sa lahat ang cute at maliit ng ilong na bumagay sa maliit na hugis mukha. Aminin niya na parang may kakaibang siyang nararamdaman sa babaeng nasa harapan. Dahilan para hindi niya maalis ang mga tingin at pakinggan ang sinasabi nito.

"Marco, bakit ang tagal mo sagutin ang tawag ko?" sabi ni MM sa kausap.

Kitang kita niya ang facial expression nito naiinis sa kausap.

"Baka magawi diyan si Michael huwag mo siyang hahayaan makapasok sa unit ko. I don't know and I don't care kung paano mo siya mapapaalis siya basta make sure hindi siya makakapasok sa bahay ko!".

Napakunoot ang noo ni Ed sa sinabi ng dalaga. Halata kasi sa mukha nito ang pagkainis sa kausap o sa sinasabi nito. Hindi niya tuloy maiwasan ma-curious sa kaibigan ng pinsan niya. Then he saw a tear na dali-dali naman nitong pinahiran para hindi makita ng mga tao.

"Basta Marco huwag kang pumayag na makapasok siya at kung kaya mong kunin ang spare key ko kuhanin mo please!!!. Salamat Marco I own you one promise pagbalik ko at handa na ako ikuwento sayo sasabihin ko rin sayo. Pero for now yan Muna pakikiusap ko ang gawin mo!" pinindot ni MM ang end call saka baksak balikat siya umupo kinauupuan niya kaniya.

Bigla na wala na naman si MM ng pakialam sa paligid. The only matters to her now is the pain that she had. Pa simple niya pang pinunasan ng likod ng kamay niya ang luha na kanina pa gustong kumuwala sa mga mata.

"Lord please tulong po... Ayaw ko pong pagkamalan baliw ng mga tao rito. Tulungan nyo po akong pigilan ang mga luha ko!" usal na dasal sa kanyang isip.

"Hey... Miss!!!!" sabi ni Ed para makuha niya ang babaeng katabi.

Pero busy pa rin ito sa pagpigil ng luha nito sa pamamagitan ng patingin sa taas. Napailing na lang si Ed kasi unti-unti na ito nakakakuha ng atensyon sa mga taong nasa waiting area. And then he hear na tinatawag na sila para sumakay sa eroplano.

"Miss....!!!" niyogyog na niya ang babaeng katabi.

"Ohh bakit!?" naiinis na sabi ni MM sa umiistorbo sa ginagawa niya.

"I believe we have the same flight!" sabi ni Ed.

"E ano naman sa akin!" sabay baling ni MM sa lalaking katabi saka biglang bawi ng pagtataray niya dahil sa Mala-anghel na mukha nito.

Nakita ni MM ang pagsalubong ng kilay nito marahil sa sagot niya sa tanong nito,..

"Whh-what I mean is yah... I think so too!" pabebe sagot niya sabay hawi niya sa buhok niya.