CRUEL || Acımasız ||

1. Bölüm ~ Bırak Beni!

Sıradan olmaya çalışıyordum. Dikkat çekmemeliydim. Siyah Porsche'me binip yol aldım. Yaptığım şey riskli olmasına rağmen derin bir nefesle bütün stresim kaybolup gitmişti. Telefonu elime aldım ve Henry'i aradım.

"Görev tamamdır dostum.İstediğin başka bir şey var mı?"

"Güzel.Gelirken bir şişe viski iyi olabilir.Kafa dağıtırız biraz."

"Peki.10 dakikaya ordayım."

Telefonu kapatıp yan koltuğa attım. Yola bakarken düşünmeye başladım. Kaçıncı kurban olmuştu bu? 92 falan mı? Her ne kadar tuhaf olsa da işimi seviyorum. Eğlenceli. Ve tehlike güzeldir. Arabayı kenara çekip hızlıca eve girdim. Ortalık leş gibi kan kokuyordu. Mutfağa girip gizli dolabımı açtım. Bir şişe viski alıp evden çıktım. Kapıyı kilitlesem iyi olurdu. Boşversene... Arabayı çalıştırdım. Hızlı olmak istiyordum. Bir an önce mutluluğumun keyfini çıkarmak istiyordum. Telefonum çalıyordu. Direksiyonu sağ elimle tutarken sol elimle telefonu açtım. Gizli numara?Peki.

"Nasılsın bebeğim?"

"Kimsin?"

"Geçen gün barda tanıştığın güzellik.Ve iyi vakit geçirmiştik."

İçimden hangisi diye sormak gelse de ciddiyetimi korumak ve hatırlıyormuş gibi yapmak istiyordum.

"İyiyim sanırım."

"Bu gece bir şeyler içmek ister misin?"

Böyle vakit geçirmeyi sevsem de bu gece itici geliyordu.Nasıl yırtarım diye düşünmeye başladım.

"Ben meşgul bir adamım güzelim..Belki başka bir zaman."

"Peki,öyle olsun bakalım.Haber vermeni bekliyorum."

Telefonu kapatmıştı sonunda. Tam bir sürtük. Hiç haber vermeyeceğimden eminim. Yol ilk kez bu kadar uzun gelmişti. Ama sonunda istediğim yere varmıştım. Şişeyi ve telefonumu alıp araban indim.Henry kapıda bekliyordu.

"Hoşgeldin dostum."

Gülümseyip içeri girdim.Bu adamı seviyorum.Çok iyi işler başarmıştık birlikte.Her zaman yoldaşım olmuştu.

"Ee nasıl gidiyor? İnsan öldürmek güzel mi?"

"İyi gidiyor. Ve sanırım evet. Eğleniyorum.Yeni işimi sevdim."

Bardakları doldurup oturdum.Önüme düşen saçlarımı elimle arkaya attıktan sonra bardaktan bir yudum aldım.Arkama yaslanıp gülümsedim.

"Bu kadar şey yaptıktan sonra böyle mutlu olmam normal mi?

"Dostum,sen doğuştan katilsin."

Şu lanet olası telefon yine çalıyor. Doğrulup elime aldım telefonu. Morgan arıyordu. Heyecanlanmıştım.Bu yeni görev demekti. Telefonu açtım ve ne diyeceğini merakla dinlemeye başladım.

Morgan
Justin,senin için yeni bir görevim var. 18 yaşında bir kız. Adı Michelle Green.

-Sorunu ne?

Morgan
Sadece görevini yap. Gerisi önemli değil."

-Peki,patron.

Telefonu kapatıp tekrar arkama yaslandım. Henry gülümseyerek bana bakıyordu.

"Kim arıyordu Jus?"

"Morgan."

"Yeni görev var sanırım. Hadi ben seni tutmayayım."

Elimdeki bardağı bırakıp koltuktan kalktım.

"Görüşürüz Henry."

"Görüşürüz Jus. İyi şanslar dostum."