Naku! malapit na sya konting hakbang nalang .
And pop! ayan na nga sa harapan ko! Ang bilis maglakad ng taong to.
Tumingin sya kay Mom and said
"Hello po,Tita."
Nagbeso-beso pa silang dalawa. Close lang.
And napadako ang tingin nya sa akin. Blangko ang mukha, wala man lang expression na kahit ano.
"And this is my daughter Catherine." my mom said. Naku naman Mommy kahit di mo ako ipakilala ayos lang.
Nag smile lang kami parehas na parang ngayon lang nagkita.
"This beautiful girl is her daughter too." Tita Lara said.
Hindi ako naka-imik, ang katawan ko parang nadikit na rin sa sahig. Tumingin si Nate sakin, kung ang mukha nya kanina wala man lang kahit anong experession, ngayon naman punong -puno. hindi ko maintindihan kung natatanong ba sya,naguguluhan, hindi ko mabasa.
"Hey!, Anong nangyari sa inyong dalawa?"
Saka lang ako natauhan,
"Ah Mom, diba may meeting pa kayo later baka pwede po umuwi na tayo,pagod na rin ho si Scarlette."
"Naku muntik ko ng makalimutan may meeting pa pala kami. Oh sige na mare mauna na kami sa inyo."
Pagka-alis namin hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, dapat talaga hindi ako pumayag na mag stay pa dito.
Nate's POV
I saw her again, Catherine Lizette Montelbon, after 3 years simula ng mangyari yun, nagkita ulit kami at magkaugnayan pa ang pamilya namin.
And who is the little girl na sinasabing anak nya?
Alam ko at alam niya na may nangyari sa amin 3 years ago.
The worse hindi kami gumamit ng proteksyon.
Pero bakit di nya sinabi sakin kung nagka-anak kami?
Shit! Lizette ginulo mo nanaman ang utak ko..
I need to know the story after what happened in 3 years.
"Hello, Mr. Canduras, may pagagawa ako sa inyo."
"Anything Mr.Smith. So how can I help you?"
"Let's talk in my office at 10 a.m."
"Ok. No problem. See you."
"Thanks."
Mukhang na meet ko na yung bata!? Isip Nate kung san mo sya nakita....
And
Sya! sya, din yung batang tinulungan ko sa mall.!
Kaya pala familiar sakin ang mukha nya kanina.
"Anak mauna kayo sa bahay, aatend lang ako ng meeting with your dad."
"Sure Mom. Ingat po kayo."
Habang sakay kami ng sasakyan pauwi sa bahay, hindi pa rin mawala sa isip ko ang mukha ni Nate ng malaman nyang may anak na ako.
YOU ARE READING
You and I
RomanceMagmahal at masaktan. Ang lagi nating nararanasan if we have lovelife,ngunit kahit gaano kasakit patuloy paring umaasa. Minsan may mga bagay ng dahil sa pag-ibig may akala natin sa una lang mali. Paano nga ba maitatama ang inakala mong mali sa buon...
