Tuya: 2 meisjes, 1 geheim

Hoofdstuk 4

Terwijl ik rustig op het gras zit na te denken over hoe stom ik geweest ben om te vluchten, zie ik in mijn ooghoek een bekend figuur. Ik kijk beter en merk dat mijn eerste gedachte juist was. Het is Anthe.
Ik pak snel mijn spullen bij elkaar en neem Tuya goed vast. Ik kijk rond dat er ergens een plaats is om mij te verstoppen, maar ik zie niets dat daarvoor dienst zou kunnen doen. Ik loop een willekeurige richting uit, maar er is echt niets waarachter ik mij kan verstoppen. Ik kijk vlug naar Anthe en ik blijf staan. Want ik zie dat ze ook naar mij kijkt, dus ze heeft me gezien. Bye bye, vluchtplan.
Ik vloek en bedenk wat ik het beste tegen haar kan zeggen en hoe ik dat het beste kan zeggen. Ik weet niet wat ik wil bereiken bij Anthe, want vluchten gaat toch niet meer lukken, maar ik moet iets proberen.

'Hoe durf je! Zomaar mijn baby stelen en ermee wegvluchten. Terwijl ik duidelijk gezegd had niet in mijn en haar buurt te komen! Wat dacht je? Ik steel Tuya even, hupla, en ze is gelukkig. Serieus? Dat had ik zelfs van jou niet verwacht, dat je zo dom zou zijn.'

'Anthe, denk eens aan jezelf. Is je leven nog leuk? Met al die rekeningen die je niet kan betalen, die berg afwas en zoveel rommel dat je niets meer terug kan vinden. Zelfs Tuya's wiegje is heel vuil. Haar slabbetje zat onder de kots. Jij loopt heel de tijd zenuwachtig door het huis. Is dat het leven dat je wil, Anthe? Een leven waarin je je heel de tijd zorgen moet maken. Zorgen om geld, zorgen om Tuya, zorgen om het huishouden. En ondertussen heb je geen tijd meer om af te spreken met je vriendinnen, dus die banden gaan breken. En na een tijdje heb je niemand meer, behalve Tuya. Is dat echt het leven dat je wil?'

Ze blijft verbaasd stilstaan. Dan verandert er iets in haar gezichtsuitdrukking.

'Geef mijn baby terug, bitch! Anders ga ik je heel, heel veel pijn doen.'

'Ik wil dat je eerst even nadenkt, een halfuurtje. Over je leven en Tuya. Ik ga niet weglopen als jij dat ook niet doet.'

Ik ga een eindje verder met Tuya in het gras zitten, met mijn rug naar Anthe toe. Ik speel met Tuya en ze begint te lachen. Daardoor moet ik ook weer lachen. Ze is zo schattig en lief. Degene die haar naam gekozen heeft, Tuya, lichtstraal, heeft een goede daad gedaan. Want Tuya is echt een lichtstraal. Een licht in de duisternis. En ze straalt.

'Hannah?' hoor ik naast me en ik schrik.

'O, ja, Anthe? Is het halfuur al om?'

'Ja. Ik heb nagedacht. En ik wil dit leven niet meer. Maar het probleem is dat ik dat leven nu al heb, dus dat ik er niets meer aan kan doen. Ik weet het echt niet meer, wat moet ik doen?'

Wow. Dat Anthe deze dingen tegen míj zegt, is gewoon wow.

'Oké. Ik heb een voorstel. Maar je moet er echt goed over nadenken, dat ga ik ook nog doen. Ik adopteer Tuya en ik maak al haar papieren in orde en zo, zodat ze veilig is. Maar jij kan haar zo vaak zien als je wil, alleen moet je er niet meer 24/7 voor zorgen. En ik kom je heel vaak helpen met het huishouden, tot je het alleen verder kunt. Zonder Tuya heb je ook veel minder geldzorgen, maar ik zal sowieso wel een bedrag geven aan je. Wat denk je?'

'Ik... Ik weet het niet. Het is zo plots. Maar het klinkt misschien wel goed.'

Ik had niet verwacht dat ze er zo op zou reageren. Ik had echt verwacht dat ze zou zeggen: 'Wat een belachelijk idee, geef Tuya en rot op.' Maar dat zei ze niet...

'Denk er nog eens goed over na en slaap er een nachtje over, dat ga ik ook doen. Bij wie blijft Tuya ondertussen?'

'Ze mag bij jou blijven, voor dat nachtje. Dan kan ik zonder afleiding nadenken en slapen.'

'Oké, dankjewel. Echt, bedankt Anthe.'

'Nee, ik moet jou bedanken. Jij hebt me doen inzien dat ik leef als een zenuwachtige zombie.'

Ik lach even.

'Tot morgen, Anthe.'

'Tot morgen, Hannah.'

Ik wandel rustig weg, met Tuya in mijn armen. Wat is het toch een lieverdje, ze lacht stil naar mij. Maar toch kijkt ze ergens ongerust, alsof ze niet helemaal begrijpt wat er nu met haar zal gebeuren.

'Het komt wel goed, Tuya. Het komt allemaal goed.'

———————————————————
Einde :)

Wat vonden jullie van dit boek?
Hebben jullie nog tips, opmerkingen, verbeteringen, ... Laat het dan zeker weten!
Wat vonden jullie er goed aan en wat kon nog beter?

~808 woorden~