Kaçık Hayran || Harry Styles Fanfiction

Bölüm 1 | İmza

BÖLÜM 1

‘’Bak…Bu iyi bir fikir mi?Yani sadece gidip fotoğraf çekilsek olmaz mı?’’

 ‘’Beth,zaten onunla bir çok fotoğrafımız var.Evini öğrenmek istemiyor musun?’’

 ‘’Tabi ama…Ah,her neyse.’’ 

 Dudaklarım bilmiş bir edayla kıvrıldığında  yüz ifadesini görmek için ona doğru döndüm.Dürbünü gözlerine tutmuş,karşıdaki büyük hayran grubunun ortasında mahsur kalmış Harry’i bir ajan edasıyla gözetliyordu.Dürbünü gözlerinden uzaklaştırdığında yine bir soru soracağını düşünüp yanaklarımı havayla şişirdim.

 ‘’Alli,bu işe yaramıyor.On metre ötemizdeki birine dürbünle bakınca yanlış yerlere odaklanıyorum.’’

 Ağzımdan çıkan kıkırtıya karşılık dürbünü elime tutuşturup ‘Bak’’ dercesine tek kaşını havaya kaldırdı.

 Gözlerimi devirip dürbünle ‘hedefimize’ baktığımda -Beth’in ilk defa haklı olmasından mı yoksa o pantolonun darlığından mı bilinmez- ağzım şaşkınlıkla açılmış ve bir kıkırtı kaçırmıştım.

 ‘’Tanrı’m,o dar pantolonları giymeye devam ederse çocuğumuz olmayacak.’’

 Diye mırıldandım.

 ‘’Dostum,Harry benim diğerleri senindi hani?’’

 Dürbünü gözlerimden uzaklaştırıp ona imalı bakışlarımdan fırlattım.

 ‘’Unutma Beth,ben Directioner’ım ve ayrım yapmam.Sen sadece Harry’nin hayranısın.’’

 Gözlerini devirmesine karşılık zafer gülümsememi yüzüme yerleştirdim ve işime devam ettim.

 ‘’Tanrı’m,bu çocuğun yalnızca 2 pantolonu olmasından şüpheleniyorum.Ve-Ah!O botlar da neyin nesi?’’

 ‘'Sevgilimi dikizlemeyi kes seni salak!’’ diye tısladığımda – daha doğrusu ben öyle sandım- tüm bakışlar üzerimize çevrilmişti.Harry de dahil.

Ayağı kalkıp dürbünü çantama yerleştirmeye çalıştım – sadece çalıştım- ancak çantayı elimden düşürüp içindeki tüm eşyaların yere yayılmasına  sebep olmuştum.Üzerimde gezinen onlarca bakışı görmezden gelip Beth’e ‘’Bir çalının arkasına saklanmalıydık.Elektrik direği de ne demek!’’ diye fısıldadım.

Bir çırpıda yere eğilip eşyaları çantama doluşturdu ve ‘’Ben ajan değilim seni aptal!’’ diyerek olması gerektiğinden fazla yüksek sesle cevap verdi.

Başımı öne eğerek oradan kaybolmayı denedim ancak bir çift bot görüş açıma girdiğinde başımı kaldırıp-

Aman Tanrı’m!!

Bir çift yeşil göz ve belediye çukuru tam tepemde dikiliyordu.

Eline cebini sokup kurcalarken ‘’İmza mı istiyorsun.’’diye mırıldandı ancak gülümsemesinden bir şey eksildiği söylenemezdi.Bir insan nasıl hem cebini kurcalar,hem sırıtır ve konuşur ki? Şahsen ben yapmayı denediğimde felç geçirmişim gibi oluyorum.

Cebinden bir kalem çıkardı ve yakınıma – oldukça yakınıma- yaklaştı.Elleri gömleğimin yakasıyla buluştuğunda ne yapmaya çalıştığını çözmeye çalışıyordum.

Kalemin kapağını ağzıyla açıp göğüsümün yakınına bir şeyler karaladı.Sanırım beni imzalamıştı.

‘’Hmm,Allison ha?’’

‘’Hı?’’

‘’Allison ismini severim.Bu arada dövmen oldukça havalıymış.’’

Eliyle yakamı düzeltip bana göz kırptı ve havalı – oldukça havalı- bir şekilde yanımdan ayrıldı.

Kalabalık dağılmaya başladığında nihayet kendime gelebilmiştim.Yakamı dikkatle açıp başımı eğerek yazanları okumaya çalıştım.

‘’Harry’den Sevgilerle…’’

Ve tam ismimin yazılı olduğu dövmenin yanına imzasını atmıştı.

HARRY STYLES BENİ İMZALAMIŞTI!!

GÖĞÜSÜMDEN!!

Tanrı’m nasıl duş alacağım şimdi ben?

Merhabalaar ,yeni bir hikayeyle karşınızdayım ^^

Öncelikle bu daha çok mizah türünde bir hikaye,öyle vıcık vıcık şeyler çok olmayacak.

İleriki bölümlerde olacak ama çok değil :DD

Sınır koymaya karar verdim bu arada

5 vote ve 3 yorumda yeni bölüm gelir :))

En beğendiğim yoruma ithaf var ^^

 NOT:BÖLÜM BİRAZ KISA BİLİYORUM AMA DAHA GİRİŞ BÖLÜMÜ GİBİ BİR ŞEY OLDUĞU İÇİN KUSURA BAKMAYIN :D :D