Benden Vazgeçti

Kalp Kırgınlığı

Birgün böyle bişe yaşıyacağım aklımın ucundan geçmiyordu. Hayatım dan hiç çıkmicakmışçasına yaşıyordum. Beni asla bırakmaz rahatlindaydım. Biz birbirimizden asla vazgecmeyiz söz vermiştik. Okadar huzurluydum ki yaninda saatler hiç geçmesin öyle ce kalalım istiyordum.. Çocukça şakalar yapar gülerdik. Oksijen kaynağım nefes alır huzur bulurdum yanında.
Ve birgün yanıma geldi bi garipti. Gözlerimin içine bakar gülümserdi hep. o gün çok farklıydı. "Neyin var canim ne oldu" diye sordum. Bise yim yok iyiyim dedi. Ama gozlerime bakamıyordu. Birşeyler olduğunu biliyordum ama "Peki"dedim.
Neden böyleydi diye düşünüyordum ondan ayrılırken çok şaşkındım.
Ertesi sabahi günaydın demesini bekliyordum bana hersabah erken kalkar arar ya da mesaj atarak uyandırırdı beni. Ama ne aradı ne de mesaj attı. Ben aradım telefonuma cevap vermedi.Tekrar aradım yine cevap yok. Benim kafami kurcalamaya başladı Telaş sardı beni. Ulaştığım zaman kaçamicak elimden çok kızıcam diyordum kendi kendime. Tekrar tekrar arıyorum cevap vermiyor. Arkadaşı aklıma geldi bir an ona ulaşım dedim. Nerde ne yaptığını biliyordur. Açtı telefonu "Umut ne yapıyor dedim" telaşlı bir şekilde "cevap vermiyor telefonlarima". Oda bana...