Ben Dolunay Aksoy. 17 yaşındayım , iki kardeşiz 12 yaşında Defne adında bir kız kardeşim var, annem ile babam ayrıldılar. Biz babamızda kalıyoruz ama yaz tatillerinde annemizin yanına Bodrum'a gidiyoruz. Babam ünlü bir iş adamı annem ise modacı. Bende şu anda odamda valizimi hazırlıyorum. Evet yaz tatili geldi. Ve yarın Bodrum'a gidiyoruz. "Defnee! Mor elbisem nerde?" Evet her kardeşler gibi benim kardeşim de benim kıyafetlerimi alıyor. Hayır o kadar kıyafeti var beden benimkiler? "Bende değill!" Tamam o zaman bende mor elbisemi yanıma almam. Valizimi hazırladıktan sonra aşağıya babamın yanına gittim ve sarıldım "Baba ne yapıyorsun?" "İyiyim kızım oturuyorum gördüğün gibi sen ne yaptın?" "İyiyim bende valizimi hazırladım aşağı senin yanına geldim " "Tamam yemek hazır Defne'yi çağırda yemek yiyelim." "Defneeeee!! Hadi yemek yicez!" O ses benden mi çıktı ya. Sabah Evet bugün yola çıkıyoruz çok heyecanlıyım. Tamam her yaz Bodrum'a gidiyoruz ama olsun. Hemen kalkıp banyoya gittim rutin işlerimi hallettikten sonra dolabımın karşısına geçip ne giyeceğime karar verdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dolunay'ın giydikleri☝☝☝ Rimel ve parlatıcı sürdükten sonra hazırdım. Aşağı indiğimde Defne'nin de benim gibi heyecanlı olduğunu gördüm. "Günaydın" "Günaydın abla. Heyecanlımısın? Ben çok heyecanlıyım. Her yaz tatilinde gidiyoruz ama ben her yaz tatilinde heyecanlanıyorum. Beden böyle oluyo ki? Sende de böyle oluyo mu?" "Defne nefes al. Evet bende heyecanlıyım. Ama sakin ol." "Of abla ya" o sırada babam da aşağı inmişti. Havaalanına geldiğimizde internetten biletlerimizi aldığımız için rahattık. Uçağın kalkmasına az kaldığı için babam ile vedalaştık. Uçağa bindiğimizde şansıma cam kenarı denk gelmişti. Oturduğumda yanımda hareketlilik hissedince o tarafa döndüm. Oha sen insanmısın ? Allah'ım özene bözene yaratmış resmen. Neyse. Uçak kalktığında kitap okumaya başladım. Bodrum'a geldiğimizde çantalarımızı alıp Defne ile annemi beklemeye başladık. Annem sonunda geldiğinde eve doğru yola çıktık. Eve geldiğimizde hemen odama çıkıp kıyafetlerimi yerleştirmeye başladım. Kitaplarımı da yerleştirdiğimde tamamım. Hemen aşağı annemlerin yanına indim. "Annem nabıyon gülüm?" "İyiyim kızım napıyım oturuyom." "Anne özledin mi beni " "Hayır." "Ayıb ediyon haa" "Tabiki özledim kız öyle soru mu olur aa."dediğinde güldüm sonra hızla yanımıza gelen Defne'yi dinlemeye başladık "Abla yan binaya çok taş çocuklar taşınmış ya."dediğinde gözlerim fal taşı gibi açıldı "Ohaa!"hemen odama çıkıp pencereden baktım gördüklerimle çok şaşırdım... Eveett herkese merhaba en yakın Zaman'da yeni bölüm gelecek yazın hatalarım varsa şimdiden özür dilerim
