Hello po. ito na po ang chapter 1 sana magustuhan nyo :)) Enjoy reading guy's.
Ang lahat ng ito po ay kathang isip lamang ng ang aking mapaglarong isipan.
"Yes, mom uuwi kami don't worry we will attend the party,eh every year natin sine-celebrate ang wedding anniversary nyo kaya hindi pwedeng hindi kami aattend kahit saan pa yan.
Sure mom, see you.bye love you too."
Cathy's POV:
Tumawag ngayon ang Mom ko para tanungin kung makaka-attend daw kami ni Scarlette sa party kahit sa Pilipinas pa gaganapin.Kahit hindi pa ako handa kailangan eh. Kaya kailangan ko ng mag-ayos ng gamit namin.
"Nanay !! paki handa po ung mga dapat dadalhin pag-uwi sa Pinas" sabi ko sa maid namin.
Habang naghahanda si Nanay ako muna ang nag-aalaga kay Scarlette.She's 2yrs. old now.,Nung time na nalaman kong buntis ako nagpaalam agad ako sa parents ko na kung pwede dito muna kami sa Canada.Nasaktan man sila sa nangyari sakin,tinanggap pa rin nila ako at ang anak ko.
Habang tulog pa si Scarlette.Naisip ko tumawag sa Bestfriend ko sa Pinas. "Riiinng...Riinng...Riingg..." kahi kelan talaga to ang tagal sumagot sa tawag.
"Ui! Stephanie buti na-isipan mo bang sagutin ang tawag ko" sabi ko sa kanya pagkasagot nya.
"Eh, ano bang nakain mo at tumawag ka ha" sya pa ang galit tinawagan na nga.
"Uuwi kami jan next week"
"Whaaaaaaa!! tlaga bakit next week pwede naman bukas". sabi nya.
"Di pwede aausin ko pa ung mga papel namin at tsaka hoy! may anak na ko no kaya dapat doble ang pag prepare ko ng gamit namin."
"ay! how's my inaanak friend?"
"Ok.naman tulog sya ngayon.Nag-aalala nga ako pag-uwi namin eh."
"Naku,friend kaya mo yan,ikaw pa."
"Tsaka i chichika mo pa sakin ung totoong nangyari."
"Oo na pag-uwi namin,malalaman mo lahat.bye."
"Bye friend., see you" sabi nya sa akin.
Tinapos ko na ung usapan namin sa phone., kasi alam ko na pagpinahaba ko pa ung usapan eh puro tanong na un.Sa umpisa lang naman kasi magsusungit yan pero pag nagstart ng magtanong ang bunganga wala ng pagod.
Pero kahit ganun un bestfriend pa rin kami.Sya ung isa sa mga dumamay sakin nung oras na kailangan ko ng kausap sa problema ko.High School pa lng kami magkaibigan na kami kaya alam na alam ko na ugali nya.Partners kasi ung parents namin sa pagmamanage ng company sa Pinas.
"Cathy handa na ung mga gamit na dadalhin natin, nakapagluto na rin ako.Kumain na kayong mag-ina." tawag sakin ni Nanay.
"Opo nay bababa na po".
Bumamaba na ako nakita ko nag aayos na ng plato si Nanay
"Oh, Cathy asan si Scarlette?" tanong nya sakin.
"Tulog pa po eh." Tipid na sagot ko.Naiisip ko kasing pwede kami mag-usap ni nanay tungkol sa pwedeng mangyari sa pag-uwi namin sa Pinas.
Kaya habang kumakain kami "Nay pano po kung mangyari na ung kinatatakutan ko?Pano kung magkita kami? Anong gagawin ko?" sunod-sunod na tanong ko kay Nanay.When I was 7 years old sya nag-alaga sakin kasi,kaya naman para ko na ring ina ang turing ko sa kanya. kaya kampante kami sa isa't-isa.
"Cathy,alam ko kung gaano kahirap sayo ang pag-uwi natin,pero siguro ito na un tamang panahon.Harapin mokung ano man ung pagsubok mo,may anak kana kaya kailangan gawin mo alam mo ang tama." sabi sakin ni nanay.
"Pero nay di nya alam ang tungkol kay Scarlette."
"Nasa sayo kung ipa-aalam mo o hindi." hindi na ako sumagot tinapos na namin ang pagkain.Umakyat na na ako para tingnan kung gising na ang anak ko.Mahimbing syang natutulog.Tiningnan ko mukha nya sa tuwing nakikita ko ang maamo nyang mukha nawawala lahat sa ang pagod ang paghihirap ko.
"anak sorry kung hindi kung hindi ko pa napakikilala sayo ang Dad mo.Di ko kasi alam kung asan sya ngayon o anu ng nangyari pagkatapos ng nangyari sa amin."
________
"Hey!! mga pare dating gawi tayo ha. BAR ulit."
at the bar
"ano naman problema mo pare at nagpatawag ka ng assembly?"
ito talagang mg to parang ako lang lagi ang nag-yayaya dito sa bar ah. His Tristan Dominic chilhood friend and pianaka workaholic sa amin kaya naman ganyan magtanong. Well, my bussiness din naman kaming lahat di lang ganun ka subsob sa work di katulad ng isang to.
"naman pare bkit nga kasi pabigla-bigla ka ng tawag,alam mo naman si Tristan takot at ayaw ng naiistorbo sa trabaho at baka wlang makain.hahaha"
isa pa tong si James ang pinaka magulo sa aming apat. "Gago" sagot nalang ni Tristan.
"Oh! let's party party na lang minsan lang mag-yaya yang si Nate gaya grab it na natin to mga tol!"
isa pa tong si Dylan kala mo sya lang ang gumagastos pag nagbabar kami.
Hindi ko ba alam Kung paano ko nakabarkada ang mga to sobrang gugulo maliban kay Tristan,by the way I"m Nathaniel Smith 28 yrs. old, businessman.
Oops...sorry po kung ngayon lang naka-update. sorry sa mga mga error. :)
i hope na gustuhan nyo. thank you :)
YOU ARE READING
You and I
RomanceMagmahal at masaktan. Ang lagi nating nararanasan if we have lovelife,ngunit kahit gaano kasakit patuloy paring umaasa. Minsan may mga bagay ng dahil sa pag-ibig may akala natin sa una lang mali. Paano nga ba maitatama ang inakala mong mali sa buon...