josh zijn lichaam is vastgeketend aan de muur. hij kan geen kant op en zijn ogen zijn pik-zwart. hij probeert los te komen. "josh!" roep ik. "gij zult boete gestraft worden verdrinken in je eigen bloed", zegt josh met een zware stem. ik deed een stap achteruit. plots begon hij af te tellen. "60, 59,58". dit kan nooit goed zijn, bedenk ik bij mezelf. overal is muur behalve een klein raampje boven josh. het raanpje van vrijheid. ik zie een oma met haar hondje buiten wandelen. ik glimlach en denk terug aan dr tijd voor dit allemaal. "2,1.." ik schrik me rot als de sloten waar josh aan geketend zat los schieten. hij lijkt veranderd in een wild monster en rent op mij af. "nee josh ik ben het beheers jezelf" schreeuw ik nog maar niks werkt. hij pakt mijn hand en pakt mijn middelvinger en wijsvinger. hij staart ernaar.. is it het ? maar nee dus. hij scheurt mijn vingers uit elkaar. de botjes steken uit en je hoort het filnk kraken. "je bent hier nog niet klaar meisje , maar dit was kamer 3
