I'm not like them.

Hoofdstuk 3

*BZZZ* Mijn telefoon gaat af, ik heb een bericht van Chelsea. ‘Hey girl, heb je de app al gedownload? Morgen een fabulous outfit! Xoxo.’  Uhg de manier waarop ze praat irriteert me al. ‘Hey Chel, nee heb de app nog niet. Hoe heet ie?’ Stuur ik terug.  ‘Ohmygod, nog niet gedowload. Je loopt zoooo erg achter. Maar ik vergeef het je. Hij heet 2fab4u. En Diana, seriously deze app is echt te fabulous voor jou. Dus ik zou echt doen wat de app zegt. Nou doeidoei ik zie je morgen.’  Wat denkt dat kind wel niet, ik bepaal zelf wel of ik het download. Mijn moeder roept mij van beneden om te komen eten. IK smijt mijn telefoon neer en ren naar beneden. Tijdens het eten is het heel stil. ‘Hoe was het op school, heb je een leuke klas?’ vraagt mijn moeder. Ik  heb geen zin in gezeur dus ik zeg gewoon dat het leuk was. Na het eten ren ik meteen weer naar boven. Zal ik toch maar de app downloaden? Misschien moeten we morgen wel gewoon een spijkerbroek aan. Ja ik ga hem downloaden. Als ik hem heb gedownload, moet ik een username verzinnen. Ik doe gewoon Diana. Maar dan bedenk ik dat vast niemand alleen zijn naam heeft. Ik zucht, dan maar Dianaxlovex. Ik walg van de naam. Als ik ben ingelogd moet ik een foto van mezelf sturen. Hoezo moet dat nou weer? Ik stuur een foto en krijg daarna een percentage. 45% Hallo nieuweling, je percentage is te laag. Stuur over een week weer een foto met je nieuwe look. Veel plezier met Two Fab Four You. Dan verschijnt de outfit van dinsdag. No way dat ik dit ga dragen. Het is een shortje met een croptop en allstars eronder. Zo zie je mijn hele buik. Ik heb een shortje ja, maar die draag ik alleen naar het strand. En mijn croptops had ik van Selin gekregen, omdat haar moeder bij een modebedrijf werkt. Ik mis Selin, ze was mijn beste vriendin. Maar goed, ik ga dus geen shortje met croptop aan doen. Mijn outfit verdwijnt en dan komen de accessoires in beeld. Een zonnebril, een ketting en een oldschool rugzak.  Dat valt gelukkig mee. Daarna komt het kapsel in beeld. Ik moet mijn haar in een vlecht doen.  Oké dat is te doen. Maar die outfit, nee dat gaat zeker niet door. Als ik klaar ben met  mijn huiswerk, krijg ik weer een bericht. ‘Hey D, wat vind je van je outfit? Geweldig he!’ Het is Chelsea weer. Ze noemt me ineens D. Wat moet ik nu zeggen? Ik zeg wel gewoon dat mijn shortje te klein is en dat ik hem niet meer pas.  ‘Hey C, ja echt heel leuk. Maar ik heb geen shortje. Ik bedoel ik heb er wel één maar ik pas hem niet meer.’ Verzonden. Vol zenuwen wacht ik op een antwoord. ‘No problem! Wat is je adres?’?  Verbaasd kijk ik naar mijn telefoon. Adres? Hoezo wilt ze mijn adres? ‘Merellaan 38, hoezo?’ Ze is weer aan het typen. ‘Ik kom naar je toe, je leent wel een shortje van mij! Totzo!’ Dan is ze weer offline.  Wacht, komt Chelsea hier heen?! Snel ren ik naar beneden. ‘Mam er komt zo een vriendin langs! ‘  Mijn moeder kijkt op. ‘Sorry schat maar het kan nu echt niet, zeg het maar af.’ Antwoord mijn moeder. ‘Wat! Mam nee, ik kan het niet afzeggen, ze is al onderweg!’ schreeuw ik. ‘Zing is heel gauw een toontje lager! Wat is er met jou aan de hand.’ Zegt mijn moeder boos. Zo gaat het niet lukken, ik moet rustig blijven. ‘Sorry mam, maar ze is al onderweg, en we zullen echt in mijn kamer blijven. Pleas mam?’ Mijn moeder zucht. ‘Vooruit.’ Ik glimlach, gelukkig. Dan gaat de bel, ik ren naar de deur en maak hem open. Ik schrik. ‘Chelsea?’ Ze knuffelt me en loopt gelijk de trap op. Verbaasd sta ik nog beneden. Ze ziet er zo anders uit. Ze heeft een joggingsbroek aan met een t-shirt en ze heeft gewoon een staart in en geen make-up op. Ik ren achter haar de trap op. Als we in mijn kamer zijn ploft ze neer op mijn bed. ‘Ik herkende je haast niet.’ Zeg ik. Ze kijkt me raar aan. ‘Hoezo herkende je me niet?’ Ik word warm van binnen. ‘Uhm, op school zag je er heel anders uit.’ Ze lacht ineens hard op. ‘Diana toch, die app die je hebt gedownload, die is alleen voor school. Schat je moet nog veel leren. Hier heb je een short. Ik moet weer gaan, byebye ik zie je morgen op school!’  Ze rent mijn kamer weer weg, en beneden hoor ik de deur dicht gaan. Dat was raar. Ik kijk naar de short. Dit kan ik toch niet aan doen. Maar ik moet wel! Kreun, dit wil ik niet. Ik kijk op de klok, half 10. Ik ga maar eens slapen en ik beslis morgen wel wat ik ga doen.