burakla geldigimizde ormanlık bir yerde ve ahşap evin karşısındayım.Ona dönerek"beni neden kurtardin?" diye soru verdim bana aval aval bakarken birden bana " sakın ama sakın seni kurtarınca aramızda bir şey olduğunu sanma sarışınım"diyip önden yürümeye başladı bana sarışınım dedi ilk defa bir lakabım olmuştu .Evin icerisi cok güzel dizayn edilmişti yukarı çıkıp bana mavi bir tişört vermişti ama eşofman gibi bir şey yoktu ona dönüp"alt için yani eşofman niye vermedin?!" diye sorunca bana boş bakıp"çıplak kalkman benim icin bir ifade etmez ama sen yinede utanacağın için tişörtün uzun olduğuna şükret sağdaki ikince odada kalabilirsin" diyip başka bir odaya gitti. bende üstümü değiştirip kendimi yatağa bıraktım ama sonra icime bir kuşku düştü ya adamlar gelip beni bulsalar .Yavaşça yerimden kalktım ve ön kapıya kadar koştum hızla açarak ormana doğru koşmaya başladım ormanın içine girdigim an ağaçlara yapıştırılmış notlar vardi
ardından etrafıma bakmaya başladım ve telefonla gelen sesle yerimden sıçradım
korkuyordum. Delice etrafa bakmaya başladım birden uzaklardan sesim gelmeye başladı ama korku dolu bir sesle “KAÇAMAZSIN !KAÇAMAZSIN SEN BENİM ELİMDE ÖLECEKSİN HAHAHAHAHA " diyip sustu kosmaya başladım bir anda etrafım sarıldı herkesin elinde kesici alet vardı birden o önüme çıktı mavi gözlü cocuk
(yankı korkmaz);-)
ben ona o da bana bakıyordu bana bakıp“sonunda seninle tanışabildim doruk haklıymış bayağı güzelsin intikamın böylesini beklemezdim" diyip histerik bir kahkaha attı ama sonrasını hatırlamıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
gözlerindeki sözleşmeli parıltı
Romanceherkese tek tek bakıyordum mahvolmuştum bagirarak "siz ne yalancı insanlarsınız hepiniz beni kandırdınız ve sende doruk sana asiktim ve simdi olan buysa burda bitmeli" diyip oradan kosarak uzaklaştım sinir bozucuydular .Doruk benim di ve simdi yalan...