JOHANNE MARY NIN HAYATI #wattys2015

BOLUM 1 - HERSEYIN BASLANGICI

Aklima bile gelmezdi bir cocugum olacagi. O orospuyu uzun zamandir sikmiyordum ama neyse. Hemen cetenin kafeden cikip hastaneye gittim. Beni yaninda istemisti o surtuk nedense. Onu can cekisirken gorunce biraz uzulmedim degil. Tamam Kalpsiz Joe derler bana ama bir kalbim var tastan olsa da. Kadinin yanına gidip elini tuttum. Bana zar zor bakti ve gulumseyip Ashley dedi. Anlamamistim. Ne demeye calismisti ? Ashley... Bir kiz ismiydi. Belki de kizim olacakti ve o da adinin Ashley olmasini istiyordu. Basimla onayladim. Baybay askim dedi bir anda. Oylece kaldim. Hemen onu ameliyathaneye aldilar. En yakin arkadasimi aradim. Benden biraz daha rahat bir hayatı vardi. Benim kadar bulasmamisti islere. Hemen geldi. Herseyi ona anlattim. Bir anda doktorlar gelip gitmeye basladi. Birinin kolundan tutup kenara cektim. Ne oluyor ? diye bagirdim. Buralarda herkes beni tanirdi. Joe kiz dogdu ama anne kurtarilamayacak gibi dedi. Kiz mi ? Benim bir kizim mi oldu ? Sanirim sevinmistim. Ister istemez gulumsedim. Hemsireyi biraktim hemen. Kadin da kurtulurdu. Eski esinden kurtulduysa bundan da kurtulurdu. Banka oturup ikisinin de ameliyathaneden cikmasini bekledim. Ama cikmadilar. Hemsire elinde minik bir battaniye icinde bir bebek getirdi. Baba kim ? dedi direk. Ben diye atildim. Boyle atildigima ben bile inanamiyordum. Bu ben olamazdim. Bu bebek ilk andan itibaren hayatimi , duygularimi kisaca herseyimi degistirmisti. Hemsire dikkatle bebegi bana verdi. Elleri minicikti. O kadar kucuktu ki. Ama bir sorun vardi. Kizimin saclari hic yoktu. Normalde bebekler sacli dogardi yani sanirim. Hemsireye sorunca Biraz erken dogdu. Birkac gune saci cikar dedi. Basimla onayladim gulumseyip. Bir anda doktor oldugunu dusundugum biri onumde durdu ve derin bir nefes aldi. Kotu birsey soyleyecekti kesin. Beyefendi esinizi maalesef kurtaramadik dedi. Ona baktim ve Cok da umrumda degil dedim. Adam oylece kaldi. Normalde uzulmemi beklerdi sanirim. O kadin sadece siktigim yuzlerce hatta binlerce orospudan biriydi. Ama suan kucagimda benden bir parca vardi. Bu ciddi anlamda zordu benim icin. Arkadasima donup Ona sen bakmalisin. Eger biri bunu ogrenirse bu kucuk kiz hemen ölür dedim. Arkadasim hemen onayladi basiyla. Onu bakimevine gotururum en yakin zamanda dedi. Boylesi daha iyiydi. Arkadasimin kucuk bir cocugu vardi. Bebek bakimindan biraz da olsa anlardi. Gunlerce onun evinde kaldik. Arkadasim bana donup Adi ne olacak ? dedi. Ashley demek istesem de vazgectim. O orospunun dedigi ismi kizima koyamazdim. Johanne Mary dedim direk. Mary hep guzel bir isim gibi gelmistir bana. Johanne ise bir nevi benim adim. Uzun hali gibi. Bir de kiz versiyonu tabi ki. Arkadasim onayladi ve diger odaya gecti. Kizi tekrar kucagima aldim. Pardon kizimi. Benim kizimi. Benim biricik kizimi. O kadar farkli bir duygu ki bu anlatamam.

Aradan birkac gun hecti. Kizimda bir sorun vardi. Gozlerini actiginda gozleri kankirmizisiydi. Saclari ise cikmisti ama maviydi. Hemen hastaneye goturdum. Doktorlar cok saskindi. Pigment caprazlanmasi dediler. Renkler karisiyormus. Normalde sari sacli ve mavi gozlu olacakmis ama pigment sacmaligi yuzunden renkler birbirine girmis. Saclari hep mavi kalacakmis ama gozlerinin rengi degisebilirmis. Sanki lens takip saclari boyanmis gibiydi resmen. Ama cok dogal duruyordu. Cunku dogaldi. Hastaneden eve geldim. Aksam olunca mamasini yedirdim ve altini degistirdim. Sonra uyudu zaten. Ben de ona hafiften sarilip uyudum.

Sabah onu bir bakimevine biraktik. Bakimevi sahibini de tembihledik. Bizi bulamamasini saglamaliydik. Bu onun icin tehlikeli olacakti. Buyuyunce nasil biri olacakti acaba. Cok merak ediyordum bunu acikcasi. Bakimevinin sahibine arada fotograf cekip bana yollamasini istedim. Tren garindaki posta lutumdan alacaktim. Oranin adresini verdim. Hemen onayladilar tabi ki. Sonra kizima son kez sarilip optum ve bakicinin kollarina biraktim. Arkadasim Ed bana dondu ve O iyi olacak Joe. Burasi onun icin en guvenli yer dedi. Hakliydi. Arkami hic donmeden ve aglamalara kulak asmamaya calisarak motora binip oradan uzaklastim. Kizimi bilinmeyen insanlara vereceklerdi hemen. Bunu istemezdim ancak mecburdum. Bu onun duzgun bir hayatı olabilmesi icin ilk ve son sansiydi.

Birkac hafta sonra bir haber geldi bakimevinden. Johanne i bir aile evlat edinmisti. Anladigim kadatiyla cok zenginlermis. Bebekleri olmuyormus falan. Hemen nufusuna almislar bebegi. Yani artık kizim rahatti. Emin ellerdeydi. Tehlikeden uzakti. En onemli tehlike olan benden de uzaktaydi artik....

Merhaba canim okurum. Bu ilk bolum sadece aciklama amacliydi. Mary nin hayatı basligini sectigim icin bunlari yazdim. Yoksa direk bir gun uyandim tarzi da baslatirdim ama cocujlugunu yazmam daha anlamli olacakti. Sanirim dogumundan baslamam biraz zorladi beni ama hatam olursa mazur gorun. Ilk defa deniyorum boyle bir hikaye yazmayi. Bu arada begenmedigin birsey olursa soylemekten cekinme. Hemen mesaj atip soyle. Benim icin degerlisin. Seni seviyorum. Cok cok optum....