ARRIANE POV
"woi Sar kilala mo ba yun?"
"Sino ba?"
"Ayun o yung mataba ang dami nyang pimples eww"
"Ahhh i dont know her Had"
" Ah duh wait at bakit nga din pala naka civilian siya? Wala ba siyang pera pambili ng uniform?"
"The hell i care! Ang baduy nya"
Akala ko ba matatalino ang nandito kasi 'daw' private school? Ea bakit parang ang tatanga nitong dalawa na toh?
Malamang hindi talaga nila ako kilala kasi unang una transferry ako at ika lawa sino bang transferry ang pumasok sa unang araw nya sa achool na yun na may uniform na sya?
Brain naman oh!Pero teka imbis na ubusin ko ang oras ko sa mga walang kwenta na katulad nila bakit ba hindi ko nalang problemahin tong pag hahanap ko ng room na toh?
Peste bakit kasi ang laki nitong school na toh! Ka imbeyerna lang!
Nagbigay manlang sana sila ng mapa di ba para naman hindi naliligaw ang mga studiyante buti sana kung matagal kana dito psshh peste.
Ikot ikot ikot! Peste saan ba nakatago ang room na toh kanina pa ako nag hahanap!
Pssshhh kasi nga di ba sa mga pag kakataon na ganito sabi ng nanay ko dapat hindi ako mahiya na manghingi ng tulong lalu na kung hindi ko na kaya.
Lumapit ako sa isang lalaking naka tayo sa may tabi ng railing na naka tulala na akala mo ea pasan ang mundo at saka ko ito bahagyang kinalabit.
Mukang mabait naman siya ea."Hmm hai ,can you please tell me kung saan ang room ng 11- Love na toh? Kanina ko pa hinahanap ea."
Naka ngiti kong tanong dito sabay lahad ng kapirasong papel na hawak hawak ko.
Nakakunot noo siyang mailing tumungin sa akin at saka nag lakad papasok sa isang classroom, okey what was that?
Nakakaimbiyerna yung lalaki na yun ah wag nya sabihing may itsura siya, kasi kahit may itsura siya mauupakan ko siya.pshhh
Nakasimangot akong sinundan siya Ng tingin para sana pag aralan at mag plano kung paano ko siya papaslangin, pero agad na naka pukaw ng atensiyon ko ang naka sulat sa may itaas ng pintuan...
*11_LOVE*
Ang hanep na classroom toh! Nandidito lang pala aba halos umuwi nalang ako dahil sa paghahanap ko nito ah nandito lang pala!
Isang malalim na buntong hininga muna ang pinakawalan ko bago ako nag lakas ng loob na pumasok sa classroom na yun.
Pag pasok na pag pasok ko palang ay samot saring emosyon na ang naramdaman ko, saya kasi unti Lang ang mga babae Kong kaklase inis dahil kailangan ba talagang naka tutok sila sa bawat papasok?
Pakshet na yan bakit ba kasi naisipan Kong humiwalay sa mga kaibigan ko?
Bugok ang pakshet!!Masyado pang Umaga at sa tingin ko naman ay wala pa rin ang iba naming kaklase kaya naman agad akong naupo sa nagiisang upuan sa may pinaka likod, himala ata na nasa harapan ang karamihan ng estudiyante dito. Hahaha
Sa palagay ko ay hindi lamang ako ang transfer dito kasi meron ding mga loner na may sariling mundo. Ang kaibahan nga lang sa akin ay naka uniform na sila pssshhhh pasensya naman ah Wala naman na kasing size ko yung mga tira na mga uniforms ea.
Maraming magkakausap at magkaka grupo pero madami din ang mga nagiisang mga akala mo ea finals na at Kung maka pag sulat Ng kung ano ano ea ganun nalang.
Kinuha ko ang cellphone sa aking bag at tinignan ang oras nakakatamad din kasing mag hintay tsk.
7:30 am
Alam ko dapat time na toh ea. Bakit wala pa rin yu------
"Good morning grade 11:)"
Nakangiting pagbati Ng isang may kailiitan at halatang may edad na na teacher sa tingin ko ay ito ang magiging teacher namin sa buong taon.
Okey muka namang mabait siya so no worries.
"Okey guys I'm Aillyn Lopez your adviser in this whole year, you can call me Ms. Lopez, or Ms.Ail. why miss? Because I'm single hahahahahahahah never been married"
Tuloy tuloy niyang sabi habang ing gagala ang mga mata sa buong classroom. Nangingilala I think?
Nag ayos lang ng sitting arangement at nga naman mga tol sa harapan Po ako naka upo hahaha panu ba naman walo Lang kaming babae tapos may 20 plus na lalaki angas diba.
At ano pa nga ba ang ginagawa pag first day edi walang katapusang....
Introduce yourself....
WHY YOU CHOOSE THIS STRAND....To be continued..
BINABASA MO ANG
Proud To Be Me
RomanceAll i wan't is a simple and normal life. Pero bakit yung ma taong nasa paligid ko kung iturin ako parang hindi ako normal? Hindi na talaga maiwasan ang mga taong akala mo mga perpekto ngayon porket ba mataba ka may tagyawat o kung ano ano pa eh mero...