#Janneke.
Het is ochtend. Ik rol zoals gewoonlijk door m'n bed. Dan klinkt er 'n knal waardoor ik wakker schrik. Ik open mijn ogen en kijk om me heen. Samuel ligt op de grond. Hij slaapt nog. Wat 'n slaapkop.
Ik klim uit bed en ga op Samuel liggen. Ik plaats zachtjes mijn lippen op de zijne. Langzaam opent Samuel zijn ogen. 'Hmm dat is nog eens leuk wakker worden. 'zegt hij. Ik glimlach. 'Je bent mooi.' 'Houd je mond.'zeg ik.
Samuel komt naar voren. Ik ga op zijn schoot zitten. 'Je wilt me.'zegt Samuel. 'Nee.'antwoord ik. Samuel haalt z'n schouders op. 'Dan ga ik zo maar naar huis.'zegt hij. Ik kijk hem aan. 'Nee.'zeg ik en ik hou hem stevig vast. 'Zeg dan dat je me wilt.' Ik zucht. 'Oké Samuel, ik wil je.' Samuel glimlacht.
We staan op en gaan weer in bed liggen. Samuel slaat zijn armen om me heen. Ik friemel aan zijn shirt. 'Lukt het?' 'Nee , doe 'm uit.'zeg ik. Samuel trekt zijn shirt over z'n hoofd. Ik bekijk zijn lichaam met grote ogen. De tering hij is echt sexy! Ik leg mijn hoofd op zijn borst. Samuel streelt door m'n haar.
'Janneke?' Ik kijk Samuel aan. 'Wil je mijn meisje zijn?' Even bijt ik op m'n lip. Ik slik een paar keer en zeg dan: 'Ja dat wil ik!' Samuel geeft me kusjes in m'n nek. Dat kieteld. 'Stohop!'stotter ik lachend. Samuel stopt. 'Mag ik nu wel zeggen dat je mooi bent?' Ik schud mijn hoofd. Samuel kijkt me aan met puppyogen. Helaas werkt dat niet bij mij. Ik geef 'm 'n kus op z'n wang.
Dan pakt Samuel zijn telefoon. 'Wat doe je?'vraag ik. 'Lachen!'Ik lach maar. Samuel maakt 'n foto. Hij laat 'm zien. 'Nee, nee. Die is lelijk! Ik zie er niet uit!'zeg ik. Samuel steekt z'n tong uit en typt iets. Dan plaatst hij de foto op Instagram. Hij laat 't lezen.
'' Hello Braviours. This girl, is My girl. I love Her so much. She's perfect. I'll never let Her go.''
'Ahw.'zeg ik. Samuel kust me. 'I love You.'zegt Samuel. 'I love You too.'
Dan gaan we naar beneden om te ontbijten. Na 't ontbijt gaat Samuel naar huis. 'Doei!'zeg ik nog . Dan sluit ik de deur. Ik loop de trap op en ga m'n kamer in. Ik loop naar m'n kast en pak 'n kort,strak spijkerrokje, een strak wit topje en ondergoed. Ik kleed me aan. Dan zoek ik naar leuke bijpassende schoenen. Ik kies voor witte teenslippers. 'Perfect.'fluister ik mezelf toe. Mijn haar doe ik in 'n losse staart. Ik doe m'n make-up en dan pak ik m'n scooter. Ik vertrek naar m'n werk. Eenmaal aangekomen bij m'n werk zet ik m'n scooter opslot en ga ik naar binnen. 'Goededag!'zeg ik vrolijk. 'Jij bent vrolijk.'zegt m'n baas. Ik knik. 'Dat klopt.' Ik loop naar de keuken om m'n schort om te doen. Dan ga ik aan 't werk.
'Eindelijk klaar.'zeg ik. Ik pak m'n spullen en loop naar buiten. Ik haal m'n scooter van 't slot en ik vertrek. *Toet toet!* Ik kijk voorzichtig achterom. Een grote vrachtwagen rijdt achter me. Ik geef gas om verder voor de vrachtwagen te rijden maar de chauffeur geeft ook gas. Voor dat ik 't weet komt de vrachtwagen met volle vaart tegen me aan en ga ik onderuit. M'n ogen sluiten langzaam. 'Gaat het?'Is het laatste dat ik nog hoor.
#Samuel.
Ik lig lekker op bed te luisteren naar JT. Opeens gaat m'n telefoon af. Zuchtend neem ik op.
'Met Samuel?'Zeg ik. Een vrouwenstem klinkt door de telefoon. Ze verteld dat er iets is gebeurd met Janneke. Ik schrik. 'Waar is ze nu?'vraag ik. 'In 't ziekenhuis.' 'Oke ik kom er aan.'zeg ik en ik hang op. Ik pak wat spullen en ren daarna de trap af. Ik ga met de auto naar 't ziekenhuis.
Ik ren naar de deur en ga iets te snel naar binnen waardoor m'n hand tussen de deur komt. 'Godverdomme!'roep ik. Ik negeer de pijn en ren door naar de receptie. Daar vraag ik naar de kamer van Janneke. Ik word doorgewezen naar kamer ''211''. Dat is op de derde verdieping. Ik ga er naar toe. Aangekomen op de derde verdieping ben ik doodop. Ik heb al die trappen omhoog gerent. Dat zijn dus drie trappen per verdieping. Nee ik wou niet met de lift. Dat duurde me te lang. Ik zoek naar kamer ''211''. Eindelijk gevonden,, denk ik bij mezelf.
Ik open de deur en wil naar binnen lopen maar 'n vrouw houd me tegen. 'U mag nog niet naar binnen.'zegt ze. 'Hoezo niet?! Wat heeft ze?!'roep ik.'Meneer kunt u even rustig gaan zitten? U mag zo naar binnen.' Ik doe wat ze zegt. Even later mag ik eindelijk naar binnen. Met mijn arm tegen mijn lichaam aangedrukt loop ik de kamer binnen.
'Wat is er met je arm?'vraag de zuster. 'Lang verhaal.'antwoord ik. Ze knikt. Ik loop naar Janneke d'r bed. D'r ogen zijn gesloten. 'Ze ligt in coma, ze heeft 'n flinke klap gehad.'zegt de zuster. M'n ogen vullen met tranen. Waarom moest haar dit nou overkomen?
Ik druk m'n arm nog strakker tegen me aan. 'Auw.'roep ik uit. De zuster staat op. 'Kom we gaan je arm onderzoeken.'zegt ze. Ik schud mijn hoofd. 'Jawel kom mee.' Ze pakt m'n andere arm vast en ze sleurt me mee. We lopen 'n kamer in. Na 't onderzoek mag ik gelukkig weer terug naar Janneke.
