→→→ ♦ RED RIDING HOOD ♦ ←←←

1-р хэсэг

Автобусны хамгийн арын сандал дээр ээж аав бид 3н хамтдаа аз жаргалтай байсан үеийг дурсан суулаа... Багадаа ганц хоёр удаа харж байсан эгчтэйгээ хамт амьдрахаар явж байна байгаа минь энэ... Ээж минь 2 жилийн өмнө ослоор нас барсан бол аав минь нас бараад 49 хонож байна... Аавынхаа 49хоногийг дуусгаад шууд л асран хамгаалагчаа алдсан гэдэг шалтгаанаар эгчийн амьдардаг жижигхэн тосгон руу хөдөлсөн юм... Одоо надад үлдсэн хамгийн сүүлчийн минь цусан төрөл Юнхэ эгч л үлдсэн... Би Юнхэ эгчийг сайн мэдэхгүй ч их сайн хүн байсанг нь л мэдэж байгаа... Тухгүй ч гэсэн би хэсэг зуур унтаад сэрэхэд Пак Мина босоорой бид ирчихлээ гэх чимээнээр сэрлээ... Намайг хамт дагаж ирсэн ах нар бол солонгос улсын хүүхдийн төлөөх нийгэмлэгийн ах нар юм... Насанд хүрээгүй болохоор би тэдний хараа хяналтанд байгаа...

Ах: Пак Мина хэрэв тэд чамд муухай хандах юм бол над руу залгаарай би шууд ирж авах болно гээд нэрийн хуудсаа өгөх нь тэр.

Би: тийм зүйл болохгүй болохоор санаа зовоод хэрэггүй дээ гээд тэр ах руу харан инээмсэглэлээ.

Би автобусны буудал дээр үлдэж харин тэр 2 ах өнөөх автобустайгаа Сөүлийг зорьсон юм... Удалгүй нэгэн эмэгтэй миний хажууд ирэн

__: Пак Мина мөн үү?

Би: тиймээ та Юнхэ эгч мөн үү? Гэхэд тэр намайг тэврэн

Юнхэ: хамгийн сүүлд уулзсанаас хойш их том болжээ бас яг ээж болчиж... за 2лаа явцгаая гэсээр нэг ачааны маягийн машин дээр ирлээ..

.

Жолооны ард суух ахын харц их ширүүн юм... Би тэр хүн лүү харж чадахгүй байлаа... Гэхдээ тэр Юнхэ эгчийн нөхөр бололтой... Ширүүн харц бас нүүрэн дэх хэд хэдэн гүн сорив түүнийг яг л танхай гар шиг харагдуулна.

Энэ хот их чимээгүй юм... Бараг хүмүүс харагдахгүй ил хуль юм гээч...

Юнхэ: тэгэхээр би чамайг сургуульд бүртгүүлчихсэн бас дүрэмт хувцсыг чинь авчихсан... Гэхдээ одоогоор өвлийн амралт эхэлчихсэн байгаа... Аан тийм, өнөөдөр анхны цас орно гэсэн

Би: вууууааа тиймүү би цасанд дуртай...

Би одоо л тэр 2г бас хотын хүмүүсийг анзаарч байна тэд бүгд юүдэнтэй нөмрөг нөмөрчихсөн харагдана.

Би: яагаад заавал юүдэнтэй нөмрөг гэж? Одоо чинь орчин үе шдээ

Юнхэ: бид сайн мэдэхгүй биднийг анх ирэхэд л бүгд өмсдөг байсан... Чи ч гэсэн өмсөх хэрэгтэй...