İyi okumalar.. *Küfür içerir.
"..amk benim uykum var ama gece gece biz niye bara gidiyoz?Neyin kafası yani bu? Ha? Neyin kafa-"
"Yağmur sus artık yaa!"
"Tamam ya ne böğürüyon?"
"Sus kanka sus."
"Ne o? Ben konuşurken ruj sürmeye odaklanamıyor musun?"
Masal'ın da huyu bu işte. Biri konuşurken ruj süremezdi.
"Ya Yağmur!"
En sonunda taşırmış olduğu ruju ile sinirden gözlerini kapattı.
Sakinleşmek için sayı sayıyordu.
Şuan kaçta olduğunu anlayamıyordum.
En iyisi kaçmak.
Koşa koşa aşağı indim.
Dışarı çıktığımda Yağız, Egehan ve Kerem birşey konuşuyorlardı.
"Beyler! Buğra gelmiyor mu?"
"İşi varmış güzelim onun. Asıl Masal gelmiyor mu?"
"Yok ben erken geldim. Çıkar şimdi. Bekleyelim."
İki saattir kapının önünde durduğumu fark edip yanlarına gittim.
Yağız en önde olduğu için ilk önce ona sarıldım. Yanaklarını da sıktıktan sonra tebessümle beni izleyen Egehan'a döndüm.
Elleriyle yüzümün sağ ve sol kısmından kavrayıp kendine çekti.
Dudaklarıma bastırdı dudaklarını..
Gözlerimi kapattım.
Birkac saniye sonra.
Arkadan gelen öksürük sesi ile ayrıldık.
Kerem: "Aile var burda aile." diyerek gülsede Yağız fazlasıyla ciddiydi.
Bu konularda niye bu kadar katı olabiliyor anlamıyorum.
Sevgiliyiz ve her Egehan ile öpüştüğümde bir trip atmadığı kalıyor.
'Belki de sana aşıktır.'
Bu düşünceyi aklıma sokan içsese küfrettim.
Kardeşim o benim..
O sırada Masal dışarı çıkınca gitmeye hazırdık.
Kapımı açan Egehan ile düşüncelerimden ayrıldım.
Arabaya binip kemerimi taktım.
Egehan'da arabaya binip koltuğuna oturdu.
Gözlerimin en derinliklerine bakıyordu.
Hemde benim hak edemeyeceğim kadar aşkla.
Yavaşça yaklaşmaya başladı.
Bakışları ara sıra dudaklarıma kayıyordu.
Artık tamamen dudaklarıma odaklanmıştı.
Öpmeye başladığında gözlerimi kapattım.
Bu anı seviyordum.
Arkamızdan basılan korna yüzünden ayrıldık.
Hadi be Yağız yine mi?
"Gitmesek mi biz ya? Kalalım evde."
Yüzündeki çarpık gülümsemesiyle kastettiği şeyi anladım.
"Egehan. Saçmalama da sür."
~~~
Barın önünde durduğumuz da arabadan indim.
