[14]

568 79 7
                                    

[25.04.2018]

"Sevgili Günlük,

Bugün sakin uyandım.
Şiş gözlerim, pes etmiş ruhum yoktu.
Aynanın karşısına geçip ağlamadım.
Evimin her köşesinde saklı olan anılarımızı tekrar tekrar fark etmedim.

İyi olduğum anlamına geliyor mu sanıyorsun?
İyi değilim, Sevgili Günlük.
Günden güne öldüğümün farkındayım.
Kurtaramıyorum kendimi. Ufak ama seri adımlarla uçuruma yaklaşıyorum.
Durmasını istediğimi söyleyemiyorum.
Dönmüyor dilim, razı gelmiyor kalbim.

Ben yok oluyorum.

Bugün hiçbir şey hissedemedim.
Bugün ağlayamadım, uzun zamandır yapamadığım gibi gülemedim de...
Ölüyordum sanki.
Ancak ölüm gibi değildi.
Anlayamadım.
Gerçekten, ben neyi anlayabildim ki?

Kendimle çelişip duruyorum.

Her gün, aynı şeyleri yaşayıp, ölüp gideceğim.
Öldüğümde ne yanımda O olacak, ne ailem, ne de sen...
Yalnız öleceğim; hayatımda yalnız olduğum gibi.

Ben hiç kimse tarafindan istenmedim.
Kimse kalbini ve ruhunu bana açmadı.
İnsanlar kendilerini benden uzak tuttular.
Her çocuk gülüp eğlenirken, ben daha o yaşlarımda kendi başıma yaşamayı ögrendim.

Sonra sen geldin...
Gençliğim başından sonuna kadar var oldun.
Mutlu olduğumu zannettim.
Belki cidden olmuşumdur. Ancak artık önemli değil.

Mutlu ettikten sonra hiçbir neden söylemeden gittin.
İlk kez böyle acınası olduğumu hissettim.

Seni sevdiğim için hiç pişman olmadım. Yine gelsen, yine severim. Yine ilk günkü gibi bakarım gözlerine...

Gençliğimin en tatlı, en büyük, en acı verici hatasıydın.
Hatamdan ders çıkaramadım.

Güçlü değilim artık. Eskisi gibi değilim.
Bir daha da olamayacağım.

Chaeyoung..."

매일 | chænnie ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin