mafia bos

ontvoerd

Ik wordt wakker door een bonkende hoofdpijn. Damn wat is er gebeurt? Ik was op school en dan... oh fuck ben ontvoerd... ik maak me ogen open en zie dat ik op een kingsize bed lig in mijn eigen kleding. De kamer is in wit met beige. Ik ga van het bed af en hoor iemand naar de kamer lopen. Het moet wel de baas van het huis zijn zo hoe hij schreeuwt. "JONG IK HEB EEN CADEAU VOOR JE! BEWEEG JE FUCKING REET NAAR BOVEN." dan gaat de deur al van het slot. Ik loop naar de deur en ga ernaast staan. Als de deur open gaat zie ik Leo de vrouwen handelaar van het zuiden. Ik trap 1x heel hoog tegen zijn adamsappel en hij valt stijf neer. Ik door zoek hem en vindt 2 messen en een pistool. Beter als niks. Ik ga naast de deur weer staan als ik voetstappen hoor hierheen. Een jongere man roept pap en gaat naast hem in de knie. Ik doe een mes op zijn keel en met mijn andere hand zijn arm op de rug terwijl ik hem help recht op te staan, wat niet lukt omdat hij veel groter is als ik, hij is namelijk ongeveer 170cm met bruin haar dat in de war zit en groene ogen met een bruine rand. "Zo Leonardo junior. Mooi je eens te ontmoeten. Je helpt me naar buiten of je gaat eraan zoals je vader." Hij kijkt geschokt naar achteren. "Sera! Je hele familie zoekt je al..." ik glimlach alleen en loop met hem voorop naar onder waar de beveiliging staat die meteen in de aanval gaat. Maar als ze zien wie ik vast heb blijven ze staan. "Jongens niks doen..." zegt Leonardo Junior en loopt met mij achteruit naar de deur. Dan gaat plots de deur open en Tom en Tim stormen naar binnen. Achter hun Justin en Mada. Ik glimlach naar ze als ze verbaast naar me kijken. Dan draai ik terug naar Leonardo Junior. "Als je ook maar ooit weer in me buurt komt doe ik het zelfde met jou dan met je vader." Bij het laatste woord gooi ik hem voor me en storm met de jongens en Mada de deur uit en meteen in de auto van Justin. Als ik zit zie ik dat de meeste bewakers dood of bewusteloos over de voortuin zijn verspreid. Ik draai me om en zie een glimlachende Mada. "Nu snap ik wat je vader bedoelt met ruim maar de voortuin op." Ik glimlach alleen en kijk de hele weg verder naar buiten. Als we voor de villa stoppen hoor je Mada naar adem happen. "Het is zo mooi..." ik glimlach en stap uit. Als ik naar de deur loop komt pap al naar buiten. "Sera daar ben je toch. En alles goed gegaan?" Ik knik en geef pap een knuffel. "Het was Leo de vrouwenhandelaar van het zuiden. Hij had me ontvoerd voor zijn zoon. Nu kan die nooit meer wat doen." Hij glimlacht en neemt mij mee naar binnen onder 1 arm. "Oh meiske toch wat ben ik trots op je." De rest loopt achter ons aan en gaat naar de chillruimte in de kelder. "Zien jou zo wel Sera." Zegt Tom en verdwijnen dan. Pap neemt me mee naar boven naar zijn bureau. "Hoelang was ik weg pap?" Hij denkt even na en kijkt op zijn horloge. "Bijna 3 uur. We zijn erachter wie het was." Ik kijk hem vragend aan maar hij lachte alleen. Als we in zijn kamer zijn maakt hij een la open en duwt op een knop waardoor er achter zijn bureau in de grond een trap open gaat. "Dit heeft je broer nooit gezien." Ik knik en loop achter pap de trap omlaag. Onder aan gekomen gaat de luik weer dicht. Hier onder is alles een beetje duister. We lopen door een lang pad dat naar onder daalt. Onder aan gekomen is er een verlichte kamer. Er