"Emma schiet op anders mis je het vliegtuig!" roept mijn moeder. Snel pak ik mijn oplader en mobiel en kijk ik nog een keer mijn lege kamer rond. Het is zo ver, ik ga 1 jaar naar Amerika. Ik ga als exchange student 1 jaar naar Greenfield High School.
Voordat we hier verder op ingaan laat me mijzelf even voorstellen. Ik ben Emma Walters. (Zie foto hierboven) Ik ben 17 jaar oud en ben net geslaagd voor mijn havo diploma. Mijn ouders zijn 4 jaar gescheiden en nu leef ik met mijn moeder en 3 zusjes. Ik zie mijn vader 3 keer per maand in het weekend. Ik ben verslaaft aan surfen ook al kan je dat niet goed doen op de kleine golfjes van Nederland, maar nu ga ik 1 jaar naar Los Angeles! Dan kan ik surfen wat ik wil. Maar laten we weer terug gaan naar het heden.
Ik ga snel naar de auto en stap in. Mijn moeder en 3 zusjes zaten al te wachten en we rijden snel naar Schiphol. Na 1 uur rijden komen we eindelijk aan. Nu word het tijd om afscheid te nemen. Mijn moeder kijkt me met tranen in haar ogen aan. "Mam ik heb nog tegen je gezegt dat je niet moest gaan huilen" zeg ik met een krakende stem. Ik veeg snel een paar tranen weg.
Ik neem snel afscheid van mijn moeder en zusjes. Ik hoef gelukkig niet veel mee te nemen, want het grootste gedeelte heb ik al opgestuurd. Ik loop met mijn kleine koffer en rugzak naar de check-in balie. Ik check in en ga zitten in de wachtruimte. Ik doe mijn oortjes in en ga wachten. Na 1 uur gewacht te hebben kan ik eindelijk het vliegtuig in.
Als we eenmaal in de lucht zitten begin ik te denken. Ik weet totaal niet wat ik van mijn gastgezin moet verwachten waar ik voor het komende jaar ga wonen. Het enigste wat ik weet is dat ze 1 zoon hebben en dat ze dichtbij het strand wonen. Ik begin een beetje nerveus te worden. Wat als ze me niet aardig vinden? Dan zit ik 1 jaar lang met mensen opgescheept die me niet mogen. “Het komt wel goed” zeg ik zachtjes tegen mezelf.
Ik ben altijd een verlegen persoon geweest. Iedereen kent wel dat persoon dat altijd stil achterin de klas zit en nooit wordt opgemerkt. Nou dat persoon ben ik al mijn hele leven geweest. Elke dag gaat voor mij hetzelfde. Opstaan en klaarmaken voor school, op school aankomen en de hele dag niet opgemerkt worden en dan weer alleen naar huis gaan. Ik heb nooit vrienden gehad, ik ga altijd om met mijn zusjes. Je gaat je dan opgegeven moment heel erg alleen voelen, maar ik was te verlegen om op mensen af te stappen. Dus bleef ik maar op de achtergrond.
Elf uur later land ik eindelijk in Los Angeles. Eindelijk ik ben er! Ik pak mijn koffer van de band en loop door de douane naar de aankomsthal. Ik zie een bordje met “Emma Walters” erop staan. Dan kijk ik naar degene die het bordje vast heeft, en laat me dit goed verwoorden voor jullie. Het woord knap is niet goed genoeg voor hem, laten we heel cliché gaan zeggen dat hij eruit ziet als een Griekse god.
Ik loop naar hem toe en steek mijn hand uit. “Hey, ik ben Emma” zeg ik tegen hem. Hij pakt mijn hand en schud hem zachtjes en zegt:” Hey ik ben Aiden”. (Zie foto van Aiden hierboven)
______________________________________
Ik hoop dat jullie het eerste hoofdstuk van "Living with Mr. Popular" leuk vonden😘
Ik weet nog niet wanneer ik het tweede deel erop ga zetten, maar ik ga het zo snel mogelijk doen!VOTE, SHARE EN COMMENT❤
JE LEEST
Living with Mr. Popular (Nederlandse versie)
Teen FictionDe verlegen Emma Walters gaat voor 1 jaar naar Los Angeles als een exchange student. Ze gaat samenwonen met de populairste jongen van de hele school, Aiden Brown. Gaat het Aiden lukken om haar minder verlegen te maken? Krijgt Emma eindelijk het jaar...