Chapter 2

16 1 1
                                    


Unang gabi ko sa kina Tiya, ay hindi ako nakatulog. Siguro nanibago lang ako o yung mga naririnig ko sa labas na nag aaway?
Maingay kung gabi dahil sa mga naririnig ko na mga nababasag na bote at nagsisigawan sa labas ng bahay.

Kaya pala mukhang walang tulog sina Tiya dahil ang ingay ng mga tao pag gabi.

Dahil sa hindi ako makatulog ay kinuha ko nalang ang dala kong gitara. Hindi ko in-on ang switch ng ilaw. Ginamit ko nalang yung kandila na nakita ko sa ilalim ng drawer at isang posporo.

Pumwesto ako sa harap ng bintana. Mahina kong ni strum ang gitara ko at pinatugtog na ang intro..

(N/P: Magbalik by Callalily)

Wala na ang dating pagtingin

Sawa na ba sa aking lambing

Wala ka namang dahilan

Bakit bigla nalang nang iwan

Napangisi ako sa linyang ito. This song was dedicated to someone whom I long wanted to see... someone whom left without me knowing.

Di na alam ang gagawin

Upang ika'y magbalik sa akin

Ginawa ko naman ang lahat

Bakit bigla nalang naghanap

Gusto ko siyang hanapin. Pero paano? Hindi ko alam kung nasaan siya. How could I find that person who doesn't even want to see me?

Hindi mag babago

pagmamahal saiyo

Sana'y pakinggan mo

ang awit ng pusong ito...

I wish he will come back to me, Someday.

Tulad ng mundong hindi tumitigil sa

pag ikot, pag ibig di mapapagod

Tulad ng ilog na hindi

tumitigil sa pag agos,

Pag ibig hindi matatapos

Napatigil ako sa pag gitara ng maramdaman kong tumulo ang luha ko. Niyakap ko ang gitara ko at mahinang humikbi.

"Papa! Look at the stars! Ang ganda!"

"You're right sweetie. You are like a star. My little star." He said as he kissed my forehead and hugged me. I giggled.

"Really? But I'm not a star, I'm a human!"

He chuckled. "No, you're not a star, honey. But you are mama and papa's only star. Because you shined bright when you came into our life. And you are beautiful like them."

"Thank you, Papa. You're the best! I love you!"

" I love you too sweetie. Always remember that."

Stars...

Tumingala ako sa langit habang ang masaganang mga luha ko ay walang tigil sa pag agos. I raised my hand at the sky as if I was trying to reach those stars. It's like I'm reaching my father for a long time.

Hanggang ngayon, ang sakit parin sa akin na iniwan niya ako.

But if he'll ever come back, I'll still accept him.

I hope I'll see you again... Papa. I miss you...

***

Naalimpungatan ako dahil sa sinag ng araw mula sa bintana. Nakatulog pala ako na yakap parin ang gitara.

Upos na yung kandila sa harapan ko. Nakalimutan ko palang patayin kagabi. Napakamot na lamang ako sa batok ko.

Tinabi ko ang gitara ko sa isang gilid at nag unat unat. Ang sakit na tuloy ng katawan ko dahil naka tulog ako ng naka upo.

Inaantok pa ako pero kailangan ko ng bumili ng mga School supplies.

May pasok na pala bukas.

Nga pala, I'm Astrid Gail Imperial. 19 years old and up coming 3rd year college student. Medicine ang kinuha kong course. As of now, papasok ako sa isa sa tinaguriang Prestigious and Elite College School na tanging mga billionaryo ang makaka afford katulad ng mga Politiko at may mga may ari ng mga malalaking Companya.

Nagtataka siguro kayo kung paano ako naka pasok? Eh hindi naman ako mayaman?

I won Several Medals and Tropies for being The Rank One in the world of Mind Games, Internationally. I wasn't exposed that much co'z I don't like attentions. I never had an interview although maraming nagpupumilit sakin. My Mentor, Miss Lydia, wants me to get an Exam sa College School of Elites o CSE

And I was Ranked First. I was accepted but with Scholarship. Not to mention that I was the only one na nakuha na hindi mayaman. Libre lahat at wala akong babayarin. Pwera nalang sa mga Dorms sa school. Dapat bayad mo kung magd-dorm ka. Hindi libre eh. That's why I stayed dito kina Tiya dahil malapit lang naman ito sa school. Para wala narin naman akong gastusan kundi pamasahe at pang kain nalang sa school.

"Alis na po ako Tiya!" Paalam ko at sumakay na ng tricycle para pumuntang divisoria. Hanggang divisoria lang kaya ko eh. Ng mahal sa mall.

Pagkapasok ko sa loob ng divisoria ay pinagtitinginan nila ako. Uh, Why are they staring?

Napatingin ako sa suot ko. Simpleng Jeans at White Tshirt lang ang suot ko at and a pair of chucks, desente naman ang suot ko ah? Mukha ba akong basahan?

Iwinaksi ko nalang ang isiping iyon at agad pumunta sa mga bilihan ng mga School supplies kaso anraming tao.

Agad na akong pumili ng notebooks kahit nagsisiksikan ang mga ale na may mga kasamang bata o kaya'y mga teenager ngunit may biglang may humawak ng mahigpit sa balikat ko mula sa likuran at bigla akong hinarap patalikod.

Gulat akong napatingin sa lalaki.

"You ungrate--- WHAT THE FUCK!?!" biglang tumagis ang kanyang bagang ng makita ang mukha ko. Tumingin siya sa likuran niyang may mga lalaking naka... SUIT??? may nag sho-shooting? At teka?

Minura niya ba ako?

"Anong---"

"FIND THAT BTCH NOW!!!"

Biglang uminit ang ulo ko. Ni si lola nga di ako minumura tapos tong Gagong to na hindi ko kilala minura ako?!?

Sayang gwapo ka sana ngunit nagmumura ng babae! LECHE!

And then... bigla kong nasipa ang gitna ng kanyang mga hita... UNCONCIOUSLY!!! OMYGHAD!

He groaned in pain.

Napatakip ako ng bibig sa gulat.

Napahawak siya bigla sa 'yknow niya' at napaluhod.

"AH FCK! MY PRECIOUS!"

Bigla akong napa peace sign at agad kumaripas ng takbo paalis dun.

OMYGHAD! MUKHA PA NAMANG RICH KID! BAKA MAKASUHAN PA AKO NITO!!!

Kahit malayo-layo na ako ay rinig ko parin ang mura nito.

Sana makalimutan niya yung mukha ko. Huhu.

Imma dead.

That Mafia Heir is my Boss---(ON GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon