Toen ik wakker werd keek ik in bekende ogen. Ze waren van vroeger. Het hele gezicht was van vroeger. Hij leek op mijn vader. Hij haalde de tape van mijn mond af. ''Pap?'' Vroeg ik voorzichtig. Hij knikte. ''Sorry dat ik dit en jouw vriendje aan doe.'' Ik schudde zijn hoofd en kreeg tranen. ''Waar is Damian pap?'' Vroeg ik met een strenge toon. Hij wees 3 deuren verderop. Ik stond vastberaden op en liep er voorzichtig naar toe, het was die ruimte waar ik eerder was geweest, hij lag er nog steeds roerloos op de grond. Ik rende naar hem toe. Zijn ogen waren gewoon open alsof hij dood was, ik wilde hem een laatste kus geven. Ik drukte mijn lippen op de zijne. Tot dat hij terug kuste. Ik schrok en keek in zijn ogen. ''Sorry dat ik je liet schrikken.'' Zei hij met een lieve toon. ''Ik miste je, waarom deed je dat? Ik dacht dat je dood was. '' Ik ging tegen de muur aan zitten met mijn knieën opgetrokken en mijn hoofd ertussen. Ik begon te huilen zoals ik nog nooit heb gedaan. ''He, niet huilen.'' Zei Damian bezorgd. Hij kwam langs me zitten en sloeg zijn arm om me heen. Ik ging tegen hem aan liggen. Plotseling begon de deur te kraken, pap kwam binnen. ''alles goed?'' Vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd. ''Hoe komen we hier uberhaupt weg?'' Ik begon nog harder te huilen en Damian gaf antwoord op mijn vraag. ''Dat regelen we wel!'' Zei hij vastberaden en keek recht voor zich uit naar de kraai die buiten op een tak zat...
--------------------Ik hoop dat het leuk was!---------------------
Binnenkort weer een update!
JE LEEST
Blow it away!
Fantasy''Dromen zijn bedrog.'' Dat is wat me vaak verteld werd vroeger, maar wat als je dromen nou eens werkelijkheid werden terwijl je dat helemaal niet wilt. Of dat je nachtmerries ineens werkelijkheid worden en je vriendinnen je tegen je keren. Soms zij...
