D̸̐̉́͜͜ŕ̡̨̩̻̙͝eͭ̆̓̊ͪą̢̛͖̺̥͎̙̐̾͗̓̕͝m̴̶̡̫̎ͣ͗ͮ͘̕: The Unknown Game [EDITING]

🅳🆁🅴🅰🅼 #47

Rein

I thought katapusan ko na. Nagkamali pala ko.

I'm not here to hurt all of  you. I am here to help you. This is your dream Rein. Imagine the things that you want just like Bryan and Stacy did. They are not dead. They just act like a dead.

Ibig sabihin kaya kong gawin lahat ng gusto ko?

Yeah.

"Hey! Matagal pa ba yan Jade? Kill her!" Sigaw ni Neil mula sa malayo. Napalingon si Jade ng sandali ngunit agad din na bumaling ang tingin sa akin. Itinutok niya sa sintido ko ang kanyang daliri.

"Any last word Rein!?" Sigaw ni Jade sa akin para marinig ni Neil.

Imagine that you are dead try it! Control your dream then kill him.

May nagsasalita sa utak ko na lalo ng magpapagulo sa akin. Hindi ko na inisip kung ano ang mangyayari pagkatapos basta sinunod ko na lang ang gusto niyang gawin.

Hanggang nakarinig na lang ako ng putok ng baril na nagpahiga sa akin sa malamig na semento ng rooftop.

"Magali--- nice jo--- ade- we can g-- bac--- now to t---- futur---- and no one can stop us now"

REIN! imagine you have a knife and throw it to him! I will do the rest!

Nahihilo man ako sumunod lang ako sa sinasabi ni Jade. Maya-maya pa ay naramdaman ko na may hawak na akong matulis na bagay. Hindi kutsilyo. Ito ay itak. Tumayo ako ng dahan dahan para hindi niya narinig ang pagkilos ko. Nakita ko rin na tumatayo na ang dalawa ko pang kasama. Mukhang alam na nila ang gagawin ko.

1

2

3

Inihagis ko ang itak sa direksyon ni Neil. Tumama ito sa likod niya. Nagdulot ng malakas na impact ang itak kaya napasubsob siya sa lupa.

Akala ko ay patay na siya ngunit maya-maya ay muli itong tumayo at ngumisi. Duguan na ang kanyang likod at halatang nanghihina.

"Pa-p-paano---" Hindi na niya natapos ang sasabihin niya ng makarinig ulit ako ng putok ng baril. Nagulat kaming lahat kaya napayuko ako hawak sa akin ulo. Sa pagbaling kong muli ng tingin kay Neil, nakita ko na siyang nakahiga sa sahig. Naliligo sa sariling dugo. Basag ang mukha. Napatingi. Naman ako sa direksyon ni Jade. Nakatingin siya sa katawan ng tinuring niyang amo. Nakatutok ang kanyang daliri dito. Nausok pa.

"Thank goodness! You're okay!" Sabi ni Stacy sabay yakap sa likod ko. Yumakap ako sa kanya. Nasa likod lang nami si Bryan.

"Anong nangyari? Bakit hindi kayo nasaktan?" Tanong ko kay Bryan sa pagkakalalas ko sa yakap ni Stacy.

"Jade tell us all na pwede naming gawin lahat ng gusto namin. Because this is all work of your imagination Rein and I'm thankful that this is not real" sabi ni Bryan na may ngiti sa labi. Humarap naman ako kay Jade na hanggang ngayon ay nakatingin pa din sa katawan ni Neil.

"Thank you Ja-- JADE!!!!!" Sigaw ko ng bigla na lang siya natumba. I immediately grab her up pero hindi ko kaya. Tumulong sa akin si Bryan at Stacy na nagulat din sa nangyari.

"No! Don't help me. This will be the consequence." Sabi ni Jade. Pilit niya kaming tinutulak palayo pero iniinsist ko pa din ang sarili ko.

"Why?" Tanong ko ng may luha sa mata. Pinunasan niya ang luha sa mata ko at nagbigay ng matamis na ngiti.

"I am a robot app of Neil Buenaflor in the future. He build me. Until he steal the robot Alice and put me here. I help him to make a time machine to went from the past and we successfully made it. Before we enter the portal, Neil gave me a program that connects his life to me. If he die, I die too. That program is undeletable. Then we set the time to present. But unfortunately while we were driving on the highway, we accidentally bumped to a car. A car with three people. The father, the mother and their beautiful daughter. The father died but the two girls survive. Unfortunately the daughter is on coma until now. We want to check if the daughter is okay so we made a device that make us transfer to a human's mind and again, we made it. Sorry Rein. He wants to kill you because he will be executed by lethal injection if he get caught. And now it's my turn to die." Sabi ni Jade. Hindi niya inaalis ang ngiti sa labi niya habang ako walang karea-reaksyon dahil sa mga nalaman ko.

Hindi ko alam kung saan ako lulugar. Mas lalo akong naguluhan sa mga nalaman ko. Hindi ko di alam kung maawa ba ako kay Jade dahil sa kalagayan niya o magagalit dahil all this time pinaglalaruan na nila pala ko. Sino bang matutuwa na paglaruan

"Ibig sabihin alam mo na to simula pa lang?" Tanong ko kay Jade kahit naiintindihan ko na

"The killers, the hereos and you. Yes I know this from the very start." Sabi ni Jade nanghihina na siya! Nakakaawa.

"You have no time Rein! You need to leave! Malapit na lumubog ang araw!" Sigaw ni Stacy sabay abot sa akin ng button at ng kutsilyo. Tumingin ako sa kalangitan. Malapit na nga kainin ng kadiliman ang langit.

"I will not exist in your present time anymore Rein because we will be jailed in this nightmare but please go as soon as possible. Save your future." Pagkatapos niyang sabihin ang salitang iyon hinawakan niya ang kamay ko at tinulungan niya akong pindutin ang button.

As we press the button, para akong nagtime-travel din bumalik yung ala-ala. Lahat bumalik sa akin. I'm not Rein Salcedo. I am Cecile Alejo. The day before the accident. Kumain kami sa labas dahil birthday ko. Ang saya namin ni Daddy at Mommy. Pumunta pa nun so Cross, boyfriend ko at nagsurprise pa sa akin. Masaya na kaming pauwi nun. But a car bumped on our car.

Napaiyak ako lalo ng napindot ko ang button. The memories are coming back to me.

"Sorry Rein for what happen. A punishment that will not end will happen to us. I will miss you. Always remember, the first day we met, that is the happiest thing happen in my robot life. Thank you" after she said that, he stabbed me with the gold knife and all of the sorroundings turns black.

•••

Papaabutin ko sana siya 🅳🆁🅴🅰🅼 #50 but din na kaya! Hahahaha

Kapitan Filipe