Part 2

5.1K 585 30
                                    

(Zawgyi)

ပထမဆံုးရက္ျဖစ္ေသာ္လဲ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲသိပ္မၾကည္...
ကိုယ္တိုင္ကလဲ Private patient ေတြနဲ႔ ေနသားမက်သူမို႔ထင္တယ္ ေနရတာစိတ္က်ဥ္းၾကပ္သလိုပင္။

ဒီေကာင္ေလးကုိၾကည့္ရတာလဲ ရုပ္ခံကေလးကေကာင္းခ်င္ပါရဲ႕နဲ႕ စကားေျပာပုံကရုိက္ေပါက္။
ကုိယ္ကလဲနဂုိကမွ ဂ်စ္ကန္ကန္စိတ္ေလးကရွိေနတာနဲ႕ေတာ့ဟုတ္ေနေရာ။ ဟုတ္တယ္ေလကုိယ္ေရာသူပါ လူငယ္ကုိး …. စိတ္ကေတာ့လက္တစ္ဆစ္ခ်င္းတူတာပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ သူကလူနာ
ကုိယ္ကဆရာ၀န္…
သူကဆုိးေနရင္ေတာင္ ကုိယ္ကအတတ္နုိင္ဆုံးၾကိဳးစားကုရမွာပဲ…. မတတ္နုိင္ဘူးေလ။

"ဒီေဆးေတြကုိပုံမွန္ေသာက္ေပးပါ …. ဒါက အရုိးအတြက္"

"က်စ္……. ခင္ဗ်ားတုိ႕ဆရာ၀န္ေတြကဒါပဲေျပာတတ္တာလား…. ဒါေလးကဘာအတြက္ ဘယ္လုိ"

တဆိတ္ေတာ့လြန္ေနျပီထင္တယ္… လူကုိမ်ားေစာ္ကားေမာ္ကားေျပာေနလုိက္တာ။
ဟင္း …… စိတ္ေလ်ွာ့ Luhan စိတ္ေလ်ွာ့။
ေထာင္းခနဲထြက္လာေသာေဒါသကုိ ဂလုခနဲေနေအာင္ျမိဳခ်ပစ္လုိက္ရသည္။

"ေဆးကဘယ္လုိေကာင္းေၾကာင္း ဘာအတြက္အသုံး၀င္ေၾကာင္းမေျပာဘဲနဲ႕ ခင္ဗ်ားကသိမွာမုိ႕လုိ႕လား...??"

အနည္းငယ္မာသြားေသာေလသံကုိသူကေမာ့လုိ႕ၾကည့္လာသည္။ ျပီးေတာ့ခနဲ႕သလုိတစ္ခ်က္ရယ္လုိက္ရင္း...

"ေဆးဘက္ဆုိင္ရာ၀န္ေဆာင္မႈေပးတဲ့ေနရာမွာ က်ား၊ မ၊ အသက္အရြယ္ ၊ လိင္ ၊ လူမ်ဳိး၊ ဘာသာ
စီးပြားေရးအဆင့္အတန္း စသည္ျဖင့္ခြဲျခားဆန္႕က်င္ျခင္းမရွိရဘူးလုိ႕ ခင္ဗ်ားတုိ႕ဆရာ၀န္ေတြသင္ခဲ့ရတယ္မဟုတ္လား။ အခု ခင္ဗ်ားေျပာေနပုံက ကြ်န္ေတာ္ကဘာမွမသိလုိ႕ဆုိျပီး ခြဲျခားေနရာမေရာက္ဘူးလား"

ေသစမ္းကြာ !!!

ဆရာ၀န္က်င့္၀တ္ေတြကိုအလြတ္ေတြဘာေတြမ်ားက်က္ထားေလသလား။
ဒါမွမဟုတ္ ဆရာ၀န္ေတြဘယ္ေလာက္ေတာင္ေျပာင္းေနလုိ႕ ဒါေတြကုိသိေနရတာလဲ။
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလူနာကလြယ္တာေတာ့မလြယ္ဘူးပဲ။

FALLING (Completed) Where stories live. Discover now