Okul aşkım jungkook

Yarın olacakları bilmeden uykuya dalmıştım~

O olayın üstünden tam tamına 2 gün geçmişti ve bilinmeyen numaradan bir daha mesaj gelmedi
Buna sevinsemmi sevinmesemmi bilemedim çünkü kim olduğunu deli gibi merak ediyorum bu süreçte jungkooku hiç görmedim nerde olduğunu bilmiyorum üstüne üstlük bu iki günde derslere odaklanamamıştım bu yüzden tenefüste jimin yanına gidip okul çıkışı okulun kütüphanesinde ders çalışacağımı ve beni beklememesini söylemiştim oda kafasıyla beni onaylamıştı jimin bu halini seviyordum herşeye olumlu bakması iyi birşeydi

Okul çıkışı~

Şuan kütüphanede test çözmeye çalışıyordum bir anda yanımdaki sandalyenin çekilmesiyle neye uğradığımı şaşırdım korkuyla elimi kalbime götürdüm
-üzgünüm korkuttum galiba
Evet sessiz sessiz gelip sandalyeyi çekince korktum birde senin burda ne işin var
-ders çalışmak için geldim olamazmı
İki gündür yoksun ve şuan kütüphaneye ders çalışmaya gelmen bana mantıksız geliyor neyse

İkimizde test çözmeye başlamıştık daha doğrusu ben çözüyordum o beni izliyordu rahatsız olmuştum biri beni dik dik izlerken odaklanamıyordum
-çözemedin galiba yardım edeyim
Bir anda yanıma iyice yaklaşıp bana soruyu çözmeye başlamıştı
Tabikide onu dinlemiyor izliyordum
-bukadar kolay
Hep okula gelmiyorsun ama bukadar zeki olman normalmi
Dediğimle sırıtmaya başlamıştı bi an ne kadar güzel gülümsediğini düşünmeye başlamıştım kendime gelmek için bir kaç kez kafamı salladım
T-teşekkürler
Allah karetsin kekelemiştim
-önemli değil
Ben kendimi yorgun hissediyorum eve gitsem iyi olcak diyip hareketlenmiştim
-seni ben bırakırım bu saate evine tek gitmene izin veremem
Y-yok gerek ben kendim gidebilirim
Bileğimden tutarak okulun dışına doğru sürüklemeye başlamıştı ben put gibi kesilmiştim bileğimi ne geri çekiyordum nede gidiyordum
-bak sırıtıma almak zorunda kalcam galiba
Dediğiyle yine şoka girmiştim hemen kendime gelerek
P-peki gidelim dedim
İçimden kendime yine lanetler okuyorken arabasının önüne gelmiştik kapımı açıp binmemi bekliyordu fazla bekletmeden binmiştim jimin bizi görse iyi şeylerin olacağını düşünmüyordum telefonumun sarjıda bitmişti cidden bu telefonlarda nie sınırsız sarj yok anlamıyorum
Yol boyunca arada bana baksada hiç konuşmamıştık
Sonunda evin önüne gelmiştik
Teşşekürler diyip gülümsemiştim
Oda bana -önemli değil görüşürüz diyip eve girmemi beklemişti
Bende hızlı adımlara eve girip kendimi koltuğa fırlatmıştım
Tamda o sıra aklıma telefonumun sarjı bittiği aklıma gelmişti hemen yerimden fırlayıp telefonumu sarja takıp açılmasını bekledim iPhone olduğu için sarja takınca 1,2 dakika sonra açılıyordu şahsen benim öyleydi
Telefonum açılır açılmaz jiminin beni 13 defa aradığı ve attığı 5 mesajı görmüştüm

-hana nie cevap vermiyorsun

-senin için endişelenmeye başladım iyimisin gibi Mesajlar atmıştı
Beni düşünmesi güzel birşeydi ama ona karşı hala öyle bir duygu beslemiyordum
Jimini arayıp şarjımın bittiğini ve iyi olduğumu söyleyip telefonu kapatmıştım kendimi yine koltuğa fırlatmıştım ama düşeceğimi bilmiyordum bildiğin kalçam kırılmıştı
Kalçamı ovalayarak ayağa kalkıp koltuğa uzanmıştım bugün olanlar aklıma gelince bir yandan sırıtıp bir yandan kalçamı ovalıyordum cidden sert düşmüştüm en azından yarın cumartesiydi rahatça uyuyabilirdim o sıra aklıma tae gelince arayıp biraz konuşup telefonu kapatım yarın olacakları bilmeden uykuya dalmıştım...

Öhöm ben mum ışığında kitap okurken kafamı kaldırıp saate baktım
Knk sana gönderme yapıyorum😂