lie || yoonmin

f o u r

15 Kasım 2017;

Min Yoongi,

"Günaydın Yoonji, " diye yanımda beliren Jimin'e gülümsedim.

"Günaydın. "

"N'aber? "

Elini koluma atmasıyla, nefesim kesildi. O, beni kankası olarak görüyordu.

"İyidir, senden? "

"Bende çok iyiyim. Şey diyecektim ya, çıkışta bana yardım eder misin? " dedi yürüdüğümüz koridorda dururken.

Bende durdum ve kaşlarımı çattım. "Ne yardımı, Jimin? "

"Ödevim var, ama tek başıma yapmam mümkün değil. "

Bir anda gülmeye başlamamla, koridordaki çoğu yüz bana dönmüştü. Jimin kaşlarını çatarken, "N'oldu ya? " dedi.

"Bu- Bu- "

Gülmemi durduramıyordum.

"Bu muydu? " dedim en nihayetinde.

"Evet- yani, sen ne beklemiştin ki? "

"Ciddi bir şey, " dedim sonunda kahkahalarım yerini gülümsememe bırakırken. "Neyse tamam. Kafana takma, hallederiz. "

"Kralsın Yoonji, " dedi ve yanağıma sulu bir öpücük bıraktı.

Tanrı aşkına!

Tamam iyi hoş seviyordum onu ama, yalaması da gerekmiyordu ki!

"Ben lavaboya gidiyorum, bir şey istiyor musun? "

"Bokunu getir, Yoonji. Oldu mu? "

Güldüm.

"Oldu. "

Tuvaletlerin olduğu yere geldiğimde, az kalsın erkekler tuvaletine girecektim. Üç aydan beri alışamamıştım.

Kızlar tuvaletine girdiğim gibi, kendimi en sondaki kabine attım.

İçeri birilerinin girdiğinü duymamla sessizce küfrederken, adımı duydum.

"Çok kıskanıyorum, "

"Kim kıskanmaz? Kız, üç ayda Park Jimin'i ele geçirdi resmen. "

Gerçekten benden bahsediyorlardı.

"Jimin benim ilkokuldan arkadaşım, " dedi kızın biri ağlamaya başlarken. "Ama şu an, suratıma bile bakmıyor. "

"Ne oldu bu çocuğa, playboy kılıklının tekiydi. Haspam, "

Sensin o!

"Hae Soo, o olmadan yapamam ben. İlkokuldan beri onu seviyorum ya, nasıl fark etmez? "

"Tamam tamam, sakin ol. Derin nefes al, Jin Hyun. "

Jin Hyun mu?

O kim ya?

Kızlar uzun ağlamaları, iç çekişleri ve yakarışları sonunda tuvaletten çıkarken; bende kabinden çıktım.

"Çok kalp kırmışsın Jiminie, çok. " dedim kendi kendime gülerken.