AİLEMDEN SONRA(DÜZENLENİYOR)

BÖLÜM 3

İstanbul'a gelmiştik. Hemen bir araba yanımıza yanaştı amcamın şöforü olduğunu öğrendiğim adam valizlerimi aldı. Sonra kapımızı açtı ve arabaya bindik. Yeni yaşayacağım eve doğru gidiyorduk. Yarım saatlik bir yolun ardından eve gelmiştik. Ev bizim evden biraz daha büyüktü. Amcam kapıyı çaldı. Kapıyı Ayşen Teyze yaşlarında bir kadın açtı. Hoşgeldiniz falan dedi. Sonra içeri geçtik. Salonda benim yaşlarımda bir kız ve annemin yaşlarında bir kadın vardı. Kız bana baya sınır olmuş bir şekilde bakıyordu kadın da beni pek sevmiş gibi durmuyordu. Kendime neyse kafana takma kızım zaten burda kalıcı değilsin dedim. Kadın bana biraz sinir olmuş bir ses tonuyla"Hoşgeldin canım ben amcanın eşi Selda." "Memnun oldum efendim ben de Eslem." Başından beri sevemediğim kız "Ben de Nil bu evin tek kızıyım."dedi. Hadi ya ciddi misin?dedim içimden. Alttan alttan bana bir şeyler söylüyordu. "Ben de Eslem bu evde yaşıyacak diğer kızım."dedim. Kız biraz bozuldu. O sırada merdivenlerden bir ses geldi. "Nil siyah t-shirtlerimi yine sen mi aldın? Sen aldıysan kızım bu sefer kurtulama-."dedi ve sustu. "Of bu güzel kız kim?"dedi. Amcam "Kuzenin."dedi. Erkek"Benim böyle güzel bir kuzenim mi vardı? Güzel olmasını geçtim benim bir kuzenim mi vardı?" Amcam hafiften öksürdü." İzmir'deki amcanın kızı." Erkeğin birden yüzü düştü. "Ben Burak başın sağolsun."dedi "Sağol ben de Eslem"dedim ağlamaya hazır ses tonuyla ve yanağımdan bir damla yaş süzüldü. Hemen sildim. Amcam"Nil sana odanı göstersin."dedi Nil gıcık bir ses tonuyla"Memnuniyetle."dedi. Moralim yerinde olsaydı bu kızla uğraşırdım ama hiç havamda değilim. Merdivenler çık çık bitmiyordu. Artık çıkacak merdiven kalmamıştı burası çatı katıydı. "Evde başka yer yoktu biz de sana burayı sana ayarladık umarım beğenirsin."dedi küçümseyerek ama bilmediği bir şey vardı ben çatı katındaki odaları çok severim. Özellikle dekorasyonu hayal ettiğim gibiyse.Bu çatı katındaki oda geniş olmasına genişti fakat dekorasyonu istediğim gibi değildi. Zaten burda çok kalmıycaktım. "Teşekkürler Nil odam gayet güzel. Şimdi izninle yerleşicem."dedim. O da çıkıp gitti. Ne kadar itici bir kızdı böyle. Şimdi evde annemle babamla olsaydım babam bana güzel kızım diyip saçımı öpse annemle kıyafet kavgası yapsak çok güzel olurdu. Onların yokluğuna nasıl alışacağımı hiç bilmiyorum. Kapım tıklatıldı. Ben de gel dedim. Gelen Burak'tı. "Şey ben yerleşebildin mi? Diye gelmiştim." Yerleştim de tek kitaplarım kaldı."dedim "Şu koca valiz sadece kitaplardan mı oluşuyor?" Gülümsedim ve başımı salladım. Baya şaşırmıştı. "Neden şaşırdın?" dedim. "Bu evde bi tek ben çok fazla kitap okurdum. Böyle başka birisinin okumasıda hoşuma gitti."dedi. Demek o da fazla kitap okuyordu. "Bu kitabını ödünç alabilir miyim?" Valizi ne ara açtığını anlamadım. "Tabi ki ben okudum zaten onu." "Uzun süredir bu kitabı alıp okuyacaktım ama bir türlü kısmet olmamıştı. Bu kitap imzalı mı?"dedi yine şaşırmıştı. "Evet kitap fuarlarını ve imza günlerini kaçırmam." Gülümsemişti. "İyimiş şu anda kendime kitap arkadaşı buldum. Seni kaybetmemeliyim. Neyse bu kitabını alıyorum ve birazdan yemek yicez. Haberin olsun ben çıkıyım sen rahat yerleş yemekte görüşürüz." Burak'ın Nil'e göre sevmiştim kafa dengi çocuktu arkadaşlarım gibiydi. Arkadaşlarım demişken ben bizimkileri aramayı unutmuşum merakta bırakmamak için hemen onları aradım. Kısa bir konuşmanın ardından. Üstümü değiştirdim ve yemeğe indim.