매일 | chænnie ✔

[the end]

[1 yıl sonra]

Jennie elindeki mektuplara bakınca gözlerinin dolmasını engelleyemedi.

Aptaldı, onu bırakmıştı.
Aptaldı, ona olan sevgisi azalmıştı.

Ama onun bu hâle geleceğini asla tahmin edememişti.
Onun böyle bir şey yapacağını kestirememişti.

Elindeki mektupları saymaya başlamıştı.

Parşömen kâğıtları her katlayışında ufak göz yaşının onların üzerine düşmesini engellemiyor, pişmanlığının artmasına üzülüyordu.

Saymayı bitirdiğinde elinde on beş tane parşömen kâğıt tuttuğunu fark etti.

Derin bir nefes alarak en üstteki kâğıdı diğerlerinden ayırdı.

Hepsini teker teker okuyabileceğini düşünmüyordu.
Ölüşünü tekrar tekrar gözünün önünde canlandırmak istemiyordu.

15.01.2018

" Sevgili günlük,

Onu çok seviyorum. Her şeyden, herkesten çok... Çok korkuyorum. Sorunsuz giden birlikteliğimizde onu kaybetme olasılığı olduğu için.

Şu anda neden böyle düşünüyorum, bilmiyorum. Ancak içimden bir his, kötü bir şey olacak diyor. Onu herkesten, her şeyden koruyacağım. Ne olursa olsun, onu sevmeye devam edeceğim. O, beni sevmeyi bıraksa bile hâlâ onu seveceğim. Yaşamak için ona ihtiyacım var. Çünkü ben ona çok kapıldım.

Benim yanımda olduğu hergün için bir mum yakacağım. Eğer ilişkimiz sonsuzluğa ulaşırsa saklayacağım. Ulaşmaz ise hepsini gömeceğim. Bedenlerimiz toprağın içinde iken de yaşadığımız aşkı unutmamamız için.

Sevgili günlük, O'nu benden ayırma. Eğer başkasına bana baktığı gibi bakarsa, hâlâ kalbim onun için atmaya devam etsin, lütfen...

Sevgilerle,
Chaeyoung..."

Mektubun sonuna geldiğinde hıçkırdığını yeni anlamıştı.

Jennie hayatının en büyük hatasını Chaeyoung'ı bıraktığı zaman yapmıştı.

Onun yerine yeni tanıştığı birisine gitmişti.
Keşke gitmeseydi, çünkü o da yoktu artık.
Jennie artık yapayalnızdı.

Lalisa'yı, Chaeyoung'a tercih etmişti.

Chaeyoung O'na hayatını adamıştı.
Kendinden vazgeçmişti.
Jennie'den vazgeçmemeye çalışmıştı.

Chaeyoung güçlüydü ama o sadece bir insandı.
Onun duyguları vardı teker teker kırılan...
Onun bilekleri vardı kesilmeye kıyamayacak kadar yumuşak
Onun kalbi vardı tek bir kişi için atan...

Chaeyoung hepsinden vazgeçti.
O sadece mutlu olmak istedi.
Ama hayat bunun için fazla acımasızdı.

Chaeyoung veda etmeden önce mutluluk kavramını unutmuştu.
O heyecan hissini unutmuştu.

O acı çekmişti.
O ağlamıştı, ses tellerine zarar verecek, gözlerini şişirecek, onu uykusuz bırakacak kadar.

Ama o sevgisinden kurtulamamıştı.
Belki de kurtulmak istememişti.