staat een man in het midden met zijn rug naar ons toe. "Matt, hoe gaat het vooraan?" Matt draait zich om en laat de leraar op de stoel zien en ernaast de 2 spierbundels van me klas... "hun waren van de groep van Leo..." me vader knikt en loopt op de leraar af. Ik ga voor hem staan en kijk in 2 geschokte gezichten. "Hoe kom je hier? Dat kan niet het is zo goed bewaakt..." zegt de leraar. "Nou heel makkelijk. De bewaking binnen was heel slecht waardoor we 1 vrouwenhandelaar minder hebben." Geschokt kijkt de leraar in me ogen. Ik pak een mes van Leo en laat het zien. Er staan de initialen van hem op. "Oh shit wat hebben we gedaan." Zegt een spierbundel. De ander beweegt niet eens. Dan zie ik dat er veel bloed over hem heen ligt. Ik til zijn hoofd op en kijk in een paar dode ogen met een opengesneden keel. "Oeh interesannt." De andere 2 kijken gespannen toe hoe ik hem inspecteer. Dit is de jongen met de gebroken kniën valt me op. Naast me begint pap te praten met Matt. "Wat denk je wat me dochter gaat doen met deze 2?"  "Dat zullen we zo wel zien." Ik loop naar de leraar en kijk hem met een glimlach aan terwijl ik een mes langzaam zijn dij in duw. De andere spierbundel begint te spugen. Nou lekker... dan haal ik het mes eruit en snij 1 voor 1 zijn vingers eraf terwijl de leraar schreeuwd en de spierbundel spuugt. "Pap heb je een pen?" Pap lacht en kijkt Matt aan die me al een pen in me hand legde. Dan pakte ik de leraar zijn hoofd vast en stak de pen recht zijn oog in en liet hem zitten. "De dij was vanwege het afgeven bij Leo. Je vingers voor het aanraken van mij en je oog vanwegen het kijken naar mij. Nu alleen nog het tutoyeren en verdoven." Ik pak het andere mes van Leo erbij en zet ze in zijn mond en snij in 1x alle 2 zijn wangen open. Dan kijk ik Matt aan die me naar een kast wijst achter in de hoek. Ik loop erheen en zie dat er zoutzuur op staat. Ik pak me handschoenen en doe die meteen aan. Dan pak ik het flesje en loop terug. Met 1 oog bedeld hij me aan. Ik pak de rest van zijn kaak vast en duw het vloeistof in zijn mond tot je het hoord sissen en zijn gillen stoppen. De leraar heeft zijn ogen verdraait geen hartslag meer en alles weg gebrand in zijn mond. De spiebundel naast hem is spierwit. Ik geef Matt de spullen en pak een mes weer. Dan snij ik zijn shirt voren open zonder de kots aan te raken. "Matt hou zijn hoofd vast alsjeblieft." Vraag ik met een glimlach en hij knikt en gaat achter hem staan en pakt zijn hoofd vast. Dan ga ik met het mes zacht langs zijn wangen dat er sneetjes voor komen en begin dan aan zijn buik. Als ik klaar ben heeft hij "SK" er groot op staan. "Zo is het goed hij zal terug gaan naar zijn gang. Een kijken of ze nog eens wat doen." Pap knikt trots naar me en maakt een handbeweging naar Matt. Hij ruimt meteen alles op en maakt de jongen loss maar maakt de 2 lijken aan hem vast dan gaat hij met hun door een andere gang weg. Pap pakt me in de arm en geeft me een kus op me voorhoofd. "Ben zo trots op je lieverd." Met deze woorden lopen we terug naar zijn bureau. Als we daar zijn geeft hij me een vochtig doekje waarmee ik het bloed van me handen afwas. "Ik geloof niet dat we een maand hoeven te testen of je er geschikt voor bent." Ik knik en glimlach. "Hoe heb je me dit kunnen verstoppen al die jaren?" Ik denk even na. "Ik ben altijd zo geweest maar je