HELLO

1

Βαριέστε και δεν έχετε τι να κάνετε;

Θα θέλατε να σπαταλήσετε λίγο χρόνο για να διαβάσετε αυτό το άχρηστο βιβλίο;

Θέλετε να κάψετε τα εγκεφαλικά σας κύτταρα όσο το δυνατόν γρηγορότερα και λιγότερο επώδυνα γίνεται;

Τότε αφιερώστε λίγη από την καθημερινότητα σας για να το απολαύσετε γιατί,χευ δεν θα γίνουμε όλοι αστροφυσικοί στη Νασα. That's how life goes fam.

Μην πείτε τίποτ'αλλο.

Just enjoy the story🌺

Το φως έμπαινε διάχυτο μέσα από τα μεγάλα παράθυρα του δωματίου μου. Νοέμβριο μήνα. Βλέπεται μένω στο Λος Άντζελες και εδώ πέρα έχει- δόξα τον Θεό- λιακάδα 12 μήνες το χρόνο. Γι'αυτό μπορεί να σας φάνηκε περίεργο το ότι ο ήλιος λάμπει τέτοια εποχή.

When it comes to youuu,there's no crimeee

Το κινητό μου είναι. Μα που στο διαολ- α να το!

' Έλα μαμααα'

' Παιδί μου κατέβα κάτω να φάμε πρωινό'

' Έρχομαι μαμά '

Τώρα θα αναρωτιέστε γιατί με πήρε τηλέφωνο η μαμά μου για να μου πει να κατέβω για πρωινό. Και όχι δεν ήταν επειδή βαριόταν. Ε λοιπόν είμαι από αυτές που ο μπαμπακας τους έχει πολλά λεφτά και ζουν σε επαύλεις και μπλα μπλα μπλα τα ξέρετε τα υπόλοιπα. Μη με κρίνεται αλλά δεν μπορώ άλλο. Όλη την ώρα πηγαίνουμε σε δεξιώσεις και συναντάμε άτομα της δικής μας "κοινωνικής τάξης". Εγώ δεν είμαι σαν αυτούς. Δεν με νοιάζουν τα λεφτά. Να πάνε να γαμηθούν και αυτοί και τα λεφτά τους. Εγώ το μόνο που αποζητάω είναι να μου δώσει κάποιος λίγη αγάπη. Να μου την χαρίσει απλόχερα και το μόνο που να ζητάει ως αντάλλαγμα από εμένα να είναι να του δωθώ ολοκληρωτικά.

Τέλος πάντων άντε να ετοιμαστώ γιατί έτσι και αργήσω να κατέβω πωω ποιος την ακούει τη μάνα μου πρωί-πρωί.

Έκανα την καθημερινή μου ρουτίνα στο μπάνιο. Δεν νομίζω να θέλετε λεπτομέρειες:/ Αφού έκανα το δωμάτιο μου ένα μπάχαλο κατέληξα σε αυτό το συνολάκι:

Ένα άσπρο φούτερ και ένα τζιν σορτσάκι. Έβαλα τα μαύρα Σταν Σμιθ μου,λίγη μάσκαρα,μεικ απ,λίγο ρουζ και το αγαπημένο άρωμα. Πλέον ήμουνα έτοιμη. Κατέβηκα κάτω και βρήκα όλη μου την οικογένεια μαζεμένη. Την μαμά μου,τον μπαμπά μου και τον αδελφό μου. Χαμογέλασα ασυναίσθητα στο θέαμα που είχα μπροστά μου. Όμως μόνο κάθε πρωί μιας και σπάνια μαζευόμαστε όλοι μαζί σαν οικογένεια.

' Καλημερααα οικογένεια ' φώναξα χαρωπά.

' Καλημέρα και σε σένα αγάπη μου.' μου είπε η μαμά μου και με φίλησε στο μέτωπο.

' Καλημέρα κορίτσι μου' είπε σοβαρός ο πατέρας μου. Σοβαρός όπως πάντα. Γιατί όπως βλέπετε έτσι πρέπει να δείχνει. Όμως εγώ το ξέρω πως καταβάθος είναι ο πιο καλός ανθρωπάκος.

' Καλημέρα απόβρασμα' μου είπε και ο αδερφός μου.

' Καλημέρα και σε σένα αηδιαστικό πλάσμα του βαλτου'

Ο αδερφός μου με κοίταξε με ένα βλέμμα γτφ; Τέλος πάντων ο αδερφός μου ο Κάμερον είναι ένα χρόνο μεγαλύτερός μου και κάνει παρέα με.. ε λοιπόν κάνει παρέα με τους πλειμποι του σχολείου. Και αυτός ένας από αυτούς είναι. Κάθε μέρα έρχονται σπίτι μας και μπαστακωνονται μπροστά από την τηλεόραση βλέποντας Μπομπ Σφουγγαράκη και τρώγοντας οολο το παγωτό ΜΟΥ. Τα βόδια..τα γαϊδούρια..τα..τα..ούτε επίθετο για τους χαρακτηρίσω δεν μπορώ να βρω.
Καλά ο χειρότερος απ' όλους- μα φυσικά υπάρχει αυτός ο κάποιος που θα είναι πιο μαλακας από τους υπόλοιπους. Τι εννοείτε;-είναι ο Άρης. Κάθε φορά μπαίνει στο δωμάτιο μου απροειδοποίητα με αποτέλεσμα είτε να με βλέπει με την πετσέτα μισόγυμνη δηλαδή είτε να ξεμένω από σουτιέν. Δηλαδή έλεος αυτό το παιδί. Αν ήθελε σουτιέν γιατί δεν έπαιρνε από αυτά των πουτάνων που πηδάει κάθε βράδυ;

Μα τι κάθομαι και τα σκέφτομαι τώρα αυτά;

' Φεύγωωωωω'

Καμία απάντηση. Λογικό. Τίποτα το νέο. Χέστηκαν να μάθουν αν ζω ή αν πέθανα. Μόνο για τα λεφτακια τους νοιάζονται.

' Καλημέρααα Εδουάρδοο' είπα τραγουδιστά.

' Καλημέρα Δις Έυα'

Είπε και του χάρισα ένα αστραφτερό χαμόγελο.

' Φτασαμεε' ανακοίνωσε ο Εδουάρδος

' Εντάξει Εδουάρδο σ'ευχαριστώ. Αντίοοο'

Καθώς έμπαινα στον προαύλιο χώρο εντόπισα με το γατίσιο μάτι μου τις κολλητές μου.

' Γειαααα σαςς κολλητουμπινακια μου,τυροπιτάκια μου,νονές των παιδιών μου..'

' Τι στο διάολο λες πρωινιάτικα Εύα μου;;; Ήπιαμε το κεφάλι μας χθες;;' είπε η κολλητή μου ονόματι Ολίβια

' Ναι μωρή ανεγκέφαλη. Δίκιο έχει. Πάλι ήπιες;' πήρε τον λόγο η άλλη μου κολλητή η Λέιλα

' Όχι κορίτσια μου σας το ορκίζομαι, νηφάλια ειμαι'

' Καλαα καλαα παμεε' είπαν και οι δύο μαζί..ταυτόχρονα;τι φάση;

' Και γω σας αγαπώ βρε χαζουλες μουυ' είπα και τους χαμογέλασα προσπαθώντας να κάνω το χαμόγελο μου όσο το ανθρωπίνων δυνατόν πλατύτερο.

Αυτές μου το ανταπέδωσαν με μια ομοδική αγκαλιά. Αωωωωω.

Και έτσι αρχίσαμε να προχωράμε συζητώντας προς το εσωτερικό του κτιρίου.

🍒🍒