Uyandığımda duvarları buz mavisi tonlarında olan ve az bir ışık ile aydınlatılmış bir odadaydım!
Odada iki üç çekmece, bir dolap ve bir yatak bulunmaktaydı. Şu an ben yatağa uzanmış bir vaziyette duruyorum. Buraya nasıl geldiğimi yada buranın neresi olduğunu bilmiyorum.
En son dengemi kaybedip başımı taşa çarpmıştım. Ondan sonrasını hatırlamıyorum zaten. Ben odayı incelerken odaya kısa boylu, ak saçlı ve mavi gözlü yaşlı bir teyze girdi.
Teyze bana doğru ilerledi ve elindeki tepside bir bardak su ve birkaç atıştırmalık yiyecek vardı. Teyze yanıma oturdu ve bana;
''Nasılsın kızım, biraz iyice oldun mu?''
Ben yaşlı teyzeye şaşkınca bakarken;
''Burası neresi? Ne oldu bana?'' diye sordum.
Yaşlı teyze gülümseyerek bana gayet rahat bir tavırla;
''Evdeki çöpümü atmaya çıkmıştım ki seni yerde baygın bir vaziyette gördüm.'' dedi.
''Peki buraya nasıl geldim? Burası neresi?'' diye sordum.
Teyze sorduğum sorulara cevap vermekte zorlanıyordu. Ve cevabı;
''Seni kucaklayıp evime getirdim.'' dedi.
''Burası benim evim tek başıma yaşıyorum evlat'' dedi.
Ben şaşkın bir şekilde hikayemi anlatmaya başladım. Yetimhaneden atıldığımı, az miktarda param olduğunu ve yatacak yerim olmadığını söyledim. O da bana kendisine bakacak birinin olmadığını ve ona bakarsam karşılığında bana kalacak bir yer vereceğini söyledi.
Bu benim için iyi bir fırsattı ve hemen kabul ettim. Ve kendime kalacak bir yer bulmuştum ve karşılığında teyzeye bakmaktı ve bu çok kolaydı.
× × ×
Kafamı kaldırıp saate baktığımda saatin 12:00 olduğunu ve okulun başlamasına bir saat kaldığını gördüm. Ve ben hazır değildim. Hızlı bir şekilde hazırlanmaya başladım.
× × ×
Sıkıcı bir okul gününden sonra eve geldim ve bir duş aldım. Banyodan çıktığımda kendi odama giderken siyah kapılı bir oda dikkatimi çekti. Odama geçip üzerimi giyindikten sonra o kapıya doğru yöneldim.
Ve kapıyı açtığımda...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlık Sokak
Romance18 yaşında bir genç kız... Yetimhaneden atılmış, cebinde az miktarda parası olan ve kalacak bir yeri olmayan bir kızın hikayesi...