ogen lagen op Kyle. Maar dat snap ik hij zou het nieuwe hoofd worden. Ik ben eens naar onder pap." Hij knikt en geeft me nog een kus op me voorhoofd. Dan fluisterd hij. "Ik heb je wat leuk speelgoed in je kamer neer gelegd." Ik knik glimlachend en loop naar onder naar de kelder. Daar aangekomen zie ik Tom en Tim playstation spelen en Justin en Mada Biljarden. Don zat achter een beetje met andere jongens te rotzooien. "Don dat ruimen jullie wel op he. Ben niet jullie poets meisje." Don kijkt op en glimlacht terwijl hij op me af loopt. Als hij voor me staat tilt hij me op en gooit me bijna met zijn grote sterke armen de lucht in. "God verdomme heb je ons laten schrikken prinsess." Als hij me neer zet kijkt hij serieus naar me gezicht en veegt snel wat weg. "Sera let op dat je niets van dat vuil in je gezicht krijgt volgende keer." Fluisterd hij. Ik knik en glimlach alleen omdat de rest nu ook bij ons staat. Oeps er zat nog bloed op me... op dat moment gaat me telefoon. Ik kijk op het scherm waar een onbekent zuidelijk nummer op staat. Waarom nu? Ik wijs dat de rest weg moet en ga op de gang voor dat ik op pak. "Sera, Sera, Sera wat heb ik vandaag nog gezegd?" Geirriteerd draai ik met me ogen. "Keff, leuk je te horen. Ik heb je gewaarschuwd. Raakt iemand me aan gaat die dood." Ik hoor hem tegen iemand wat zeggen zachtjes voor dat die weer aan de telefoon kwam. "Wat bedoel je? Jij viel Leo aan." Ik lachte minachtend. "Joun oh zo lieve Leo heeft me laten ontvoeren en wilde mij zijn zoon als cadeau maken." Een hele tijd blijft het stil. "LEONARDO JUNIOR!" Hoor ik hem roepen en erna valt hij stil. Hij heeft zich zelf gemute. Ik leun tegen de muur en begin een beetje van de verveling te neurien. Dan hoor ik een klik. "Sera nog aan de telefoon?" Ik stop met neurien en wordt weer serieus. "Ja ben ik." Ik hoor een jongen achter hem vloeken. "Ik heb je paketje binnen gekregen... hij heeft me joun versie verteld... daarna heeft Leonardo Junior zijn leugen niet meer kunnen ontkennen. Maar klopt het dat jij de leraar en de jongen zo hebt toe getakelt?" Ik liet een klein gemeen lachje ontsnappen waarvan van andere de nekharen overeind zouden staan. "Ja dat was ik. De volgende keer zie ik het als oorlogs dreigement en ga niet meer voor de kleinere." Mijn stem is kill en laat niks anders als bloedlust horen. "Zal niet voor komen Sera." Daarmee sluit ik het gesprek af en loop naar binnen. Binnen aan gekomen staat iedereen geschokt overeind. Bij ieder staan de nekharen overeind. Don is de eerste die in beweging komt en me de ogen af dekt. "Sera je kijkt alsof je ons elk moment vermoord. Ik weet dat je dit kunt om swischen." Oeps heb vergeten terug in me normale staat te gaan. Even uitleggen ik kan vrolijk en normaal als andere zijn, maar ik kan me ook helemaal in de killer mode zetten. Tot nu wist alleen Don het omdat hij het meest bij me was... "Sera, heb je op de gang de hele tijd zo gepraat? We hebben je niet goed verstaan maar wat we hoorden heeft ons de nekharen overeind laten staan." Ik doe mijn hand op zijn hand die over me ogen ligt en adem een keer diep in. Als hij zijn hand weg haalt ziet hij mij glimlachen. "Sorry grote te vaak achter elkaar moeten doen." Hij glimlacht en schud zijn hoofd terwijl hij weg loopt. De andere kijken me eerst nieuwsgierig aan, dan gaan ze verder met wat ze deden.
