Sabah uyandığımda direk duş almak için banyoya girdim çıktıktan sonra okul formamı giydim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçımı o gün salık bırakmıştım. Okula gittiğimde başıma çok fazla ağrı girmişti ben ne olduğunu anlayana kadar bayılmıştım
Gözlerimi açtığımda hastanede kendi odamda yatıyorum doktorum gelip bana olan biteni anlattı
Yolda beni gören bir kadın direk hastaneye bırakmış ve gitmiş
Doktor bana umutsuz bir şekilde bakarak
Doktor: Bong-Cha bu kanserin sondan bir önceki aşaması
Doktora manasız bir şekilde bakarak
Ben: son aşaması ne peki??
Doktor: ölüm.
Dedi ve bir sessizlik kapladı odayı ben korkmuştum ama belli etmedim
Ben: o zaman tedaviyi bıraksam da ölüm ile yapayalnız kalsam olmaz mı??
Doktor: hayır son vakte kadar tedavi devam edecez belki bir gelisme elde edebiliriz hatta artık hastanede kalsan iyi olur
Dedi ne yani son günlerimi hastane köşesinde mi geçiricem aish!!
Tae'nin ağzından;
bugün bir kaç kez kustum annem endişelendi ve hastaneye gitmek xorunda kaldık birkaç test yaptılar
Ama pek umursamiyorum doktor ile annem birşeyler konuşmaya başladı bende yanlarına sessiz bir şekilde yaklaşıp ne dediklerini anlamaya çalışıyordum
Doktor: Üzgünüm bayan ama oğlunuz kanser iyiki getirmişsiniz daha hastalığının başlarında olduğu için tedaviyi erken başlatabiliriz ama bir sorun var oğlunuz kansere yeni yakalansasa baya güçlü bir kanser var buda bizi gerçekten zorlayabilir
Annem o an sadece ağlıyordu ne yani şimdi ben kanser mi oldum yani ben bir ölü mü oldum aish!!
Annemleri dinledim dinleyeceğim kadar hemen burdan uzaklaşmak istiyorum şarkı dinlemek için bos bir oda arıyordum bir odaya girdim kimse görünmüyordu bende girdim birden çığlık sesi ile ayağa kalktım
Bu bu bu Bong-Cha idi. Her zaman ki gibi dilimi tutamadım ve yine onunla dalga geçtim ama beni takmıyordu bile
Neden ne olmuştu bende sessiz bir şekilde sordum
Ben: neden neden artık alınmıyorsun??
Bong-Cha: zaten öleceğim için kimsenin kalbini kırmak istemiyorum
Herneyse daha fazla aynı yerde durmak istemiyordum bende birden sınıftan bir kız gördüm bana alaycı bir şekilde bakıyordu bende ona
Tae: ne oldu niye benden uzak duruyorsun??
Kız : ahh demek Bong-Cha ile beraber zombi oldunuz ayy aynı zombi filmi olmaya başladı
Dedi ve kahkahalar içinde gitti bu da neydi şimdi beni nasıl bur eliyle sallayıp gidebilir ki asıl ben onu umursamaz bir tavır sergiliyebilirdim
Sınıfa gittim herkes bana korkunç bir şekilde bakıyordu demek kız herkese yaymış
Daha dün peşimde benimle çık diye dolanan kızlar şimdi benden kaçıyorlar bunun tek nedeni hasta olmam mı??
Bu beni gerçekten çok üzmüştü knk diye geçindiğim insanlar şuan yüzüme bile bakmıyor
1 hafta sonra
Artık kanserim çok ağırlaştı resmen sayılı günler sayıyorum kimse benim yanıma gelmiyor annem ve doktor dışında bu ne kadar kötü bir his
Bu arada Bong-Cha benim diğer odamda kalıyor artık bende hastanede kalıyorum
Doktorlar benim bu kadar erken ilerleyen kanserime bir anlam getiremiyorlardı
İşe yaramaz doktorlar
Artık yalnızlık beni daha çok öldürüyordu canım sıkılmışdı bende şarkı dinliyordum kulaklıkla birden birinin kulaklığımı aldığını hissettim kafamı kaldırdım bu Bong-Cha idi .ve bana bakarak
Bong-Cha : merhaba
Diyerek elini uzattı ve cok samimi bir şekilde gülümsüyordu
Ben: merhaba
Sonra bana bakarak
Bong-Cha : ne dinliyorsun bakabilir miyim??
Dedi ve elindeki kulaklığı kendi kulağına taktı sonra başını beğenmiş anlamında salladı
Bong-Cha : hmm..... güzelmiş ama bu şarkı daha güzel bir dinle sende çok beğenirsin
Dedi ve ikimizim kulağında olan kulaklıkları çıkarttı ve telefonundan şarkı açtı
Gerçekten güzel bir şarkıydı
Ben: gerçekten güzelmiş nerden buldun bu parçayı? ?
Bong-Cha : ben yazdım ama söyleyen başka biri
Ben: vayy canına gerçekten çok güzel yazmışsın bayıldım peki sen niye söylemedin yoksa sesin falan güzel değil mi??
Bong-Cha : emin değilim çoğu kişi sesimin güzel olduğunu söyler ama bilemem benim söylemememin nedeni ben şarkı söylemeyi 14 yaşında bırakmıştım bir tramva yüzünden o günden bu güne asla şarkı söylemedim bende şarkı yazarak kendimi avutuyorum
Ben gerçekten tuhaf bir yerdeydim daha 1 hafta önce itip kakaladığım öl dediğim biri tek başıma olduğum da yanımda duruyordu
Ben ne kadar bencildim her zaman beni anlık seven insanların içinde olmuşum ama Bong-Cha o herkesin bana yüz çevirdiği anda yanımda duruyordu
