Loresima{NefTah}

Gereksiz ve Davetsiz Misafir

*4. Bölüm*

GEREKSİZ VE DAVETSİZ MİSAFİR

*Bölüm Şarkısı:Ne Jupiter:Gökyüzüm Siyah Olsa da(EP Version)*

(Nefes'in ağzından devam ediyor)

12 saatin sonunda her yer Mustafa Abi'nin sesiyle çınladı;

-Uyanun da!

İrkildim.

-Trabzon..

-He Nefes,Trabzon.

Gözümden yaşlar süzülürken kapıyı açıp dışarı koştum.

-Ben,

Kekeliyordum.Konuşacak halim yoktu.

Ağlamam daha da şiddetlenmişti.

Tahir arkamdan koşarken bana şöyle dedi;

-Yapamam!

Belimden tutup;

-Ne yapamassun Nefes?

Dedi.

Kurtulmaya çalıştıkca daha da sıkıca tutuyordu.Canım acıyordu.Direnmeyi bırakıp,kendimi yere attım.Elim çizilmişti.Hatta kanıyordu.Alışıktım ben.

-Nefes,dur.Elin kanıyor.

-Alışığım ben.

-Ne kadar alışuksun?

Cevap vermemiştim.

Ben babamın her gün dövdüğü,ardından Vedat'ın psikolojik ve fiziksel şiddetine uğradığı bir kızdım ben.Ne kadar alışık olabilirdim?

Elbisem yırtılmıştı.Aldırmadan Tahir'in kollarının arasına girip yürümeye başladım.

Asiye Abla araba sesini duymuş olmalı ki hemen kapıyı açtı.

Beni görünce gözleri pörtledi.Ablam da oradaydı.Beni görünce yanıma koştu,ben de.Sarıldık.

-Ablam!

Gözyaşlarım tam geçti derken yeniden başlamıştı.Küçük küçük.

**********************************

-Bu kizun ne isi var burda?

Daha yeni gülmeye başlamışken Saniye Hanım o anı bozmuştu.

Tahir tam cevap verecekken onun yanına gittim.

-Ben sana demiştim Tahir!Olmaz demiştim.Ben sadece gereksiz ve davetsiz bir misafirim.İstenmeyen bir misafir!

Bunları dedikten sonra çıktım evden.Koşa koşa giderken önümde bir araba durdu.Vedat'ın arabası.

Ceza odasında saatler geçirmeyi göze alarak;

-Götür beni buradan! dedim.

Ama birden bir silah sesi geldi ve Vedat yere serildi.Ben hala o silah sesinin etkisinden çıkamamamışken,Tahir yanımda belirdi.Yanıma geldiğinde ise;

-Korkma herşey yolunda. dedi.

Ben ona döndükten sonra kıyafetlerine bakıp;

-Gökyüzüm siyah olsa da.

dedi.

Sarıldık.

/Yaklaşık 1 yıl Sonra\

-Nefes,evleniyrız.

-Ne?

-Evleniyrız dedum Nefes.

Duygularım çok karışıktı.Sanki göğsümden vurulmuş gibiydim.Elimi kalbime götürüp, kalbimin sesini dinledim.Ama,ama beyin aşık olur.Kalp sadece...

-Tamam Tahir.

*********************

/Tahir'in Ağzından\

-Hastanın durumu kritik.

Nefesim nefesime ağır geliyordu.2. ameliyatından çıkmıştı ve oğlumuz,Yiğit prematüre doğmuştu.

-Tahir kim?Hasta onu sayıklıyor.

Hemşire daha sözünü bitirmeden Nefes'imin yanında belirdim.

Hala beni sayıklıyordu.Beni anlasa da anlamasa da ben söze başladım.

-Oğlumuz çok iyi Nefes'um.6 buçuk aylık olmasına rağmen hayata tutundu.Şimdi sıra sende Nefes'um.Sıra sende.Anasuz bırakma oğlumuzi.Vedat itini öldureceğim.Biliyorum,

silemez günahlarımı senin yağmurların ama,

-Yapma Tahir.Şuan burda onun yüzünden yatıyor olabilirim ama,Yiğit için yapma...

-Konuştun!

Gözümden akan mutluluk gözyaşlarını silip dışarı çıktım.

Herkes bana bakıyordu.Yüzümdeki gülümseyi ilk gören ağlamaktan helak olmuş yengem oldu.

-Noldi da,niye gülüysin?

Gözlerimi bir saniyeliğine kapatıp açtıktan sonra yengeme şöyle dedim;

-Nefes,konuşti.

Yengem hızlıca bana sarıldı.Sonra da koridorda ki hemşireyi durdurup;

-Konuşti,1445 no Nefes Kaleli.

-Tamam.Hemen doktor beye haber veriyorum.

*****************************************

-Sayın Nefes ZORLU,Tahir KALELİ'yle evlenmeyi kabul ediyor musunuz?

-Evet

-Peki siz sayın Tahir KALELİ,Nefes ZORLU'yla evlenmeyi kabul ediyor musunuz?

-Bağırarak;

-Evet!

dedim.

Herkes ayağa kalkmış,alkışlıyordu.Nefes ile el ele tutuşup ayağa kalktık ki,silah sesi üzerine nikah memuru yere serildi.

------------------------------------------

Herkese merhaba.Bu bölümü uzun tutmaya çalıştım umarım beğenirsiniz.Hikayemi beğendiğiniz için çok teşekkür ederim bu arada.Bir daha ki bölümü 2 parçaya ayıracağım.1 ve 2. bölüm olarak.Ayrı şarkıları olucak ama aynı bölüm de olucak.Sizi seviyorum.En az 2 en çok 5 gün sonra yeni bölümüyle Loresima karşınızında olucak!