Ik kijk toe hoe Perrie het podium oploopt. Ik wacht op het moment dat Zayn en Perrie elkaar voor het eerst aankijken. Dan draait Zayn zijn hoofd. Ze kijken elkaar recht in de ogen aan. Nogal lang want Simon kucht ongemakkelijk. Ik wist het wel! ik ben blij voor Zayn. Ik weet zeker dat ze de ware is. Maar erens doet het me pijn. Ik had nu thuis kunnen wachten tot Zayn thuis was van de x-factor. Hij had me verteld hoe leuk het was om te jureren omdat je weet wat die mensen meemaken. Maar nu.. het is allemaal anders. Helemaal niet zoals ik zou willen. Ik moet de ware zoeken voor degene waar ik zielsveel van houd! dat is moeilijk. Zwaar en vooral moeilijk. Maar ik doe het voor Zayn. Hij verdient ook weer geluk. En ik ga hem helpen.
Perrie begint te zingen. Het is prachtig. Als ik kon huilen deed ik dat. Zayn staat (ja staat!) met zijn mond open. Simon lijkt Zayn na te doen. Als 2 kwijlende puppy's staan ze daar. Zo verbaasd zijn ze. Als Perrie de laatste noten van het lied zingt dan gaan de mensen in de zaal staan. Ze klappen en joelen. Perrie staat met een bogsmilley op het podium en zelfs Zayn heeft een echte lach. Geen hele grote maar toch een lach.
****
Heey x ondat het vorige zo kort was hier nog een kort stukje. Nu vormt het 1 hoofdstuk ^•^
JE LEEST
Angel
FanfictionIk ben Senna. Ik ben vorige week dood gegaan aan kanker. Leukemi. Ik ben 18 jaar en ben nu in de hemel. Ik mag een angel worden. Omdat mijn vrienden en famillie er zo slecht aan toe zijn. Ik moet zorgen dat ze weer geluk krijgen. En het gaat me lukk...
