OKULDAN KAÇANLAR (ft. @storyteller)

KAÇAMADILAR XD

Bizde üst kata doğru yürümeye başladık ama amacımız sınıfa çıkmaktı.

Gökayın içinde bir merak kalmış olacak ki yangın merdivenine baktı. Ve baktığı gibi gözleri genişledi.

-"Tayfur koş oğlum yine kaçıyolar!"

İçime bi heyecan girdi

Yine mi?

-"Nasıl?

-"Oğlum ayakkabısını gördüm yeşil ne bekliyon koşsana!"

Bunu duyunca son hız alt kata ingilizce sokağına koşmaya başladım.
İngilizce sokağındaki yangın merdivenlerinden içeri daldım ki biraz hızlı olmalıydım.

Normalde olsa düşerdim fakat çocukları görünce durdum. Tam tahmin ettiğim gibiydi.

Onlar da beni görünce şaşırmış gibiydiler.

Sürpriz.

-"Abi sal bizi de kaçalım ya"

Bu arada dışarıda biri olduğunu fark etmiş ve "Tamam" demiştim.

Tam çıkarlarken önlerine abla çıkmıştı ve "Nereye gittiğinizi sanıyorsunuz?" demişti. Çocuklar ise son bahane olarak "Topumuz kaçtı" dediler.

Dışarı çıktıklarında ablaya "Neden saldın?" diye sordum. O da "Toplarını alacaklarmış ya" dedi.

Abla saf çıkmıştı anlaşılan.

Seri bi şekilde "Abla kaçacaklar!" dedim. O da tamam ben izlerim o zaman" dedi. Bu arada çocukların içlerinden "İnşallah top vardır" dediklerini hissettim.

Çıktılar ve gözleri direk bir top aradı ve şanslarına bir top vardı. Fakat topa giderken çocuk inanılmaz çamur olmuştu ve çok zararlı çıkmışlardı. Bu çamuru onlara ceza olarak aldım.

Üzgünce geri girdiler fakat biz gökayla çıldırıyorduk, kuduruyorduk. "Bunu birilerine anlatmamız lazım" dedi Gökay. Haklıydı.

Sonra Wattpad e girdik zaten.

Umarım beğenirsiniz arkadaşlar "huağ kitabın arasındağ başka şey mi yazığyon len mk" diyecekler için bunu bi yere yazmam gerekiyodu.

Ayrıca kitabın yeni bölümlerini yazdım çok yakında yeterli okunmaya ulaşınca atacağım <3

Yorum bırakmayı unutmayınız..