DEL FRANCO EMPIRE: HE STOLE ME

CHAPTER 2

CHAPTER 2

  AYAH'S POV

"Galingan mo ang pagiyak ha! Umayos ka Ayah, kung gusto mong makakain ng matinong pagkain!" sabi sakin ni kumareng Georgina.

Napatingin naman ako sa kaharap naming kabaong.

*lunok laway*

Nakakatakot naman! Huhuhuhu!!

"Kumare! Magbagong buhay na tayo!" sabi ko sabay kapit sa braso niya. Ayoko naman talaga ng ganito eh!yung nanloloko kami ng mga tao at saka yung hinahabol kami ng mga pulis. Huhuhu!! Kahit mabilis akong tumakbo nakakapagod din kaya yun!

Napatingin ako kay Kumare dahil tinanggal niya yung mga kamay ko na nakakapit sa braso niya at parang slow motion siyang humarap sakin na may nakakamatay na tingin.

"Ano bang pinagsasabi mo Ayah? Ito na yung buhay ko! Natin, kaya masanay kana! Anong gusto mo magutom tayo?" sermon nya na kulang nalang yata ay umusok ang ilong nya.

*change mood*

"Hehehe...Ano kaba naman Kumare, hindi ka na mabiro! Nagjojoke lng ako, ito naman napakaseryoso! Sige ka!magkakawringkles ka nyan!" sabi ko sabay ngiti ng super wide.

"Heh!! Bruha ka! Wag mo nga akong pinagloloko, eh kung kurutin kaya kita diyan sa singit!" mahina nyang sabi pero alam kong inis na sya." Kaloka nae-estress ako sayo! Basta umiyak ka lang ng umiyak, ikaw na rin ang bahala sa abuloy at akoy magbabantay na rin sa mga naglalaro ng baraha dun."

"Hehehe, no problem, gagalingan ko ang pag-arte! Watch and learn!" proud kong sabi sabay harap sa kabaong.

*lunok laway* panu kong bigla nalang itong bumangon at sakalin ako?

Huwaahh katakot naman! pero kaya ko to! para sa PAGKAIN!!

"Huwaahh!!! Itay!! Bakit nyo ako iniwan!!!" Sigaw ko sabay hampas sa kabaong, kaya naman napatingin ang mga tao sakin halos lahat ng tao dito sa pekeng lamay. Hehehe! Sabi na eh magaling akong umarte! "Itay! Bakit? Kahapon lang ang lusoglusog niyo pa! Kaya sa sobrang healthy niyo naubos niyo pa yung isang kalderong kanin natin kahapon! Hindi pa kayo nakontento humingi pa kayo ng extra rice! Tapos ngayon patay na kayo? Bakit!! Huwaahh!! Ang sakit sakit!! Huhuhu sana nung unang araw pa kayo namatay! Hindi sana mauubos yong budget natin! May pambili pa sana akong lechon manok diyan sa kanto!" sana naman wag akong multohin ng bangkay nato! "Pero huwag po kayong magalala hindi masasayang ang pagkamatay niyo. Magpapafiesta ako ng bonggang bongga at magpapaihaw ako ng baka! Tapos imbitado ang buong baranggay---"

*toggssshh*

Aray ang sakit huhuhu!! Tama bang batukan ako.

"Bruha!! Ano ba yang pinagsasabi mo? Aba eh, kulang na lang talaga na ipangalandakan mo na masaya kang namatay yang bangkay na yan." pabulong na singhal ni Kumare sakin.

Ano ba naman tong si Kumare kita na ngang umiiyak ako tapos ang tingin niya masaya ako?

"Ano ka ba naman Kumare! Eh ang ganda ganda kaya ng style ko narinig ko nga 'yon sa Radyo. Yung mga ganung actingan bentangbenta sa masa.." bulong ko.

" Hiyang hiya naman ako sa acting mo! Umayos ka nga!" dagdag niya kaya naman napasimangot ako.

Kita niyo na! Ako pa yung umayos eh ang ganda ganda nga nung acting ko. Hay nakakalito talaga itong si Kumare minsan.

Mahirap espellingin!

"Excuse me, puwede bang makausap si Mr. George Ylanez?" Pareho kaming napatingin ni Kumare sa lalaking lumapit sa amin.