LORESİMA{Papatya}
"Bir papatya gibiydi,loresima gibi"
-----------------------------
**Sadece karakterler Sen Anlat Karadeniz karakterleridir.Hikaye ise tamam kurgudur.**
Bazı anlar ki,en mutlu anlar.
16 yaşına kadar sadece Tahir'le nefes alan Nefes'...
O benim Tahir'imdi.2 yıl boyunca onu görmemek bana koymuştu.
Elimi bırakmadan yüzüme doğru bakıyordu.Ben Vedat'ın bizi izlediğini görünce elimi çektim.Vedat bu ortamdan çıkmak için can atarken onun yanına koştum.Başında ampuller yanmıştı sanki.Daha çok beklemeden işe koyuldu.Ev 3 katlıydı,1. katta salon, Eyşan'ın odası vs. vardı.2. katta Vedat'ın odası vardı.3. katta ise Küçük yemek salonu.Çok geçmeden lafa girdi.
-İsterseniz küçük yemek salonuna geçelim.
Mustafa abi başını salladı.
Mustafa Abi önden Tahir,ben ve Vedat arkadan gittik.Tahir en arkadaydı.
Vedat 2. katta durdu.Mustafa Abi'ye ve Tahir'e "Ben Nefesle bişey konuşacağım" dedi.
Tahir Vedat'tan şüphelendi.
Abisine "Ben tuvalete gideyrum" deyip gitti.
Oradaki hizmetçiye "tuvalet nerde" diye sordu.
Hizmetçi tuvaleti tarif ettikten sonra Eyşan'ın bavulunu hazırlamaya gitmişti.Eyşan kışları sevmediği için her kış yurtdışına giderdi.
Vedat, bana "ne yaptın sen" diye bağırıyordu.Ben gözlerimi kapatmıştım.Yavaşca titrerken gözümden damla damla yaşlar süzülmüştü.Babamın bana,"Seni Vedat Beyime verdim" dediği gün geldi aklıma.Ama elbisem beyazdı.
Bazen gökyüzü beyaz olur.Bulutlar kapatır maviliğini.İşte o zaman içindeki yağmuru dışarı püskürtür yağmurlar.Benim bulutlarım da püskürtmek istiyordu.Bir kaç dakika sonra Tahir sayesinde püskürtecektim yağmurlarımı.
Vedat beni odadaki yatağa doğru attı.Sağ elimi eline alıp,
-Bu elini tuttu değilmi?Bu elini bırakmadı?
Dedi ve parmaklarımı kırdı.Aynı anda da ağzımı kapatıyordu.Elim titriyordu.Doğrulmaya çalıştığımda elimi bırakıp ağzımı açtı.Sonra da;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Ben şimdi bir şey uydurup geliyorum.Diğer parmaklarını da kırıcam!!
Dedi ve tam çıkacakken dışarıdan silah sesi geldi.Kapıda Tahir vardı.Silahını Vedat'a doğru uzattı.Mustafa Abi koşa koşa yanımıza geldi.
-Noliy burda?
-Abi kızın parmaklarını kırdı!
Mustafa Abide silahını Vedat'a doğrulttu.
Mustafa Abi silahını indirip Vedat'ı tuttu.Ben de o sırada kırılan parmaklarımı sardım.
Tahir bir ip bulup Vedat'ı bağladı.
Bu gün pazardı.Korumaların izin günü.Hizmetçide bir taneydi.Zaten o da korkup kaçmıştır.
Tahir Vedat'ı bağladıktan sonra gelip bana sarılmıştı.Saçımın kokusunu içine çekerken bana "Nefes'im" demişti.
Mustafa Abi bizi görünce durakladı.
-Noliy da! Dedi şiddetle.
Kendimi Tahir'in kollarından çekip koşarak kendimi odadan dışarı attım ve yere çöküp ağlamaya başladım.
Yaklaşık 10 dk sonra Tahir ve Mustafa Abi odadan çıktı.
