[Book 2]MAGICUS ACADEMY: Princess Light✔COMPLETED✔

~♥~Chapter Twenty-Eight~♥~

♥XXVIII♥

♡THIRD♡

"Sino kayo?"

Isang nakakabinging katahimikan ang namayani sa buong kwarto kung nasaan sila. Isang tanong na nagpahinto ng saglit sa pagpintig ng kanilang puso. Isang tanong na hindi nila alam kung sasagutin ba nila.

"A-are you joking? It's not funny at all."seryosong tanong ni Vron ngunit mababakas sa muka nito ang pagkabahala.

"J-joke!! Muka ba akong nag j-joke? Sino ba kayo? Asan ako? Anong ginagawa ko dito?" natatarantang sabi ni Light at nagpalinga-linga pa sa paligid.

Napatanga silang lahat sa sinabi ni Light. Hindi makapaniwala na nangyayari ang bagay na ito ngayon sa kanila. Napakarami ng nangyayaring kababalaghan kay Light ngunit hindi nila alam na may ilalala pa pala ito.

Hinawakan ni Kire ang balikat ni Light at tinitigan ito sa kanyang mata. "Hindi mo ba ako naaalala? My eyes, nose,lips.. Ang buong muka ko, can't you remember my feelings for you?"

"H-hindi ko kayo kilala.. Sino ba kayo? Bakit ako nandito? Nasaan na ang mga anak ko?"

"ANAK!!" mas nanlaki ang mata nila sa narinig. Hindi makapaniwalang napasalampak sa lapag ang lahat habang di makapaniwalang nakatingin kay Light.

"HAHAHAHAHAHAHA nakakatawa yung reaksiyon niyo. Hahahahaha, o ano, asan na yung anak ko? Key!! Lock!!"

Hindi na nila alam ang gagawin nila. Para silang mababaliw sa mga nangyayari.

"May anak na siya, hindi ako ang ama." nanlulumong sabi ni Kire. Hindi alam ng iba kung maaawa o matatawa ba sila sa pagmumuka ni Kire pero ngayon, ang sigurado nila, isang malaking problema ang kinakaharap nila.

"Ano ng gagawin natin kay Light?" naiiyak na tanong ni Xyrin.

"Light? Sino yun?"

Napaiyak na ng tuluyan si Xyrin dahil sa inaasta ni Light.

"Please, just don't talk" sabi ni Vron habang patuloy na nag-iisip ng paraan para ibalik sa dati ang kanyang pinsan.

"Hahahahhaha laughtrip talaga kayo. Don't worry I'm fine." sabi ni Light at bigla na lamang tumayo sa kanyang kinahihigaan. "I need to train, dahil ngayon na mag-uumpisa ang tunay na laban." sabi nito at walang sabi-sabing lumabas ng kwarto.

Naiwan naman ang anim sa loob habang nakatingin parin sa dinaanan ni Light na pintuan.

"I hate her.." bulong ni Vron at padabog na lumabas ng silid.

Wala narin silang ibang nagawa kundi ang lumabas ng silid at hayaang dalhin sila ng kanilang mga paa sa kung saan man.

♡LIGHT♡

The smile on my face was faded ng hindi man lamang ako pansinin ni Vron at nilagpasan lang ako. Nandito ako sa training ground dahil nagbabalak akong mag training.

Masyado bang napasobra yung joke ko kaya sila galit sakin at hindi ako pinapansin? Pssh bahala sila, ayoko ng problemahin pa ang issue nila sakin, i need to condition myself para sa paghaharap namin ng kalaban, ng tunay naming kalaban.

Napahawak ako sa kwintas na ibinigay sakin ni Ina. For this once, i will break this seal and control my power.

"I Light Veronica Lancaster-Riley is breaking the seal of the keeper and taking my whole power into me.."

