7 Red Balloon

CHAPTER 3: the DR

*THE DR*

-GRAIN'S POV-

"Mabuti naman at nandito ka na" a voice from the back said...I turn my head to see who's that...

"K-karl?"

"Kala ko di mo na ako matatandaan Grain..." as he say my name with his husky voice gives me goosebumps..geezz

"A-ahh..." i don't know what to say!

"So,simulan na natin?" an evil grin form in his lips...His red-smooth-lips.....

Muli,nakaramdam nanaman ako ng kakaibang kabog sa aking dibdib...

Lumakad kami ng sabay papuntang DR,kasama sa paglakad ko ang kabog ng aking dibdib....

Malayo-layo pa ang lalakarin namin para makarating sa aming destinasyon...May pagkalayo din ang DR....

An awkard silent filled in us...No one dare to speak!This is hell!I don't know what to say and also he don't know what to say...

Matagal-tagal na din mula nung kami ay magusap...

"HEY!Wag ka nang malungkot dyan!Pramis babalik ako,di kita iiwan!Papasok ako sa Bloody honors para sayo...So pleasee,tahan ka na..." Karl said na pilit akong pinapatahan dahil sa pagiyak. .

"P-pero,paano kung,kung hindi ka makapasok dun?Mamatay ka Karl,Mamanatay ka" I said between my sobs..pahina ng pahina ang boses ko...Para akong sumigaw ng napakalakas ay napasos...

"Wala ka bang tiwala sakin?" napatingin ako sa kanyang mga mata...I saw the pain in his eyes like me...

"N-no Karl!Don't think like that!I trust you!I trust you more than you know" lalong lumakas ang aking pag-iyak...

"Shhh....Makakabalik ako,wag kang mag-alala...shhh...Tahan na Grain..Pleaseeee...Tahan na.. "

"B-but....Mamimiss kita ehh..." mahina kong saad...

"I will miss you too...Sige na Grain,andyan na ang sundo ko,sundo namin...bye" his last word...Lalong napalakas ang aking pagiyak....

Hinawakan ko siya sa huling pagkakataon para pigilan siya,nguni't alam kong hindi iyon pwede..

Patuloy siya sa paglakad at,di na muling tumingin sakin...

Hanggang sa tuluyan na siyang makaalis...

"Kamusta ka na?" nagbalik ako sa kasalukuyan ng marinig ang kanyang salita...

"A-ayos lang naman...Ikaw?" i almost whisperd as I answer his question..

"Ayos lang din naman..." nabalot ulit kami ng nakakabinging katahimikan matapos ang kanyang sagot...

"We're here" napatingin ako sa aking harapan...

Nandito na nga kami...

Maamoy mo kaagad ang dugong malansa ng makalapit ka sa DR...Ito'y isang maliit na kwarto,isang madilim na kwarto,kung saan pinaparusahan ang bawat tao...

Unti-unti niyang binuksan ang pinto...Lalong lumalakas ang,amoy ng dugo...

"Ang tagal niyo naman!" he said...

"Hahaha!Wag ka ngang ganyan Kenneth!Atleast nandito na sila Hahaha" siya ata si Ash..siya lang kasi,ang tawa ng tawa nung nagpakilala siya eh...Nababaliw na ata...

"Ang tagal din ni lider!" Blue said..pano ko nalaman?Nakablue siya eh...Hahaha...

"Upo ka muna dun miss,at wag kang matakot,di naman kami kumakain,pumapatay lang..." kamuka ni blue yunh nagsalita..pero maroon naman yung buhok niya...