Ik loop naar Mada die mij met opgetrokken wenkbrauwen aan kijkt. Zo te zien is Justin aan de buurt. "Damn de prinsess kan hendig gevaarlijk zijn..." ik glimlach en geef haar een stoot tegen haar arm. "Zegt de goeie he rode draak. Een vraag zou je in onze groep willen?" Ze glimlacht en knikt. "Ja graag kan jou toch niet alleen laten." Op dat moment knalt de deur open en een groepje van 4 meiden komen binnen. Ze gaan voor me staan en buigen. Ik zucht. "Wat willen jullie?" Vraag ik wat geïrriteerd. Het zijn de dochters van sommige leden, maar ze horen hier niet omdat ze te netjes zijn. Dat kun je ook aan hun kleding zien. Natuurlijk hier heeft iedereen wat duurdere kleding maar in hun kleding kun je niet vechten en niks. Het voorste meisje treed voor. Ze heeft lang geblondeerd haar met extensions. Daarbij een wit jurkje dat naar onder toe oranje word met een spijkerjasje erop. Dan praat ik nog niet van de 12 cm hoge oranje hakken... "nou we hoorden dat jij het hoofd van de familie word en dachten ons dat we er nu misschien ook bij mogen." Ik glimlach eerst en zet dan me kille blik op als ik merk dat ze het echt menen. "Kunnen jullie zonder erover na te denken je beste vriendin vermoorden als die mij iets probeert te doen?" Ik zie hun nek haren overeind staan. "Kun je dat? Een mens een mes aan de keel zetten en zonder je ogen dicht te maken zijn toekomst in 1x beëindigen?" Nu hoor je hun slikken. "Kunnen jullie überhaupt in deze kleren iemand de adamsappel in trappen dat ze dood om vallen?" Op dat moment valt me het achterste meisje op. Ze is anders als de andere. Ze heeft sneakers aan met een gescheurde spijkerbroek erop en een zwart shirt met erop "fuck it al." Haar haren zijn bruin en haar ogen een mooi groen. Ik glimlach. "Jess lang niet gezien. Hang toch wat meer bij ons onder." Ze glimlacht en stapt uit het groepje. Ze is wereld kampioen judoka. In meiden en jongens categorie. Ze komt voor me en buigt. "Prinsess met genoegen." Bij de andere meiden vallen hun mond open. "Waarom zij en niet wij krijst de voorste dat ik me oor dicht hou. Als ze klaar is kijk ik haar kil aan. "Omdat ze niet krijst als een gillende kuikenmeid en respect toont! Ze zou ook zonder moeite kunnen vechten tegen jongens. Als jullie me dat kunnen bewijzen zal ik er nog eens over na denken. En nu sodemieter op en ga shoppen of zo met het geld van jullie ouders." De laatste woorden spuugde ik al bijna op hun en draaide me dan om. Een paar van de groep waren nieuwsgierig, de andere boeide het niet. Ik leun op de achterkant van de bank waar Tom en Tim zitten die call of duty spelen. Als ik een windvlaag voel en een schreeuw. Ik duik na onder en draai me meteen in de richting van de meid. Dan pak ik haar keel vast en gooi haar in 1 beweging tegen de andere kant van de ruimte. Het meisje hoest op. Ze wilde me slaan met haar hak. Tactisch misschien maar de schreeuw verraad haar. Nu kijken de jongens om. "Oehhhh daar krijgt een familie stres." Zegt Justin alleen. Don pakt het meisje op en neemt de rest van het groepje mee. Ik draai me terug naar Tom en Tim en pak van Tim de controller als die dood gaat. "Hey dat is oneerlijk! Ging net zo lekker." Ik lach en game verder. "Ja terwijl je al 15x dood bent en 5 kils." Ik kil er 10 en geef dan de controller terug. Als ik omdraai zie ik Don weer binnen lopen. "Ze heeft een paar gekneusde ribben, maar zal het overleven. Je pa was niet blij over het meisje." Ik kijk hem vragend aan. "Vanwege de ribben of hoe bedoel je?" Hij schud zijn hoofd. "Dat ze jou wilde aan vallen." Ik verdraai me ogen en loop naar achter waar banken en andere zit gelegenheden staan. Als de jongens merken dat ik naar hun loop staan meerdere op om plek voor me te maken. Ik ga naar Don en ga op zijn schoot zitten waardoor sommige jongens raar op kijken. Altijd leuk om te zien. Maar toch merk ik veel jaloezie in sommige ogen. "Wat gaan we doen vanwege Satio?" Vraagt een jongen voor me. "Nog niks. Als hij zijn groep binnenkort niet onder controle heeft doen we wel wat." Een butler komt binnen en geeft me een glas ice tea. "Een vraag. Hoe ben je eigenlijk ontkomen?" Vroeg Justin met een uitdrukking die ik niet kan plaatsen. "Dat is makkelijk als je ouders alle 2 