After I said those words, umilaw ang pendant ko na hawak ko. A blinding light made me shut my eyes. Naramdaman ko nalang ang kakaibang enerhiya na dumadaloy sa katawan ko. Pinaghalo-halong pakiramdam ng init,lamig,katamtaman at kapanatagan ang naramdaman ko. But suddenly, a pain in heart makes me open my eyes at mapahawak dito.

"AAAAAHHHHHHHHHH"

I scream the pain, nagbabakasakali na maibsan ito pero hindi. I scream and scream hanggang sa nawala na ito.

I'm panting heavily when i notice my hair. Humaba ito at naging wavy, kulay asul parin niya na may strands ng gold.  Ang damit ko ay nagbago (see on the multimedia ⬆). It was indeed beautiful.

Nagpalabas ako ng apoy sa kamay ko at i smiled ng mas malakas na ito kumpara sa dati.  Sa kabilang kamay ko naman ay kidlat na mas maliwanag kaysa dati. I combined it ay ibinato sa ginawa kong ka sparing and it made a huge explosion. I raised my hands upwards at pinakiramdaman ang kalangitan. Ilang saglit pa ay pumatak na ang ilang butil ng tubig hangang sa naging tuloy-tuloy na ito.

Nagsitakbuhan na ang ilang mga nasa field para makasilong pero ako nanatili paring nakalutang at pinapakiramdaman ang ulan, hindi naman nababasa ang dress na suot ko na ipinagtaka ko, pero that's better.

"Light!!! Sumilong kana, magkakasakit ka." tawag sakin ni Vron pero hindi ko siya pinansin.

Hindi nila ako pinansin kanina tapos ngayon gaganyan-ganyan siya? Psshh manigas siya.

"Light!! For once listen to us!!" isa ka pang Kire ka.

"Leave me alone." malamig kong tugon sa kanila.

I open my palm at nahinto ang pagbagsak ng ulan. I closed it at naging yelo ito. Sharp drops of water that can kill even an ant.

"Don't do that Light!!" kita ko ang kaba sa muka ni Vron pati na ng iba.

Huminga ako ng malalim at ibinalik ito sa pagiging ulan.  Cold breeze touches my skin that made me smile.

"You will catch a cold kung tatambay ka dito."

"It's okay, i just wanted to feel that I'm alive."

"You scared the sh*t out of me awhile ago. Akala ko talaga hindi mo na ako naaalala at seriosly? Mga anak?"

Tinignan ko siya and he has an epic face that made me chuckled. He's really different from the guy that he is nung una ko siya nakita. Mas nagiging open na siya sa emotion niya sa iba, though hindi parin nawawala ang pagiging cold niya at emotionless minsan.

"Pero hindi niyo ako pinansin and that made me hate you guys.." seryosong sabi ko. Narinig ko siyang suminghap, bigla ko nalang naramdaman na yumakap siya sakin sa likod.

"Nagtampo lang naman ako. Don't hate me please. I can't afford to see you hating me." ipinatong niya ang baba niya sa balikat ko.

"It's okay, I know that I'm too much."

He buried his face sa leeg ko habang nakayakap parin siya sakin. We were like stupid talking under the rain not minding those students who are now looking at us.

"I'm sorry Light, don't hate me please."

I heard  sobs at ang kaunting paggalaw ng ulo ni Kire. Don't tell me he's crying?

"I don't hate you Kire. How can I even hate you guys if you're just the only friends that I have."

Kumalas siya sa pagkakayakap sakin kaya nakita ko ang namumula niyang mga mata dahil sa pag-iyak.

"Don't say that you hate me again Light..." Pinagdikit niya ang mga noo namin at hinaplos niya ang pisngi ko. "I can't afford to lose you Light." he kissed my forehead.

"KIRE!!!" napatingin kami sa baba at nakita namin ang di maipintang muka ni Vron. "HOW DARE YOU TO KISS HER!!"

I chuckled ng biglang nagtago sa likod ko si Kire. Takot din pala sa pinsan ko.

"I'm really lucky to have all of you."

♥♥♥♥♥

©HopelessDarkAngel