under mullet (scar) | vhope

singularity

bir adam sevmişti, hoseok. bu öyle bildiğimiz, herkesin ağzına pelesenk olmuş sevgilerden değildi. çok farklıydı onun sevgisi, çok özeldi.
ーhoseok, onu çok özlerdi.

hoseok'un gözlerinin ucu ona değse yanar, ona asla kıyamazdı. yine de onun ellerini tutmanın hayaliyle yanar kavrulurdu.

aşkı taehyung'un, dudaklarında kiraz çiçekleri açar, gözlerinde denizler çalkalanır ve ensesindeki uzun saç tutamlarının altında bir yara gizlenirdi.

taehyung'un, düşüp kalktığı onca adam bilmezdi, fark etmezdi bu yarayı. sadece onun o narin ve güzel bedenini kullanır, halini hatrını asla sormazlardı.

hoseok, ona yaklaşmamıştı hiç fakat eliyle koymuş gibi biliyordu yaranın yerini. aşkı, güzel kumral saçlarını yarasını kapatmak için bırakmıştı.

sıcak bir gün minik lastik bir tokayla topladığında saçlarını, hoseok tesadüfen görmüştü o koca yarayı.

hüzünlüydü hoseok, yaranın nedenini bilmiyordu fakat kalbi ağrılarla doluyordu. canı yanmış mıydı? nasıl olmuştu? kim yapmıştı bunu? aklı hayali almıyordu.

onu sürekli evinin küçük balkonundan izliyordu. taehyung, bir gram gülmüyor, sigaralarını penceresinin mermerinde söndürüyordu. evine aldığı her adam hoseok'u huzursuz ediyor, onu nehirlerce ağlatıyordu.

kim bilir daha nasıl yaralar vardı bedeninde. hoseok, her birini teker teker öpmek, aşkını pamuklara sarmak istiyordu.