Bong-Cha 'nın ağzından;
Gözlerimi açtığımda bembeyaz bir odadaydım burası hastane mi? Ben neden burdayım kendime baktığımda heryerim sarılıydı.
Gözlerimi tekrar kapatıp ne olduğunu düşünürken ben Tae ile birlikteydim ama o nerde biz dün akşam kaza yapmıştık hayır Tae
Gözlerimden yanaklarımı geçen ve boynuma doğru ilerliyen gözyaşlarım canımı daha çok yakıyordu
Hızlı bir şekilde koluma bağlanan serumu çekip attım ve ayağa kalktım başım çok kötüydü ama Tae o benden daha kötü bir durumda olabilir
Hızlı ilerlemeye çalışıyordum ama çok ağır hareket ediyordum hemşirelerden biri beni gördü ve diğer hemşireleri çağırıp beni odama götürmeye çalışıyordu ben ise bağırıyordum
Ben: BIRAKKIN BENI TAEHYUNG KÖTÜ BIR DURUMDA NOLUR BIRAKIN BENI lütfen ona yardım etmem lazım
Sonlara karşı sesim iyice kısılmaya başlıyordu başta bağrınca dinlemiyorlardı bende yalvarmaya başladım ama bir adam beni kollarından tuttu ve kadın bana iğne yaptı gözlerim ağırlaşıyordu ve sonunda gözler kapandı
Gözlerimi tekrar açtığımda biraz da olsa sakindik içeri doktor girdi ve bana baktı
Doktor: şey şey nasıl söylesem Bong-Cha hanım sevgiliniz....
O sevgilim mi dedi yoksa Tae 'den mi bahsediyor ona ne oldu birden bağırmaya başladım
Ben: NOLDU TAE'YE NOLDU NEREDE ONU GÖRECEĞİM NEREDE O DEDIM
doktor korkmustu ama sözüne devan etti
Doktor: sevgilinizin durumu çok ağırdı ve bizde onu başka bir hastaneye nakil ettik
Ben sözünü tekrardan kesip lafa girdim
Ben: O NASIL IYI MI HANGI HASTANE KONUSSANA
DOKTOR: Onu amerikada bir hastaneye götürdük
Ve şuanki hayati riski atlatmış ama her an her şey olabilir iyi günlerŞimdi mutlu mu olmalıydım yoksa sevdiğim adam benden uzakta diye Üzgün mü? ?
Ben ne dedim sevdiğim adam mı? Hayir Hayır ben onu arkadaşıyım ne diyorum ben
2 ay sonra
Her gün ne zaman ölcem diye bekliyorum ama bir türlü ölmeyi beceremiyorum
Tae ' ye ne mi oldu onun hakkında her hangi bir bilgim bile yok hastaneye gidip onu sorsam sorularımın cevaplarını almadan hastaneden gönderiliyorum
Ama onun yaşadığına eminim hala yaşıyor
Ve bu iki ay boyunca birşey farketmjstim
Ben Tae 'yi seviyordum ona aşıktım ama o artık yanımda değil onun elini tutamıyorum keşke burda olsa son bir kez onun kokusunu içime çeksem
Okul nasıl mi gidiyor hala herkes benimle dalga geçiyor
Hastalığım ne kadae ağırolursa olsun ölemiyordum bende hastanede artık yatmamaya karar verdim ve okula devam ediyorum
Yine o boş sıkıcı derslerden birindeydim en arka sırada tek başıma sadece taehyung'u düşünerek onsuzluğu yaşayarak
Öğretmen : eveeett?? Sen bu konj hakkında ne diyorsun Bong-Cha ?
Ben mi bana mı seslendi aish! Cevap vermesem olmaz mı
Ben: haklısınız hocam
Şuan neyi haklı bulduğumu bile bilmiyorum sadece geçiştirme oyunları oynuyorum hoca tam bana birşey diyecekti ki zil çaldı
Benim bir diğer kurtarıcım hep zil seni seviyorummm
Zil çalır çalmaz bende diğerleri gibi koşarak sınıftan kaçtım bahçede bir köşe bulup oraya çömeldim.
Dizlerimi kendime doğru çekip ellerim ile Dizlerimi tuttum ve başımı vücudum ve bacaklarım arasındaki boşluğa sıkıştırdım
Gözlerimi kapattım ama hemen açmak zorunda kaldım çünkü her gözümü kapattığımda aklıma Tae geliyor ve o gün ..
Bunlar aklıma gelince istemsizce akan gözyaşlarımı fark ettim direk elimin tersi ile sildim çünkü Tae sözünde durmadı ikimiz ya beraber ölecekdik ya da beraber yaşayacakdık
Ama o beni arkasında bıraktı neden ben değilde o öldü ben zaten ölüp geberecem ama onun yaşama şansı vardı
Bunları düşününce kendime kızmaya başladım belki onun taburcu olmasına bu kadar üzülmeseydim ve onu fsrk etmeseydi belki beni akşam gezmeye falan çıkarmazdı
Ve suan o hayatta olurdu benimle birlikte hayatta....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HASTALIK!!
ChickLitsadece gerçekler acı verir belki bugün sevmediğin insanın yarın onsuz olduğun için ağlarsın bu hikayede bunu anlatıyorum