Passer By

CHAPTER 19

Pagdating na pagdating ko ng Korea dumaretso na ko sa dorm namin
"Hyung san ka galing?" Tanong ni Jungkook, wala ako sa mood, hindi ko siya pinansin at pumasok sa kwarto, paglabas ko niyaya ko sila uminom at magvideoke, feel ko ata magpakalasing ngayong gabi.

"Aba himala manlilibre ngayon si Yoongi" sigaw ni Jin hinayaan ko lang sila, pagdating namin dun umorder ako ng isang box ng soju at samgyupsal, nagvvideoke yung iba yung iba naman umiinom ng beer, maya maya napagpasyahan kong kumanta I pressed the button at lumabas na yung kakantahin ko "She never cried in front of me" ni Toby Keith

"Its 7:35
She's someone elses wife
And I can get one in my life
And that thrills me
She married him today
Her daddy gave the bride away
I heard a tear rolled down her face
And that kills me
Cause now I, can see why
She's finally crying"

Ansakit na nga yung makikita ko siyang ikakasal kay Game pero mas masakit papala yung makikita ko siyang umiiyak, tears of joy siya, masaya siya, masaya na siya kay Game.

"How was I supposed to know
She is slowly letting go
If I was putting her through hell
Hell, I couldn't tell
She could've give me a sign
And opened up my eyes
How was I supposed to see
She never cried in front of me"

Sana... Sana hindi niya nalang ako kinuha dito sa Korea, sana tumahimik nalang siya sa China at hindi ako kinuha  edi sana nakamove on ako agad. Ngayon hindi ko alam kung kaya ko pa makamove on..

"How was I supposed to see
She never cried in front of me
Well, I couldn't tell..."

Pagtapos ko kumanta uminom ako ng isang boteng soju, pagtapos kong lagukin yung isang bote natumba na ko at nagblack out.
//Autumn's POV//

Andito ako ngayon sa kwarto ko, inaayusan para sa kasal ko maya maya lang, pero bat ganon hindi ako masaya? I mean oo nandun yung saya na makakaganti na ko pero yung saya na magpapakasal ako? Wala eh.

Tinawag na ko dahil nagsisimula na daw at andun na si Game sa simbahan, I showed them my usual smile, kailangan ko sila mapaniwala na mahal na mahal ko si Game ugh I already want to end this. Pagdating ko sa simbahan nagsimula na ang entourage, habang naglalakad ako sa aisle, I smiled and cried as I imagined na si Yoongi yung naghihintay sakin sa altar, mas masaya siguro kung si Yoongi yung nasa harap ko ngayon, yung kumukuha ng kamay ko at susumpa sa harap ng Diyos, pero hindi eh, kung tutuusin pweding pwede ako tumakbo palayo, pero hindi ko magawa this is for my family and friends.

Habang magkatabi kami ni Game bigla siyang bunulong saken na ikinangiti ko
"Iniimagine mo si Yoongi noh?" I smiled and nodded tingin ko nga nagblush pa ako
"Imagine him all you want Jade, imaginin mo na siya yung katabi mo at hindi ako, isipin mo ako si Yoongi at hindi si Game" I looked at him and blushed, tama to enjoy this "wedding" iimagine ko na si Yoongi nasa harap ko
"You're so brilliant Game" bulong ko sakanya, nang matapos yung kasal hinatid ako ni Game sa bahay, pinapasok ko siya at umakyat para magpalit at hanapin si Yoongi, pero pagtingin ko sa kwarto niya wala siya doon, at sulat nalang niya ang nakita ko, habang binabasa ko yung sulat niya ay humagulgol na ko ng iyak, hindi ko mapigilan, umuwe ako dito kase... Kase gusto ko kahit laro lang makasal kami, kahit kasal kasalan lang masaya na ko, pero anong gagawen ko ngayon... Ngayong wala na siya, naramdaman ko nalang na may yumakap saken and it was Game. Umiyak lang ako ng umiyak habang nakayakap si Game saken. Nang mahimasmasan na ko naupo ako sa kama ni Yoongi, nakatulala, hindi makausap. Heto nanaman ako, nakatulala nanaman dahil nanaman kay Yoongi, iniwan nanaman niya ako magisa. Umalis na si Game pagkatapos ko umiyak,