Chapter 2

37 4 0
                                    

"We're here," Hinihingal na tugon ni Kaire. Wow, na-shook ako beh. Ang laki naman kasi ng university na 'to.

"Wow bes, marami bang pumapasok dito? Why is this so big?" I fished my towel inside my bag and dried my sweat.

"Uh, actually no. Hindi ganoon karami kagaya ng iniisip mo. This is an expensive school, only elites and rich kids can study here. And some, scholars. Anyway, let's rest for a while. You're still palpitating." Inabutan niya ako ng mineral water at saka kami umupo sa may bench sa labas.

Did I just heard the bell rang? Oh my gosh! I looked at my wrist watch and realized we're late!

"B-Bakit ang aga ng bell? 6:45 pa lang sa relo ko, ah?" I panickedly asked her.

She smirked, "Simple. Cause that's late. Hindi ko nga sinabi sa'yong 7:30 talaga tayo tumambay sa coffee shop kasi alam kong magiging OA ka." Her face says 'I won.'

"W-What? What the hell?!" Agad kong kinuha ang aking cellphone at saka ko lang napagtanto na 7:58 AM na pala. Oh no! This can't be happening! What if maging out-standing ako mamaya? Aish.

Hindi ko na alam ang gagawin ko. I face palmed. Today is my first day here. And you know what's worse? I'm just a transferee. First day, first bad record.

Run, City. You can do it! Hindi ka male-late. Takbo lang, City. Takboooo!

Ayan, pati konsensya ko hindi na din mapigilang mangielam. Oo, tama.

Tumayo na ako para bumwelo sa pagtakbo.

"Hey, City! Saan ka ba pupunta? Wait lang!" Sumisigaw si Kaire nang namalayan niyang tunatakbo na ako palayo sa kanya. Hindi ko siya nilingon kahit alam kong mapapagalitan din siya.

Yeah, we're like soul sisters. Siguro, since gradeschool? I don't know, but it's been years. We don't like counting. Sanay na kami sa isa't isa at ang maganda, hindi na kami nao-offend sa kalokohan naming dalawa kaya hindi kami nag-aaway. Well, sometimes. You can't help that.

"Hoy, miss! 'Wag kang tumakbo, kakalinis ko lang ng sahig medyo ba-" Sigaw ng janitor.

What the- Shit!

Hindi na naituloy ni Kuya Janitor ang kaniyang sasabihin dahil may matigas na bagay akong nabundol, dahilan para matumba kami. H-Hindi siya bagay! Tao siya!

"Ouch! Holy shit!" Napahawak siya sa kaniyang noo.

"I-I'm sorry." Naka-tungo lang ako at hindi matingnan ang naka-bangga ko, kasi.. baka mamukhaan niya ako dito sa campus.

"What the heck? Are you fucking blind? Watch where you're going, please! Damn it!" Iritang irita yung lalaki dahil natapon sa kaniyang damit yung pasta at coke na dala nya. Patay! What have you done, City!

So it's you [on going]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon