Break time nat lahat pero eto parin ako sa aking upuan at nakatunga nga panu ba naman 3rd floor tong building namin dito sa annex building tapos Yung cafeteria nasa ground floor ng main building pa ang layo nakakapagod kaya at saka okey na din toh para tipid baon hahaha.
Since wala Yung dalawang lalaki sa magkabilaan ko, (apatan kasi Yung bawat row Ng upuan salit salit yung boy at girl so nasa pagitan siya Ng dalawang boy tapos Yung dulo babae na) napa tingin ako sa babaeng nasa dulo nag iisa din siya malamang siguro ay transfer din.
Agad akong ngumiti sa kanya ganun din naman siya at saka ako kinawayan palipat Doon sa upuan sa tabi niya. Okey friendly din naman pala toh at saka mukang mabait din naman
Nakangiti akong lumapit sa kaniya at saka naglahad ng kamay kasabay ng pag papakilala.
"Oh hi, I'm Arrianne"
Naka ngiti kong pakilala sa kanya na agad Naman din niyang tinugunan.
"Erika hehehe"
Nakangiti niyang sabi at saka naman napalingon kami sa kabilang row at doon nakita na may isang babae din na kaklase namin na nagiisa lang hanggang sa kaming siyam na babae ay nagkakilala kilala na.
Nakakatuwa nga kasi mabait Naman sila, siguro ngayon Lang?
Pero sana Naman walang plastic sa kanila noh. Kasi yung tipo ng mga ganun ung mga masarap supal palin ea.
Limupas ang araw at linggo ng wala naman akong problema.
Inakala ok na magiging smooth and lahat na walang problema, pero PSsshhh katanga Lang kasi akala ko lang pala.
Since that day I feel betrayed by my friend/classmates.
One time they don't talk to me. Then ayun na nag tuloy tuloy na.
Nakakapag taka at nakakagago Lang kasi, Yung tipong ikaw Yung dahilan Kung bakit sila nag kakilala kilala per ikaw yung naiwan na mag isa.
Nakakalungkot na sa tuwing kailangan mo Ng kasama Wala kang makasama.
May problema ba sakin?
Wala naman naging mabuti naman ako sa kanila pero why?
Hahahaha nakakagago diba?
Naranasan nyo na ba yun?
Everytime na uuwi ka or mag lulunch ka kailangan mo pang makisiksik sa kanila.
Mahirap sobra pero ano nga bang magagawa ko ea. Sila naman ang nakakakita ng mga Mali sa akin na hindi ko nakikita.
Everytime na mag uwian na kinokontak ko Yung mga TOTOO kong kaibigan na sabay kaming umuwi since hindi na din naman kami nagkakasama sama.
Nakakainis Lang kasi hindi ko maisip Kung bakit ako lumayo sa kanila Alam ko na may Isa akong naiisip pero hindi sapat EA nakakagago pa din hahahaha.....
To be continued...
BINABASA MO ANG
Proud To Be Me
RomanceAll i wan't is a simple and normal life. Pero bakit yung ma taong nasa paligid ko kung iturin ako parang hindi ako normal? Hindi na talaga maiwasan ang mga taong akala mo mga perpekto ngayon porket ba mataba ka may tagyawat o kung ano ano pa eh mero...
