Expreszo [#3 Juli 2014]

Collumn NoraCurinckx

"Wil je met me trouwen?" Over Homo- en Heterohuwelijken.

Natuurlijk weer iets "Totally-Me" om om tien voor 3, in het midden van de nacht wakker te schieten en te denken: "Shit... Het is al 1 Juli!". In het midden van de haast rampzalige verhuischaos die tussen mijn oude stek en mijn toekomstige woning heerst en die mij zin geeft om te schreeuwen kwam het besef dat het echt eens tijd werd om aan mijn artikel te werken. Met een lichte tegenzin recht op bed gaan zitten en de vertrouwde warmte afgeven dus. Toch voel ik me meteen weer dolgelukkig op het moment dat ik mijn pen in mijn hand heb en de eerste woorden traag maar zeker op papier verschijnen. Dit was echt weer eens te lang geleden. Ach, waar was ik nou ook al weer gebleven? Homohuwelijken dus...

Als ik eerlijk mag zijn: mijn glimlch verdwijnt al als ik het woord "huwelijk" hoor. Het is een veelvoorkomend fenomeen dat ik eigenlijk nooit volledig begrepen heb. Mijn moeder is tot twee maal toe gescheiden, en door die tweede keer ben ik nu volop aan het verhuizen waardoor ik mijn passie dan weer licht verwaarloos. Je kan je dus best voorstellen dat het woord in mijn ogen een overwegend negatieve betekenis heeft. Het is de verbintenis van twee geliefden door een god die volgens veel mensen een hekel heeft aan holebi's. Het was immers Adam en Eva, niet Adam en Adam... Wel geloof mij... Adam en Adam zouden geen van beiden die verboden vruchten gegeten hebben!!! Homohuwelijken zitten er voor de kerk dus nauwelijks in. Natuurlijk kunnen we wel trouwen voor de wet, al is zelfs dat niet zomaar overal toegelaten. In de VS vechten we nog dagelijks voor het recht om te trouwen, simpelweg geslachtsoverschreidend en hoewel het steeds maar beter geaccepteerd wordt, het is helaas nog geen volledige overwinning

Ondanks mijn kleine afschuw naar huwelijken toe vindt ik het soms best wel mooi om te zien... En dan heb ik het over de vonken die er van af vliegen wanneer ze zoenen, niet al de rest van het "drama". MIj maakt het op zo'n moment dus zeker niet uit of ik nou twee jongens, twee meiden of een heterokoppel zie zoenen. Het blijft in mijn ogen toch altijd even schattig. Op één of andere manier zijn Holebi-koppels meestal schattiger. Ik vindt dus echt wel dat zij ook mogen trouwen... Overal en zeer zeker ook voor de kerk. Wat kan je er aan doen als je katholiek bent en homo bent? Als je wil trouwen met God's goedkeuring moet dat ook mogelijk zijn denk ik. Natuurlijk heb ik ook al meerdere hetero's hierover horen praten. Eén van hen zei ooit tegen mij dat ze dan beter ook honden zouden toelaten om te trouwen, als we alle wezens zouden nemen. I beg you pardon? Wij zijn ook nog steeds menselijk, en al zijn we een beetje anders dan de rest, dat maakt ons nog geen beesten. Wij zijn immers net zo zeer mens als zij, en we horen evenveel rechten te hebben om te trouwen. Het zou in mijn ogen zelfs mogen worden opgenomen in de Universele Verklaring Van De Rechten Van De Mens... Eens kijken wie ons dan nog tegen zal houden. Of ik later zelf wil trouwen? Nee dat denk ik niet. Ik hou echt niet van het huwelijk en voor mij is het eigenlijk een minder belangrijk ritueel. Zelf werd ik op mijn 15de ten huwelijk gevraagd door een jongen die zijn aanzoek deed terwijl er 2000 mensen rond ons stonden. Schattig, dat wel, maar het gaf mij geen kans om Nee te zeggen, waar ik op dat moment behoefte aan had. Ik durfde het nadien ook niet meer tegen hem zeggen, hij was zo gelukkig. Een jaar nadien liep onze relatie langzaam op de klippen, al merkte ik er beduidend meer van dan hij, en werd ik smoorverliefd op een superlieve jongen die ik al wel een tijdje kende maar waar ik toen plotseling de hemel op aarde in zag. Dat doe ik nu nog steeds want hij is mijn beste vriend.

Het is niets geworden toen omdat ik pas uit een relatie kwam maar dat is helemaal niet erg. Ik heb gemerkt dat we ook beter overeenkomen zonder relatie. Op het moment dat we over een relatie begonnen hadden we al ruzie. Het grappige is dat ik dankzij hem voor Expreszo werk dus hierbij ook enorm bedankt lieverd! Maar goed om terug te komen op zijn aanzoek... Eigenlijk ben ik blij dat onze relatie dan uiteindelijk op de klippen gelopen is. Ik was veel te jong om mij te binden en zeker voor "de rest van mijn leven". Ik wil ook niet trouwen als ik enkele jaren nadien al terug van die persoon moet scheiden. Dat is enorme geldverspilling als je het mij vraagt. SInds enkele weken heb ik wel een superlieve vriendin en als zij mij ooit zou vragen of ik met haar wil trouwen dan zou ik volgens mij wel ja zeggen. Ik denk er soms zelfs over na of ik het misschien ooit zelf zou vragen. Het blijft ook een huwelijk dus dat maakt me onzeker maar aan de andere kant, Holebi-huwelijken duren veel langer dan heterohuwelijken. Dat is mij al zeer lang bewezen en dat vindt ik dan ook een lichte In-Your-Face aan al die haters. Door de gedachte dat ik misschien toch zou trouwen later (maar dan wel met een meisje en niet met een jongen uiteraard). Begon ik met een gesprek mee te praten dat ging over de kledingdracht bij een huwelijk. Eén van mijn gesprekspartners was een goede vriendin van mij, een meisje van wie ik dus dacht dat ze holebi"s echt wel accepteerde. Op mijn woorden "Als ik en mijn vriendin ooit trouwen denk ik dat we beiden een jurk gaan aandoen. Dat geeft zo'n prinsesjesgevoel." zei ze vlakaf: "Hoe kun je dat nou maken? Als één van jullie beiden een kostuum aandoet maakt dat jullie liefde echter". Ik keek haar verrast aan omdat ik schrok van wat ze zei. Toen ze daaraan toevoegde dat er toch altijd een mannelijker persoon was in een lesbische relatie werd ik bijna woedend. "Niet altijd en het is mijn leven". Wilde ik gillen. IK heb me maar ingehouden...

Het had weinig nut want het schooljaar was bijna om dus ik zie haar toch amper nu. Ik weet nu tenminste dat ze geen echte vriendin is. Ze zal nooit accepteren dat ik en mijn vriendin beiden een kleedje zouden aandoen dus waarschijnlijk komt ze dan niet kijken. Mij kan het niets schelen, ik zal ook niet naar haar huwelijk gaan. Ik heb geen zin om een modepopje te zien trouwen met een fysicastudent.

Conclusie: Marriages: Hate them or love them but make them equal!

Liefs,

Nora Curinckx