Benim adım KIM TAEHYUNG bana kısa şekilde "Tae" diye de seslenirler ve takma adım" V" yaşım 18 okulun en popi ve en yakışıklısıyım tüm kızlar benim peşimden koşar ben ise sayılı kız ile çıkarım herneyse işte bu benim
Annem: Tae oğlum hadi okula geç kalıcaksın çabuk
Annemin bu lafı üzerine üstümü giyinip aşağı indim içimden hiç kahvaltı yapasım gelmiyor bende direk dışarı çıktım arabama bindim ve okula gittim
Anında tüm kızlar peşimde dolanıyor istemiyorum onları fazla sıkmaya başladı aish!! Kızlarrrr
Sınıfa girdim yanıma direk Chin-Sun oturdu bu kızdan herkes korkar ama benim peşimi asla bırakmıyor hatta kendini benim sevgilim olarak tanıtıyor aptal
Hoca derse girdiğinde herkes ayağa kalkmıştı ben hariç ben kalkmam 😏😏
Hoca her zaman ki konuşmasını yapıyordu bende telefonum ile ilgileniyordum
O ara sınıfa şu hasta kız girdi. Adi ne idi şey. .....Bong-Cha ahh bu kızla herkes dalga geçer bende ezik işte umurumda değil
Kız kanser hastası yani ölü kız ölcek ama yine hayat ile oynuyor aptal hayat sana bir yapıştırdi mi ölüp geberecen
Zil çaldı benim canım sıkıldı bende o Bong-Cha denen kızın yanına gittim ve biraz onunla eğlendim
Ben: acaba iyi misin??inş ilaçlarını içiyorsundur
Kiz bana şaşkın şaşkın bakarken birden utangaç bir şekilde konuştu
Bong-Cha: şey içiyorum ilaçlarımı hayata tutunuyorum ben istediğim sürece hersey olurmuş doktor bana öyle dedi.
Ben: ama boşa uğraşıyorsun doktor seni kandırmış yarın birgün öleceksin anla niye tedavi oluyorsan ölümden bu kadar korkma çünkü sen ölünce herkes sevinir hayatta bir işe yaramış olursun😏😏
Her zamanki gibi herkes benim peşindeydi ve söylediklerime kahkahalar atıyordu kızın gözleri dolmuştu
Bende kızın kulağına doğru eğildim ve
Ben: görüşürüz ÖLÜ
Ölü derken baya vurgulama yapmıştım buda kızın daha çok ağlamasına neden olmuştu
Bende yanından uzaklaştım ve kendi sırama geçtim telefonum ile oynamaya başladım
Tüm kızlar yine peşimde bana çıkma teklifi edip duruyorlar aish! Çok sıkıcı
Bong-Cha'nın ağzından ;
Tae bana ettiği o laflarla kalbimi ikiye bölüp çöpe atmıştı resmen ve herkesin o kahkaha sesleri kulağımda yankılarnıyordu.
Aslında ölüceğimi bende biliyorum sadece ailem için savaşıyorum ve tabi ki pes etmeyi sevmiyorum kaybeden yada kazanan olmayı isterim birşeyden kaçmak kurallarımda yok.
Bugün çıkışta yine hastaneye gidecektim hastalığım baya ilerlemiş doktor önemli bir konu için beni çağırmıştı
Bugün doktor ile görüşmem vardı eve uğradım ve üstüme birşeyler aradım en sonunda bulmuştum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kıyafeti giyindikten sonra yüzüme hiç birşey sürmeden evden çıktım
Hastanede doktorun yanına gittim doktor baya Üzgündü bana asık suratı ile bakarken
Doktor: Bong-Cha hastalığını artık önleyemiyoruz sen istemiyor musun tedavi olmayı??
Ben şaşkın şaşkın doktora baktım ve
Ben: Hayır istiyorum
Ama bunu isteksiz bir şekilde söylemiştim
Doktor başını olumsuz bir şekilde sallayarak
Doktor: bak kızım vücudun tedaviye kapalı bir cevap vermiyor eğer sen istemezsen seni iyistirmemiz imkansız olmaya başlıyor
Ben kendimi güçlü tutarak
Ben: bakın doktor bey ben istesemde istemesemde ölecem bunu herkes biliyor siz bile bana artık boş umut vermeyin zaten hayatta kalmak için bir amacım bile olduğunu sanmıyorum bakın şu halime ben kaç senedir tedavi görüyorum ama kimin umrunda ailem beni takmiyor arkadaşlarım arkadaşım bile yok benim herkes ben ölmüşüm gibi davranıyor ama gerçekten bir ölüyüm ben
Birden gözlerimden bir kaç yaş akmaya başladı hemen elimin tersi ile gözyaşlarımı sildim doktor başını eğerek
Doktor: bugün ki tedavi saat 17:00 de başlıyor seni beklicem Bong-Cha
Bende direk çıktım ve hızlı adımlarla önüme bakmadan yürüyordum birine çarpmıştım bu bizim sınıfa ki pislik kızlardan biriydi bana bakıp hafif özürlü gibi güldü ve
Kız : ahhh hala cenaze yapmadın mı yaşayan ölü ayy sana göre bir isim buldum bak dur. ........ZOMBİİ
kahkahalar atarak ordan uzaklaştı bende koşarak eve gittim kendimi yatağa attım üstümede yorganı çektim ve uykuya daldım ...