kampioen zijn in verschillende sporten, dan krijg je het ook geleerd. Of je moet Kyle heten." Met dit commentaar lacht iedereen hartelijk. Zelfs Don waardoor ik bijna van zijn schoot af val. Hij pakt mij bij mijn buik en zet mij weer goed neer. Zo kletsen we nog even over hoe het verder gaat. Hier en daar gaan ook al een paar naar huis zoals Mada en Justin. Naar een uur wordt ik langzaam moe en begin te gapen. Ik sta op en strek me uit. "Sorry jongens ben kapot moe van de dag. Zie jullie morgen." Iedereen zegt doei en ik loop naar boven naar mijn kamer. Mijn kamer deur laat ik open en loop naar mijn werkkamer. Als ik binnen kom zie ik al 3 koffers op me bureau. Ik loop erheen en wil de grootste net openen als er aan de deur wordt geklopt. "Ja?" de deur gaat open en Kyle staat in de deur. Ik leun tegen mijn bureau aan. Hij heeft een blauw oog en een paar blauwe plekken. "wat is er Kyle?" hij komt rustig naar me toe en blijft een meter van me vandaan. "zou ik echt niet meer terug in de groep mogen?" hij kijkt me bedelend aan. "sorry Kyle maar ik kan alleen wat met mensen die wat kunnen. Die zich niet achter iemand anders verschuilen." hij knikt alleen en loopt dan weg. Als hij weg is pak ik mijn telefoon. Maar voor dat ik wat kan doen wordt weer geklopt. "ja?" Don komt naar binnen met een glimlach. "hoe wist je dat ik je nodig had?" hij lacht en haalt zijn schouders op. "wat kan ik voor me prinses doen?" ik verdraai me ogen en draai me naar de koffers. Hij komt naast me staan met een grote grijns. "stuur een jongen op Kyle. Hij hoort niet in de groep maar hij is me broer. Bescherm hem anders kunnen we hem bij een andere groep zoeken." hij knikt en kijkt naar de koffer. "nieuw speelgoed?" ik glimlach en knik. De kleine koffer in het midden trekt me aandacht. Ik maak hem open en zie alles messen, van groot tot klein met mijn initialen erin en in het zwart, blauw. dan maak ik de kist ernaast open en zie 2 M1911 en ernaast nog een Tokarev TT-33 in het zwart met blauwe lijnen. In de grote koffer zit een AK74U, een Uzi, een Scorpion, een Dragunoi en een shotgun. Daarnaast liggen er nog handgranaten en lichtgranaten. Dan hoor ik Don naast me fluiten. "Damn je vader overtreft zich elke keer." Ik glimlach en maak de koffers dicht. "Dat zo wie zo. Maar Don waarom ben je hier?" Don wordt rood en kijkt weg. "Nou vindt je het niet erg van die jongens?" Ik kijk hem vragend aan. "Hoe bedoel je Don?" Ik ga op mijn bureau zitten en ben recht tegen over hem. "Nou omdat we knuffelen en je me zoveel aan dacht geeft zijn de meeste jaloers en de meeste denken zelfs dat we samen zijn..." ik glimlach en schud me hoofd. "Wij weten toch beter of niet?" Hij glimlacht zijn sexy halve lach en komt dichter naar me toe om een pluk haar achter me oor te doen. "Ja dat klopt. Och ja ik kwam eigenlijk voor wat anders. Namelijk het incident net. Je moet je onder controle krijgen." Ik kijk in zijn sluwe grijze ogen waar een glim in ligt en zucht. "Ja weet ik maar ja je weet hoe moeilijk het voor me is..." hij schud zijn hoofd en loopt naar de kamer toe. Ik spring van mijn bureau en loop achter hem aan. Don laat zich zakken op me bank en zet nonchalant de tv aan alsof hij thuis is. Ik doe de deuren dicht (werkkamerdeur en kamerdeur) en ga voor Don staan. "Don ik wilde gaan slapen." Hij glimlacht en slaat dan naast zich op de bank. "Lekker zoals vroeger?" Ik verdraai me ogen en schud me hoofd. "En jij vraagt je af waarom andere jaloers zijn." Ik loop naar me klerenkast en pak mijn pyjama uit de kast. Een voetbalbroekje en een te groot legerprent t-shirt. Ik loop naar de badkamer en sluit af. Dan ga ik douchen en merk dat ik nog bloed in mijn haren en op me kleren had... erna droog ik mij af, doe mijn tanden poetsen en doe mijn kleren aan. Als ik klaar ben en uit de kamer kom zit Don nog steeds tv te kijken. Als hij me hoort draait die om. "Kon je niks sexiers vinden?" Zegt hij met een sarcastisch deuntje. Ik verdraai me ogen weer en ga aan de andere kant van de bank zitten. Don kijkt me van top tot teen aan. "Wat kijk je beer?" Hij glimlacht en schud zijn hoofd om dan weer naar de tv te kijken. Dan merk ik dat ik vermoeid raak. Dan vallen me ogen dicht en val in het zwarte...